Zoraki Sevgilim 2 (TAMAMLANDI)

Bölüm-33-Final

Hastaneden eve geleli 1 saat olmuştu ve ben hala şok içindeydim. Demekki o gece Arınla bir şeyler yaşamıştık.

Bunu sadece Aslı biliyordu henüz kimseye söylememiştik. Hem nasıl söyleyebilirdim ki henüz daha 18 yaşındayım.

Elim karnıma giderken Aslı'ya baktım. Onun da gözleri benimle buluşunca "Berk dokunmadı demiştin?"

Ne yani babasının Berk olduğunu mu düşünüyordu?

"Aslı saçmalama Berkten değil!"

"Oha kimden?"

"Aslı sen şaşkınlıktan ne dediğini bilmiyosun tabiki Arından."

"Ne ara lan?"

"Kampta dönmeden bir gün önce hep birlikte içmiştik hatırlıyo musun?"

"E e evet."

"O gece ben Arın'ın yanına gittim, o zaman."

Aslı'ya baktığımda baya şaşkın gözüküyordu "oha niye söylemedin bize?"

"Çünkü sarhoştum ve ne yaptığımızı tam olarak hatırlamıyordum."

"Arın bir şey dedi mi o olaydan sonra?"

"O günün sabahı o uyanmadan gittim ve başbaşa kalmamak için elimden geleni yaptım yani bu konuyu hiç konuşmadık."

"Acaba o hatırlıyo mu?"

Ellerimle başımı ovalarken "bilmiyorum Aslı, bilmiyorum."

Bir süre sessizce oturup düşündük. Arın'a söylemem gerekiyor muydu? Tabiki gerekiyordu o babasıydı sonuçta ama gitmek istiyordu burdan gidince mutlu olucağını söylemişti.

Sessizliği bozup kısık sesimle "Arın'a söylemem gerekiyor mu?"

"Tabiki Deren babası o."

"Ama bugün gidiceğini söyledi, gidince de mutlu olucakmış."

"Ne olursa olsun söylemek zorundasın."

"Eğer söylersem sırf bebek için kalıcak ve belki de mutsuz olucak ona bunu yapamam."

"Deren saçmalama istersen asıl gidince mutsuz olucak sen bunu bilmiyor musun?"

"Hayır gidince mutlu olucak. Aslı bir hafta, bir hafta bekleyelim eğer gitmez ve kalırsa söyliyeceğim ama giderse söylemiyeceğiz tamam mı?"

Aslı tereddütle "tamam" dedi.

Bir süre daha sessizce oturduktan sonra Aslı ayağa kalkıp "geç oldu artık ben gidiyim yarın okulda görüşürüz" sonra karnıma elini koydu ve inanamayarak "şimdi burda biri mi var?"

Gülümsedim, cidden orda biri vardı "evet teyzesi var."

Çığlık attı ve sıkıca sarıldı bana "ben şimdi teyze mi oluyorum?"

Gülmelerimin arasından "şşş sessiz ol annemler duyucak."

Aslı buruk bir şekilde benden ayrılıp "annenlere ne zaman söyliyeceksin?"

"Babamla daha yeni evlendiler biliyorsun o yüzden hemen söylemeyi düşünmüyorum şu Arın'ın gitmesi bi kesinleşsin o zaman söylerim."

"Tamam canım yarın görüşürüz" diyip beni öptü ve odadan çıktı.

Saate baktığımda 11'e geldiğini gördüğümde kendimi yatağa bırakıp uykuya teslim oldum.

Sabah çalan alarmla gözlerimi huzursuzca açtım.

Banyoda rutin işlerimi halledip odama geçtim ve formamı giyip saçlarımı taradıktan sonra çantamı alıp mutfağa geçtim.

Annemi ve babamı öpüp "günaydın" diyerek masaya oturdum. Aslında canım yemek yemek istemiyordu ama bebek için yemek zorunda olduğum için mecburen kahvaltı yapıp evden çıktım.