''Lydia yalvarırım bekle. En azından bugün sana kurtadamlığı öğreteyim. Henüz hakkında hiçbir şey bilmiyorsun.'' dedi Scott arkamdan. Koşarak kapıya ilerliyordum.
''Olmaz. Bu iş bugün bitecek. Daha sonra da Max ve Malia'yı geberteceğim.''
Kapıyı açmamla çığlık atmam bir olmuştu.
''Selam sürtük.'' dedi Amber gülümseyerek.
''Siktir.''
''Amber, ya-yaşıyorsun.'' dedim ne yapmam gerektiğini bilmeden. Onun yaşıyor olması Stiles'ın da yaşıyor olduğu teorisini daha da mantıklı hale getiriyordu. Bir taraftan da yeni bir düşmanım olmuştu.
''Ne üzücü değil mi?''
''Amber bak orada Stiles da kalmıştı. Bizim suçumuz değildi.'' dedi açıklamaya çalışır gibi Scott.
''Tabii ya, haklısınız. O Max denen piçin basit bir oyunuydu. Ölmem yada ölmemem kimin umrunda değil mi? Ben basit bir kızım. Bir Lydia değilim.'' salonda dolanmaya başladı. ''Kes şunu Amber. Peki ya senin dediklerin?''
''Kızgınken ağzımdan çıkmış bir iki cümle.''
''Bence orada bir gerçeklik yatıyordu.''
''Ne? Eskiden İsaac'e aşık olduğum, siz onun düşmanı olduğunuz için o havuzda sizi ölüme bıraktığım, İsaac'den sonra Stiles'a aşık olduğum, ve Stiles da Lydia'yla çıktığı için ona yakın olabilmek için Scott'la çıktığım mı? Hadi beni dava edin!''
''Evet hiçbir şey yapmamışsın.'' dedim imalı bir tavırla.
''Sizden af dileyecek değilim. Ben hiçbir şey yapmadım. Scott'un öldürdüğü, etrafınızda yaralanan insanlara bakınca yaptıklarım hafif kalır.'' dedi gözlerime bakarak. ''Söylesene biz ne yapmışız?'' diye bağırdı Scott.
''Derek! Ne oldu Derek'e? Kim bilir nerede ve ne zorluklar çekti. Kim için? Sizin için. Helen! Noldu Helen'a? Deliriyor. Kimin yüzünden? Stiles? Ne acılar çekti ve çekiyor. Allison? Kız ölmüştü! Lydia kendi annen. Sevgilin öldürdü! Daha saymamı ister misiniz? Söyleyin şimdi ben kimi öldürdüm?''
Ne olduğunh bilmeden terlemeye başlamıştım. Belki o 'kurtadam' içgüdülerimdendi ama Amber'ı öldürmek istiyordum.
''Amber Stiles'ı gördün mü? Bize nerede olduğunu söyle.'' dedi Scott.
Dişlerimin sivrildiğini hissettim, çok kızgın hissediyordum.
''Onun yerini bilsem de size söylemem. Umarım ölmüştür, yoksa daha fazla acı çekicek. Bilirsiniz Autre'yim hissediyorum. Sen, Lydia ve Stiles için o kadar çok acı var ki Scott. Hatta Allison için bile.''
''Kes şunu!'' ne olduğunu bilmeden kendimi Amber'ın üstünde bulmuştum. Sivri dişlerimi çıkarmış gözlerine bakıyordum.
Amber'ın gözleri kapıya kaymıştı.
''Lydia?''
''Stiles.'' dedim hızla ayağa kalkarken.
''Sen... Sana noldu Lydia?''
''İşte büyük bir aşk hikayesi. Siz ikiniz midemi bulandırıyorsunuz. Lydia bir kurtadam veya kurtkadın. Her ne haltsa işte.'' dedi ve evden çıktı Amber.
''Yaşıyorsun.'' dedi Scott. Ne diyeceğimi bilmeden ona bakıyordum.
''Sanırım şu an yaşadığım için pişmanım.'' diyerek evden çıktı Stiles.
Bulutların Üstünde kitabına baksanız çok güzel olur mesela?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nefes (Batman 2)
Fanfic♥Batman kitabının devamıdır. ♥ İşler daha da zorlaşırken Lydia bu oyunda yapayalnız. Stiles artık yok. Sakladığı büyük sır, Lydia'yı daha da uçuruma götürecek. Ve Stiles döndüğünde, ya Lydia için artık çok geç ise?