❤Chapter Twenty Eight

1 0 0
                                    

"Why?! May ginawa ba akong masama. Tell me I'll change them I can change. Please don't. Please." He beg me. He was about to cry.
Tumulo na ang mga luha nito.

"I want you to quit it is because...
Sinasagot na kita." I said

Tiningnan ko ang ekspresyon nito. Unti-unting nawala ang luha nito at pumalit dito ang isang ngiti ang sobrang tamis na ngiti na kahit kailan ay di ko malilimutan.

Tumawa ito na parang nanalo sa isang loto ng ilang milyon.

"I i-i'm your boyfriend. Girlfriend na kita. Girlfriend na kita. Yes!" Hindi makapaniwalang sabi nito. Sinugod niya ako ng yakap sabay buhat sa akin.

"I love you." He said it for the first time.

"I love you too" I said

Natapos ang fireworks sa apat na karagang iyon.

The rest of the night ay magkasama kami ni Izaak na magkagawak kamay.

This is the first time I felt this feeling mas malala pa ito kesa noong naging kami ni Allison.

Speaking of him. Hindi ito nakadalo dahil may sakit si Iza. Hindi parin kami okey pero of course I invite them sa debut ko yun nga lang di nga sila nakapunta.

Kasama ni Izaak sina tita at Tito kaya nauna silang umalis. Pero okey lang naman dahil pagkalipas ng ilang minuto ay aalis narin kami.

Ng biglang mapansin kong hindi ko nadala ang isang bag ko na lamang niyon ang cellphone ko. Kaya kinuha ko muna sa loob.
Kukunin naman ako mamaya ni kuya Shainn e.

May ilaw pa naman sa grand hall kaso wala ng tao. Di narin naman ako takot sa multo. Like duh I'm already 18. Pero mukhang kinain ko ang mga sinabi ko ng may maramdaman akong presensiya sa likuran ko.

"Kung sino ka mang multo ka. Wala akong kinalaman sa'yo kaya please huwag kang magpakita sa akin please lang."

"Tss. The same old scared brat." I know that...

"A-allison?"

"Happy birthday." Nakangiti nitong sabi sabay bigay ng regalo sa akin.

"Thank you."

"You look beautiful." Nakangiti nitong sabi.

"Salamat. So ahm okey na ba si Iza?" Tanong ko rito

"Okey narin naman. Bumaba na ang sinat nito."

"Mabuti naman." Akward air filled the whole hall.

"Can I dance you?"

"A-ahm." Nag aalinlangan pa ako kung sasayaw ba ako. Baka kase...

"Ngayon lang please." This is the first time he beg. Kaya sige na.

"Sige na." Natatawa ako dahil mukha itong jejemon kung mag pout.

"Thank you for letting me dance you."

"Hindi ka dumalo kanina e. Kaya pinagbibigyan ka."

"You've grown now. I'm happy for you. Five years from now I can see you as a successful business woman kasama si Izaak at Yung future kids ninyo."

"Tss ang advance mo naman mag-isip."

"That's the reality Alezaya. Sa 19 years kong namalagi sa mundong ito may natutunan ako. Yung reality pala ay di puro sakit at hirap dahil in the end of the day sasaya ka rin. We may not meant to each other pero atleast nakasama kita noon and I show my love for you."

"Allison."

"I wanna explain to you something na making pinaniniwalaan mo. Noong naging tayo. It's a short of time pero it felt like a thousand of years para sa akin. Yes I'll admit it. In the first place oo ne-rebound kita but.. maniwala ka man o hindi.  I loved you at ikaw lang. Parang isang bula na nawala si Iza sa isip at puso ko at ang pait na naramdaman ko noon."

sort of Alizaya's GOOD LIfE (ONE NIGHT)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon