Nefes (Batman 2)

13.Bölüm/ ''Senden kardan adam bile olmaz.''

Bölümü Lana Del Rey - Blue Jeans'le okuyun!!!

Bide çoook yorum istiyorum banane -,- Okuyan herkes yorum yapsa ne güzel olurdu -_-

Neyse iyi okumalar ^^

Kapıyı Derek'in kardeşi olduğunu düşündüğüm bir kız açtı.

''Lydia bu mu?'' Diye işaret edince Derek başını salladı.

''Ben gelene kadar ona göz kulak ol Helen.'' Dedi ve kapıya yöneldi. Dışarı adım attıktan sonra geri döndü ve elimi tuttu.

''Biraz dayan Lydia. Herşey harika olucak. Kapıdan dışarı çıkma, evde bekle. Yakında geri döneceğim. Yemin ederim.'' Dedi ve uzaklaştı.

''Şimdi, ben Helen. Derek'in kız kardeşi. Seni tanıyorum Derek bahsetmişti. Odan alt katta 2. oda. Derek gelene kadar bana emanetsin.'' Gülümsedi. ''Uzun bir gece oldu uyu istersen odana gidip, ben kıyafet filan herşey koydum.'' Deyince başımı salladım ve odama gittim.

Büyük değildi ama çok tatlıydı. Yatağın üstünde duran geceliği giydim ve yattıktan 1-2 dakika sonra uykuya daldım.

~Rüya~

Bomboş bir eve doğru ilerliyordum. Ormanın ortasındaydı ve herhangi bir yaşam belirtisi yoktu. Yavaşça kapıyı açtım ve odalara bakınmaya başladım.

Sonunda küçük odada birini gördüm. Bir valizin üstüne oturmuştu ve sırtı dönüktü. Belli ki yaşlı biriydi, saçları kar gibi bembeyazdı. Üstünde siyah bir elbise, elinde de bir tarak.

Normalde korkardım ama bana -sadace sırtını gördüğüm halde- çok tanıdık geliyordu. Kendimi saçlarına dokunmaltan alıkoyamadım.

Ve saçlarına değmemle tarak yere düştü. Elimi çekince yavaşça ayağa kalktı. Hala yüzünü göremiyordum.

''Kimsin sen?'' Diye bir kelime mırıldandı ağzımdan.

Bana döndü ve büyük bir çığlık attı.

Karşımda ben duruyordum.

----------

Sıçrayarak uyandım ter içindeydim çoktan sabah olmuştu. Saat öğlen 1'i gösteriyordu. Nasıl olur da bu kadar uyuyabilmiştim?

Telefonumun ışığını görünce hızla elime aldım. Stiles beni aramıştı hemde 4 kez! Titreyen ellerimle geri aradığımda karşıma ise sadece hiçlik çıkmıştı, telefonu açmıyordu.

Yüzümü yıkadıktan sonra üstüme Helen'ın bıraktığı şeylerden giydim. Cama yaklaştı ve etrafa bakındım.

''Beacon Hills'den nefret ediyorum.'' Bağırdım. ''Sevdiğim herkesi alıyor buna hakkı yok!'' Diye mırıldandım.

Ağlamama hakim olamıyordum.

Allison, annem, Amber, Stiles, Scott.

Kim kaldı? Gerçekten başka kim var alabilecek?

''Hey ağlama, sümüklü kızları sevmem.'' Hızla arkamı döndüm bu Stiles'dı.

Koşarak sarılmış ve bir yandan da hala ağlıyordum.

''Bitti mi? He-herşey bitti mi? Amber ve Scott nerede?''

''Herkes iyi. Ama bitmedi.''

''Ne? Nasıl yani?''

''Kaçtılar. '' Dedi sarılmamızı sonlandırırken.

''Nereye? Peter ve Aidan?''

''Aidan kim?''

''Uzun hikaye. Peter ve Joseph nerede?''

''Onlara güvenmemeliydik onlar da Max'in adamları. Onlar da kaçtı.''

''Yani kurtulduk.'' Dedim ve derin bir nefes aldım.

''Bunları sonra konuşuruz, gel artık evimize gidelim?''

''Evimiz? Haftalardım evimde kalıyorsun Stiles ama ben iyiyim kendi evine gidebilirsin.''

''Ne yani beni istemiyor musun?'' Dedi ve burnumu sıktı.

''Hayır ama Amber'la biraz kız kıza takılmak isteyebiliriz sen ve Scott maydonoz olmasanız.''

Elini tuttum ve salona çıktık. Helen'a teşekkür ettikten sonra da eve döndük.

------------

Scott, Derek ve Amber evde bizi bekliyorlardı. Herkese tek tek sarıldıktan sonra koltuğa oturdum ve Derek'in azarını dinlemeye başladım.

''Herhangi bir sorun olduğunda Peter değil beni arayacaksınız. Onun iyi biri olmadığını biliyorsunuz! Ben nerede olursam olayım. ''

Amber telefonuyla uğraşıyor, Scott minderi kafasına kapatmış, Stiles da uyuyordu ama Derek soluksuz konuşmaya devam ediyordu.

''Neden kendi başınıza haraket edersiniz ki? Birinize birşey olacak diye canım çıktı ben hep yanınızda olurum sadece doğru düzgün planlar yapın. Stiles şimdi sana gelirsek Amber'ı kurtarmak da ne? Lakabın Batman olabilir ama inan tek yaptığın ortalığı karıştırmak senden kardan adam bile olmaz. Hadi kurt olsan tamam derdim de sen insansın. Herhangi bir yeteneğin yok. Tabi 'süper ortalığı karıştırma.' yeteneğini saymazsak. Sende Amber amacın neydi ki? Anladım eğlence istiyorsun da neden Max'in evine gidiyorsun? Aslında hepinize çip takmak lazım nerede olduğunuzu bulalım. Özellikle de sen Lydia hanım kaç saat seni aradım haberin var mı? Ben sana caddede dur dedim kalabalık yerde dur dedim gittin orman yoluna.'' Sadece kafamı sallamakla yetindim.

''Şimdi asıl konuya gelecek olursak, Max'in ne istediğini hepimiz biliyoruz; Lydia. Ama neden istediğini birtek ben biliyorum.''

''Bizi de aydınlatsan artık Derek.'' Diye sızlandı Stiles.

''En son Banshee, 1948'de Arjantin, Buenos Aires'de görülmüş. Bu da seni şu anın tek Banshee'si yapar. Belli ki güçlerini veya kalbini istiyor.''

''Ka-kalp mi?''

''Hadi ama Banshee'lerin kalbi değerlidir.''

''Ama gitti, demek ki vazgeçti.'' Dedi Scott.

''Hayır sadece güç ve ordu toplamaya çalışıyor. Ne yapacağı belli değil. Her an tetikte olmalıyız. He birşey daha-''

''Bunun ne anlama geldiğini bilmiyorum ama bugün bir rüya gördüm garip bir rüya.'' Diyerek sözünü kestim Derek'in.

''Nedir?''

''Bomboş bir evde bir kadın var beyaz saçlı, arkası dönük. Elinde bir tarak var. Saçlarına dokunuyorum ve tarak yere düşüyor. Daha sonra ayağa kalkıp bana dönüyor ve çığlıl atıypr, Banshee çığlığı. İşin garibi o beyaz saçlı benim.''

''S-sen n-nasıl?'' Garip bir halde kekelemeye başladı Derek, korkuyor gibi bir hali vardı ve beni de korkutuyordu. Herkes dikkatle Derek'in ne diyeceğini bekliyordu.

''Yaşadıkların yüzünden olmuş, önemsiz birşey merak etme.'' Dedi Derek. Ama hala yüzü soluktu.

''Peki, sen ne söylüyordun az önce sözünü kestim.''

''Hiç, hiçbir şey. Gitmeliyim. Sonra görüşürüz.'' Dedi ve cevap veremeden evden çıktı. Herkes şaşkınlıkla birbirine bakıyordu.

''Bakın millet, ne yaşadığımız umrumda değil. Yarın okul var, ve biz çalışmalıyız. Devamsızlık tavanda. Seneye son sınıf, iyi bir üniversiteye gitmek istiyorum. Lütfen artık okula odaklanalım. '' Dedi Amber, herkes başıyla onu onaylayınca Scott ve Stiles da kendi evlerine gitmeye karar verdiler. Veda edince odalara çekildik. Bu arada New York'dan sonra ilk defa kendi evime geliyordum ve Bayan Stone hiçbir yerde yoktu.

Ve ders vakti!