Zoraki Sevgilim 2 (TAMAMLANDI)

Bölüm-20

Gözlerimi açabildiğimde beyaz tavan ve hastane kokusuyla karşılaşmıştım. Ne olmuştu bana?

Ellerimden destek alarak doğrulmaya çalıştım, yanıma baktığımda Arın vardı ve uyandığımı farketmemişti.

Yutkunup kısık çıkan sesimle "Arın" bakışları anında bana dönerken "Deren, nasılsın?"

Doğrulabildiğimde "iyiyim de ne oldu bana?"

Sinirli sesiyle "o salak adam sakinleştirici iğne yaptı" aklıma o anlar gelince panikle "annem, annem nasıl?"

"Annen de iyi, uyandı hatta seni sordu hadi gidelim yanına" onaylayıp hemen ayakkabılarımı giyip koşar adımlarla annemin odasına girdim. Annemin hazırlanmış babam denilen adamla konuşurken gördüm.

Babam beni görse de görmemezlikten gelip tekrar anneme dönüp "bunları alın eczacı nasıl içeceğini söyliyecek zaten, dediğim gibi yataktan da çıkmıyacaksın."

Annem yorgun sesiyle onaylayıp "tamam" dedi.

"Geçmiş olsun."

"Sağolun."

Babam son kez anneme bakıp odadan çıktı. Ona gözlerimi devirip annemin yanına gittim "nasılsın annecim?"

"İyiyim annem, hadi artık çıkalım şurdan."

Onayladığımızda hepimiz çıktık. Hastane kapısındayken annem taksi çağıracağı sırada Arın engelleyip "ben bırakırım gerek yok taksiye" annem ilk zahmet olmasın falan desede Arın kabul etmedi. Annem ve Sude arkaya geçerken bende Arın'ın yanına oturdum.

Sessiz geçen yolculuğun ardından eve geldiğimizde daha fazla oyalanmadan girip annemi yatırdık.

Oturma odasına geçip Arın'ın yanına oturdum "herşey için teşekkür ederim."

"Saçmalama tabiki yapacağım."

Yüzümde tebessüm oluşurken "seni seviyorum" dedim.

Anında onunda yüzünde gülümsemesi oluşmuştu "seni çok seviyorum."

"Ee aç mısın? Öf bendeki de soru dünden beri yemek yemedin yemek koyuyorum sana" diyip ayaklandığımda Arın gülüp beni tekrar yanına oturttu "ben gideyim artık, evde yerim."

"Ama..."

"Ama yok, sen annenle Sudeyle falan ilgilen biraz kötü bir akşam olucak sizin için" haklıydı, şu baba olayı yüzünden kötü bi akşam geçirecektik.

Ayaklandığında bende kapıya kadar geçirdim "yarın seni alırım beraber gideriz okula."

"Aa bugün benim yüzümden okula gitmedin, üzgünüm."

"Yine saçmalamaya başladın" yanağımı öpüp "görüşürüz."

Gülümseyerek "görüşürüz sevgilim, yinede teşekkürler" dudağının sol tarafı yukarı doğru kıvrıldığında arabasına binip uzaklaştı, bende arkasından kapıyı kapatıp odama geçtim.

Kendimi yatağıma attığımda hüzünle bavuluma baktım, şimdi kim yerleştirecekti bunu?

Yerleştirme işini başka bir zamana erteleyip gözlerimi yumdum.

İçeriden gelen bağrışmalarla gözlerimi araladığımda ilk kalkmak istemesemde sonra mecburen kalktım.

İlk banyoya gidip elimi yüzümü yıkayıp salona geçtim.

"Sen nasıl o adamla görüşürsün ve bunu bana söylemezsin?"

"Anne bende ilk başta şaşkındım inanmamıştım sonra herşey aniden gelişti onu dinledim ve affettim bu."