Nefes (Batman 2)

6.Bölüm/''Kendini çok zeki sanıyorsun.''

MİLLET GECİKTİĞİ İÇİN ÜZGÜNÜM :/ ÖBÜR BÖLÜM DAHA ÇABUK GELİCEK.

BENDE BİR SINIR YAPIYORUM.

30 VOTE

50 YORUM.

''Tanrım hala anlamadınız mı? Annenin katili Stiles!''

Beynimin içinde yankılanan sözle kendimi evden dışarı atmıştım.

Şu an ne hissettiğimi, ne yapacağımı, ne düşüneceğimi bilmiyorum.

Sadece... Öfkeli hissediyorum. Kızgın ve öfkeli. Etrafımda o kadar olay varken benim hiç birini bilmemem. Stiles'ın annemi... Söyleyemiyorum bile.

Şu an ağlıyordum ama neden ağladığımı bile bilmiyordum.

''Arkandan gelmedi.'' Dedi Amber yanıma koşarken. ''Sen iyi misin? Ah sorduğum soruya bak.''

''Bilmiyorum.''

''Peki ne yapmak istersin?''

''Eve gitmek.'' Dedim mırıldanarak.

Eve gitmek, uyumak, uyumak ve uyumak istiyorum. Hatta mümkünse uyanmamak istiyorum!

''Tamam ben Scott'a söy-''

''Hayır uçakla gidelim.''

''Para? Ve hemen bugüne nereden bulucağız?''

''Bankadan para çekerim ve halamın kocası havaalanında çalışıyor. Birşeyler ayarlar.''

''Tamam o zaman gidip çantaları alayım ve çocuklara haber vereyim burada bekle beni.''

''Tamam.'' Dedim ve banka oturdum.

~Amber'ın Ağzından~

''Scott söyledim ya kontrol bende değildi!''

''Kontrolün sende olmaması Lydia'nın annesini öldürmeni gerektirmiyor! Şimdi nolucak? Tekrar eskisi gibi olabileceğimiz umudu kalmadı.''

İçeri girdiğimi ikiside kavga ettiği için farketmediler. Malia çoktan gitmişti.

''Hayır Scott o ben değildim. Biliyorsun. Bunu ben yapmadım. Lydia bunu anlar.''

''Evet eminim tekrar sevgili olursunuz. Sana her baktığında ne görücek sanıyosun? Annesinin katilini. Bir katil görecek.'' Sonunda Scott beni farketti ve sustu.

''Biz Lydia ile eve dönüyoruz. Uçakla.''

''Tamam.'' Dedi Scott. ''Bende arabayla gelirim.''

''Bende geri dönüyorum.'' Dedi Stiles.

''Benimle mi geliceksin?'' Dedi Scotr ve kaşını kaldırdı.

''Bir sorun olur mu?''

''Naparsan yap.'' Dedi ve odadan çıktı. Bende arkasından gitmiştim.

Veda ettikten sonra Lydia'nın yanına döndüm.

''Stiles da Beacon Hills'e dönüyor.'' Dedim ama cevap vermedi. Belli ki onun adını bile duymak istemiyordu.

''Bir an önce gidelim buradan.'' Dedi ve elimdeki çantasını alıp ilerlemeye başladı. Ben de arkasından gidiyordum.

Neden ben hep birilerinin arkasından gidiyorum ki? -_-

Daha sonrasında Lydia eniştesinden birşeyler ayarlamasını söylemiş, eniştesi de bizi 1 saat sonra kalkacak uçak için bilet vermişti. Uçağa bindik ve 3 saat sonra evdeydik.

Lydia kendi evine gitmek istemediğini söyledi. Sonuçta Bayan Stone de onu kandırmıştı en başından beri.

Gerçekten bu olanlar yüzünden benim bile beynim yanmıştı.

''Peki şimdi ne yapmak istersin?''

''Uyumak.'' Dedi ve gözlerini kıstı.

''Of Lydia çok sıkıcısın. '' Dedim ve ayağa kalktım. O da kalkmamdan yararlanıp koltuğa yayıldı.

''Bari kalk yatağa yat.''

''Boşver.'' Dedi ve gözlerini kapattı.

''Off o zaman bende dışarı çıkarım.'' Dedim ve kendimi dışarı attım. Yalnız kalmaktan nefret ediyorum.

Sokaktan caddeye çıktığım anda Max'i görmüştüm. Kitap okuduğu için beni fark etmemişti.

Aklıma gelen sinsi fikirle bahçeye geri girdim ve az önce Lydia'nın üstünü örttüğümde ona dokunduğumdan hızla ona dönüştüm. Caddeye çıktığımda hala kitap okuyordu inek.

Onu görmüyormuş gibi caddede yürürken peşimden geldiğini anladım. Bunu neden yapıyorum bilmiyordum sadece eğlenmek istiyordum.

''Lydia hey!''Dediğinde içimden piç smile atıp arkamı döndüm.

''Selam.''

''Nereye gidiyorsun?''

''Hiç dolaşıyordum.''

''O zaman beraber dolaşalım.'' Oha. Asılıyo resmen. Demek ki sadece bizim yanımızda efendi davranıyormuş.

''Hani geçen gün şeyden bahsettik ya.''

Al işte neyden konuştu bunlar.

''Neyden?''

''Hani Amber hakkında.'' Dediğnde gözlerim büyüdü. Demek benim hakkımda konuşuyorlar.

''Ne konuşmuştuk ben hatırlayamadım.''

''Ya bilmemezlikten gelme. Hani Amber'dan sakladığımız sır var ya. Evde bana vermiştin.''

''Evde sana mı verdim?'' Dediğimde herkes dönüp bana baktı. Herkes fesat olmuş.

''Ya o anlamda değil. Of Lydia hani Amber'dan sakladığımız varya evde saklıyorum.''

''Ay ben dün kafamı biryere vurdum unutmuşum. Göstersene o sırrı bana.''

Birde en yakın arkadaşım olucak. Max'le arkamdan neler karıştırıyor.

''O zaman arabam ilerde. Bize gidelim.'' Dedi ve ilerlemeye başladık.

Arabaya bindik ve Max'in evine gittik. Aslında biraz korkuyordum ama ş cılız şey bana ne yapabilirdi ki?

''İçeri gelmiyor musun?'' Dediğinde mecburen girmek zorunda kaldım. Korku seviyem yeşilden sarıya çıkmıştı.

''Ee Amber, kendini çok zeki sanıyorsun değil mi?'' Dedi ve gülümsedi.