21.Bölüm/ ''Beni duyabildiğini biliyorum.''

883 89 33
                                    

Lana Del Rey - Dark Paradise ile okuyun lütfen!

Boş odaya yavaş adımlarımla girdim ve etrafa baktım. Her taraf bembeyazdı. Sanki burada gerçekten Banshee'ymiş gibi hissediyordum. Kulağıma çok şey geliyordu. Burası gizli sığınağım, çatıkatımdı. Her zaman kilitliydi ve sadece ben giriyordum. Yalnız kalmak ve başımı dinlemek istediğim zaman burası kurtarıcım oluyordu.

Elimdeki kutuyla yavaşça yere oturdum. Kutudan ilk Stiles'la fotoğrafımızı çıkardım. Uzunca baktıktan sonra yere koydum. Daha sonra bana aldığı kuruttuğum güller, doğum günümde ikimize de aldığı Batman tişörtü ve küller.

''Selam... Beni duyabildiğini biliyorum. Ama ne söyleyeceğim konusunda kararsızım...'' Nefes aldım.

''Sana kızgın değilim. Yani annem için. Bilmiyorum ama sana kızamıyorum. Bir açıklaması olduğunu biliyorum. Çünkü sen herşeyi bilerek yaptın, beni korumak için.''

''Neredesin bilmiyorum, umarım buradan güzel bir yerdir...'' Ağlamamak için gözlerimi sıktım. ''Sanırım deliriyorum. Yani, şu an burada oturmuş senin beni duyabildiğini düşünüyorum. Her zaman haklıydınız. İşe yaramazın tekiyim. Sadece hiçbir şey yapmasam şu an hepimiz burada olurduk. Sadece ayak bağıyım. İyi bir Banhsee, iyi bir arkadaş yada iyi biri olamadım. Tek yaptığım, ortalığı karıştırmak! Çok özür dilerim.''

''Tek istedikleri kalbimmiş biliyor musun?'' Güldüm. ''Bu aptal kalp aslında paha biçilmezmiş. Bence yanılıyorlar çünkü şu ana bu kalp asla birini sevmedi, birine şefkat duymadı. Ama senden sonra ilk kez kalbim var gibi hissettim. İlk kez bir duygu kıpırdadı kalbimde. Kendimi bile sevmezken sana birden bağlandım. Nasıl yaptın bilmiyorum ama bir anda gerçek beni ortaya çıkardın.''

''Ama sanırım...'' Gözyaşlarımı sildim. ''Tekrar buz kesilecek. Çünkü kalbimi ısıtan sendin, şimdi tekrar buz olacak.''

''Gitmem gerek.'' Dedim ayağa kalkarken. Sanki oda birden su dolmuştu. Boğuluyordum.

''Lydia?'' Gelen sesle arkamı döndüm. Gerçekten delirmeye başlamıştım. Artık Stiles'ın seslerini duyuyordum.

''Lydia?!'' Sesler daha da artmıştı. Birden ayaklarım benden bağımsızca odadan çıkmıştı. Ve kapıyı kapatmamla sesler kesildi.

----------------

''Onunla görüşemem tamam mı bana Amber'ı gördüğünü söyledi. Ne gibi bir bahane uyduracağım? 'Olur böyle şeyler dirilivermiş.' Falan mı diyeyim?''

''Uydur bir şeyler. Başkasıyla karıştırdın de.'' Diye diretti Scott.

''Ya ben onun arkadaşı bile değilim neden bu güzel yatağımdan kalkıp sabahın 8'inde hastaneye gitmek zorundayım?!'' Diye ağlamaklı bir şekilde haykırdım.

''Lydia'yı istiyorum diye tutturdu biz ne yapabiliriz?''

''Tamam geliyorum.'' Dedim ve sinirle kalsttım telefonu.. Scott bana son model, harika bir telefon almıştı.

Hemen ayağa kalktım ve üstüme bir şey geçirip hastaneye gittim.

Tyler koltukta uyuyor, Helen da televizyon izliyordu. Beni görünce doğrulmaya çalıştı.

''Selam.''

''Lydia hoşgeldin. Gelmeyeceğini düşünüyordum.''

''Neden gelmeyeyim ki?'' Dedim gülümseyerek.

''Amber, o sarışın kız. Onu gördüm. Ormanda bir ağacın altında bana bakıyordu. Yemin ederim" Heyecanla konuşmaya başladı.

''Helen orman karanlıktı ne gördüğünü anlamamışsındır. Bir başkasıyla karştırdın herhalde. ''

''Hayır hayır oydu! Sadece bana bakıyordu.''

''Helen o öldü, onu görmen imkansız.'' Diye direttim.

''Sana gördüm dedim!'' Kolumu morartıcak şekilde sıktığında bir şeyler görmeye başlamıştım.

Gene aynı ev. Yaşlı bir kadın, elinde tarakla oturuyor. Yaklaşıyorum ve saçlarına dokunuyorum. Bana dönüyor.

Ama çığlık atmıyor. Gözleri mor. Ağlıyor. Geri doğru gitmeye çalışıyorum ama arkamdaki ayna gitmemi engelliyor. Sonunda arkamı dönüyorum. Kendime bakıyorum. Boynum kanıyor. Kadına döndüğümde yok. Sonra Stiles'ın sesi geliyor.

''Yap artık şunu!''

''Korkuyorum.'' Diye bağırıyor Scott.

''Scott zaman yok. Ya şimdi ya hiç.'' Diyor Allison. Sesi ağlamaklı. Sonra büyük bir çığlık geliyor. Benim çığlığım.

''Sen iyi misin?'' Dedi Helen korkmuş gibi. Tyler da uyanmış bana bakıyordu.

''Ne? İ-iyiyim.''

''Kaç dakikadır cevap vermiyorsun, korkuttun beni.''

''Sorun değil. Ben gitsem iyi olacak.'' Dedim ayağa kalkıp.

''Lydia.''

''Evet.''

''O Amber'dı.''

-30 Vote
-30 Yorum

Nefes (Batman 2)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin