Lumipas ang isang taon at wala parin akong balita kay Allison. Ngayon Graduate na ako at pupunta na sa collage pero ganun parin. Hindi ko maiiwasang hindi malungkot sa araw-araw na nag- daan.
"Uy bakit nakasimangot ka na naman? Diba sabi ko dapat maging masaya ka dahil graduate na tayo sa high school at magco-collage na. Mag-aaral ka pa sa Harvard."nakangiti nitong sabi na akala mi naman ay aalis na dito sa pilipinas at mag-aaral sa Harvard.
"Nanaginip ka ba ng gising? Napakataas naman ng pangarap mo. Ano akala mo sa akin pang einstein ang talino? Mahirap nga yung Quadratic Equation na di ko parin makuha. Tsk."
"Ano?! Di mo parin magets?! Jusko naman nakagraduate na tayo sa Highschool di mo parin pala kuha yun? Jusko naman!"sabi nito habang tinampal ang nuo na para bang frustrated.
"Hahah ang OA mo. Abno ka ba di ako makaka-graduate sa highschool kung di ko pa na gets yun."natatawa kong sabi
Nuong umalis siya. Mas naging close pa kami ng bestfriend ko na naging sandalan ko kapag nami-miss ko siya. Nakasandal ako sa kanya habang umiiyak. Alam na alam ni Gio kung gaano kahirap ang pinagda-daanan ko noon. Parang nasa telenovela ako. Ang bata ko pa Grade 9?! Magkakaroon ng serious relationship?! jusko!
Pero honnestly masaya naman ako at naramdaman ko yun habang bata pa. Para sa akin lessons na yun. Nalaman ko ng mas maaga kung ano ang tama at mali. Naramdaman ko rin kung gaano kasakit ang mag-mahal. Tama nga naman si Gio. Dapat ko munang lasapin ang pagiging single o maging independent.
Sana nasa mabuti siyang kalagayan ngayon. Sana nga lang.
"Giovanni Ezekiel Broom, Cumlaude." Napatitig ako kay Gio. Kinuha ko yung phone ko at kinunan siya ng litrato kasama sina tita at tito.
Nagpatuloy ang pag tawag ng pangalan hanggang sa tinawag ang pangalan ko.
"Alezaya Zophia Alconez, Cumlaude."
Pumunta na ako sa taas kasama sina mama at papa.Pagkatapos ng gabi nayon pinaliwanag sa akin ni papa ang lahat. Naintindihan ko naman nasa tradisyon iyon namin at hindi na pwedeng hindian. Naging maayos kaming lahat yun nga lang naging mahigpit ang mga kuya ko. Bantay sarado ako. Walang galaan kapag sunday at saturday. Diretso uwi naman sa bahay after classes at hatid sundo kami nitong si Gio. Hindi na bumalik pa si papa sa Spain. Dito nag-collage si ate at sina kuya sa pilipinas kaya ayun. Bantay sarado. Pero okey lang at least may mga kasama na ako. At hindi na kami naglalakad papauwi.
Naging simple lang ang buhay namin.
"I'm very proud of you anak."sabi ni papa sakin sabay yakap.
"Thanks pa."
"Thanks ma."Nagpa-picture kami at nakipag-kamay sa principal at iba pang speakers.
"Graduate na tayo yehey. By the way pa picture muna tayo sa stage bago umuwi."aya nito
"Sege."
Natapos ang Graduation namin at nagpa-picture kami sa stage. Pababa na ako sa hagdan ng may makita akong pigura ni Allison na naka-sakay sa motoriklo.
Tumakbo ako papunta dito pero bigla itong humarurot ng takbo.
Napadapa ako. Ng tingnan ko ang paa ko may sugar ito.
"Zaya? Bakit ka tumatakbo? Okey ka lang ba?" Napatingin ako at si Izaak?
"Oo okey lang ako."sabi ko habang pinapagpag ang damit ko.
"Bakit ka tumatakbo?"
"May nakita lang kasi ako. Akala ko siya na."
"Si Allison ba? Diba sinasabi ko sayo mag move on ka na masasaktan ka lang."
"Mahirap kasi. Masakit."sabi ko habang naiiyak.
"Ganyan talaga sa umpisa. Masasanay ka rin."nakangiting sabi nito
"Sana nga. Sige alis na ako." Aalis na sana ako Ng hawakan nito ang aking kamay para pigilan. Tiningnan ko ang kamay nitong nakahawak sa akin. Na gets Naman siguro nito kaya kinalas niya iyon.
"We're having a dinner sa bahay. Do you wanna come with us. Dalhin mo narin sina tita at tito pati narin sina Gio and his parents. Please it's just today. Magkakahiwalay naman tayo next pasukan"
"Sige. Salamat. Pupunta nalang kami doon."
"Sige I'll expect you to be there."nakangiting sabi nito.
Umalis ako at pumunta kay Gio.
"Punta daw tayo kina Izaak. Kasama sina tita at tito."
"Lah ehh sige."
"Sumabay na kayo sa amin."sabi ko.
"Ha. Di ba nakakahiya?"
"Di ka nahiya kumain at tumambay sa bahay. Nahihiya ka pa ngayon. Sige na second to the last day narin naman natin ngayon eh."
"Tss sige na nga."
"Yes! Mamaya 5:50 tayo aalis."Dumating ang oras ng pag-alis namin magkasama kami nila tita, tito,Gio at of course sina papa at mama. Si papa ngayon ang nag-drive.
Nagpla-plano kami ngayon ni Gio para sa Farewell party namin. Kaming dalawa ang partner sa party.
"Ano yung color ng damit mo?"
"Red."sabi ko
"Hala eh Green yung tie ko."
"Okey lang yan. Di ka pa nun di pa Christmas nakasuot na tayo ng theme colour."natatawang sabi ko"Seryoso. Paano na yan?"
"Okey lang yan. Di naman mahahalata eh atsaka may twist yun ng emerald stones kaya di mo na kailangan pang mag-alala"
"Hayst pinakaba mo ako."
"Hindi ka na nasanay. Tsk."
"Pero seryoso mamimiss kita. Lalo na't di na tayo classmate sa susunod na pasukan."
"Eh bakit ba kasi nag archeologist ka pa. Tsk."
"Siyempre gusto kong mag-discover ng mga ancient things ,place ,people. Atsaka the best ako sa araling panlipunan. Eh ikaw naman kasi bakit nag business and administration ka pa."
"Una sa lahat hindi ako top 1 sa a.p.. Pangalawa di ko feel maging archeologist. Pangatlo meron na kaming company. Pang apat para maging independent ako."
"Hayst. Mamimiss talaga kita."sabi nito.
"Parehas lang tayo."
Ng biglang dumating na kami sa bahay nila Izaak.
Pagkababa namin ay nakita namin agad yung iba pa naming classmates at kanilang mga magulang. Mag-mano at nakipag-usap kami ng konti bago pumasok sa loob. Nakita ko si Izaak kasama si Iza kasama ang mga magulang nito.
"Hi tita, tito."sabi ko habang nakipag beso sa kanila.
"Hi Iha."nakangiting sabi ni tita
"Eduardo?""Samuel!"
Nakipagkamay sila dad at dad ni Izaak na parang matagal na itong magkakilala.
"Kamusta na. It's been a decade."
"Oo. Mabuti naman ako. Ikaw ba?"
"Ganun parin. Under kay misis."natatawa nitong sabi na ikinasiko ni Ginang Cruz.
"Ikaw talaga. Wala ka ngang ipinagbago."nakangiting sabi ni dad.
"Magkakilala kayo Dad?"
"Oo siya ang matalik kong kaibigan."
"Siya si tito mo Eddy ang sinasabi ko sayo." Di maaari.
"Oo tama ka anak ang anak na lalaki ng tito Eddy mo ay siyang mapapangasawa mo.
Dalawa lamang ang anak ni tito. Si Izaak at si Iza. No! This can't be happening! No!
BINABASA MO ANG
sort of Alizaya's GOOD LIfE (ONE NIGHT)
RomanceThis is the story about friendship, love, and sacrifices. A story that will make you understand the true meaning of wrong grammar, wrong spelling, wrong typos, and the jeje side of me. Corny diba whatever just read the story. I hope to see you in th...