Sezon Finaline Son 2 Bölüm!
(Beklemediğiniz şeyler olucak -sinsi gülüş-)
Bölüm şarkısı: Bubblegum Bitch
''Gelmiyorum. Basit ve net.''
''Cidden bu kadar mı iğrenç biriyim?'' Dedi Tyler.
''Seninle alakası yok.''
''İnat yapıyor.'' Dedi Scott sinirle.
Max önce kendi evinde partiyi düzenliyor, sonra da partiye bir partnerle gelmek zorunda olduğumuzu söylüyor. Stiles'ın yokluğunu bana karşı kullanıyor.
Ve benim o partide olmam gerekli olduğunu biliyorum. Oraya gidip ondan korkmadığımı göstermeliyim. Ve gidebileceğim tek kişi Tyler. Helen hala hastanede olduğundan onunla gitmemi istedi.
Bu partiyi Stiles'la hayal ederken Tyler ha?
''Oraya gidelim ve sivri dişlerimle onun kafasını koparayım.'' Dedi sinirle. Tyler hiç birşey anlamadan bize bakınca Allison olayı topladı.
''Mecazi anlamda söyledi.'' Dedi ve güldü.
''Evet mecazi anlamda.'' Hepimiz neye güldüğümüzü bilmeden gülünce Tyler da bize katıldı.
(***)
Müzik sınıfından çıkarken garip bir his arkama bakmamı söyledi. Arkamda Malia vardı ve bana gülümsüyordu.
''Ne var? Ne istiyorsun?''
''Demek Stiles öldü.'' Dedi sırıtarak.
''Bundan sanane?!''
''Yapma Stiles'la iyi bir geçmişimiz var bilirsin.''
Ağzında bir şeyler zırvalarken benim tek duyduğum git ve kafasını kopart cümlesiydi.
''Git başımdan.''
''Yoksa ne yaparsın?'' Üstüme doğru yürürken sarı gözleri parladı.
''Nasıl? Sen Omega'ydın. Normal ve yalnız bir kurt olduğunu sanıyordum. Bir sürüde misin?''
''Evet, ve o sürüyü yakından tanıyorsun. Hepsi senin ölmeni istiyor.'' Dedi gülümseyerek. Dışarı çıkarsam etrafta insanlar olacağını ve bana saldıramayacağını düşündüm.
Koşarak koridora çıktığımda etrafta kimse yoktu.
Hemen alt kata indim ve çıkış kapısına yöneldim. Arkamdan geliyordu. Etrafta hala kimsenin olmaması beni daha da korkutuyordu. Çıkış kapısı kilitliydi.
Üstüme düşen büyük bir masayla yere çakıldım. Fazla acımamıştı ama beynimde bir çığlık yankılanıyordu.
''Bu seferlik seni bağışlayacağım. Bilirsin okul bilgi ve eğitim yuvasıdır. Burayı senin gibi bir sürtüğün kanıyla kirletmeyelim değil mi?''
''Ha bu arada, Stiles seni çok özledi. Mezardan çıkmak için sabırsızlanıyor.''
Ayağa kalkmaya çalışırken duyduğum sözle zıplamıştım.
''Bu da ne demek oluyor? Ah Malia! Seni sürtük. Bir gün seni öldüreceğim.'' Çırpınışlarım içinde okuldan çıkıp gitmişti.
Sendeleyerek ayağa kalktım. Başım acıyordu. Sonuçta dev öğretmen masası üstüme düşmüştü.
Beynimin içinde gene o çığlık yankılandı. Sesin sahibini tanıdığımda bahçeye koşmaya başladım.
Helen'ın çığlığıydı.
Koşarak arabaya girdim ve telefondan Tyler'ı aradım.
''Tyler selam bende iyiyim. Helen napıyor?''
''Bilmiyorum. Allison ve Scott odada. Helen sadece çığlık atıyor.''
Ama bu basit bir çığlık değildi ki.
Benim gibi birinden bir çığlıktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nefes (Batman 2)
Fanfiction♥Batman kitabının devamıdır. ♥ İşler daha da zorlaşırken Lydia bu oyunda yapayalnız. Stiles artık yok. Sakladığı büyük sır, Lydia'yı daha da uçuruma götürecek. Ve Stiles döndüğünde, ya Lydia için artık çok geç ise?
