KAZAK

1. Bölüm (Siyah Porche)

Annemin uyandırışına alışık olduğum için zorla yataktan kalktım.Zaten bordo güneşliği çekmediğim için gözlerim de aç beni aç beni diyodu.Pembe tavşanlı terliklerimi giyip banyoya yollandım.İşlerimi hallettilten sonra kafamı kaşıya kaşıya aşağı indim.Birkaç bişey atıştırdıktan sonra yukarı çıktım.Siyah tayt,üzerine askılı kıçımı kapatan birtişört giydim.Altına siyah vans siydim ve gri cap taktıktan sonra biraz parlatıcı sürüp güneş gözlüklerimi taktım. (Medyada giydikleri var.) siyah çantama da telefonumu,cüzdanımı ve pembe küçük defterimi koyduktan sonra anahtarımı da alıp evden çıktım.

Biraz yürüdükten sonra taksi durdurup bindim.Annemin telefonuma attığı okul adresini söyledikten 15 dakika sonra okula vardık.Parayı ödeyip taksiden indim ve okulun sarı demir kapısından içeri girdim.Bazı gözler bana dönmüştü.Umursamadan içeri girdim.Müdürün odasının önünde durdum.Kapıyı tam tıklatacakken gelirken gördüğüm duvar kenarındaki erkek grubundan ses geldi.

''Sen yenimisin güzelim?''

Arkama döndüm.Güneş gözlüğümü havalı bir şekilde çıkardığımı sanarak onlara baktım.

''Birincisi, ben senin güzelin değilim.İkincisi, yeniyim evet.''

''Uğraşmayın ya küçücük kız.''

''Farkındamısın bilemem ama burası üniversite.Kimse küçük değil.Ama gözlerinde insan ayırma bozukluğu varsa bilemem.Gergedanlar da maymunları sayamazmış.Üzülme.Bu durumda olan sadece sen değilsin.'' dedim Alayla.

''Owwwww.İlk defa biri sana laf soktu Kıvanç.''

''Bu ilk olmayacak.'' dedikten sonra müdürün kapısını çalıp içeri girdim.Sınıfımı öğrendikten sonra dışarı çıktım.Orada yoklardı.Umursamadım.Zaten o anki cesaret yüzünden başımı belaya sokmuş olabilirdim.Herneyse yaa.

Sınıfa girdim.Hasssss.Onlarla aynı sınıftayız.Sıçtık.Onlara bakmamaya özen göstererek orta sıralardan birine oturdum.Anlaşılan kimse birbirini tanımıyordu.Ama burda lise katı da olduğu için nadiren Lise'den tnaışanlar vardı.Dersin başamasına 5 dakika kala içeri bir kız girdi.Yanıma geldi.

''Şey, oturabilirmiyim?''

''tabi.'' dedikten sonra kalktım.Duvar kenarına oturmazdım ben.Asla.Oturduktan sonra sordu.

''Selam.Ben Betül.''

''Bende Ayda.'' dedim gülümsedikten sonra.O tarafa çaktırmadan baktığımda bana bakmadıklarını gördüm.Ohhh şükür yaa.İçeri kartında ''Benay Sumru'' yazan Almanca hocası girdi.Belli ya kadının tipinden almanca hocası.

'Merhaba gençler.Ben yeni Almanca hocanız Benay Sumru.''

Dedim abi ben.Dedim ya dedim.

''Evet.Bugün tanışıcaz.Evet, en öndeki kızımız.Tanıt bakalım kendini.''

Çoğu kişi kendini tanıttıktan sonra sıra bugünkü gruba geldi.Laf soktuğum çocuk;

-Kıvanç Bulut.Beni tanımayan yoktur hocam zaten istanbulda.

-Arda Kala.Hocam beni de herkes tanıyodur.

-Umut Suru.Beni de tanıyolardır hocam.

-Kuzey Pek.Aynı şekilde hocam.

Onlardan sonra birkaç kişi daha kendini tanıttı ve sıra bana geldi.

-Ayda Demir.İstanbula üniversite için geldim hocam.Bahçelievlerde tek yaşıyorum.Ailem İzmir'de.

-Teşkkürler Aydacım.

Zil çalınca dışarıya kendimi attım.Off.Çok bunaldım yaa.Facebook'tan bildirim gelince baktım.Bildirim değilmiş lan arkadaşlık isteğiymiş.Hemde 3 tane.Lann.

-Kuzey Pek sana arkadaşlık isteği gönderdi.

-Umut Suru sana arkadaşlık isteği gönderdi.

-Arda Kala sana arkadaşlık isteği gönderdi.

Hepsini kabul ettim.Etrafıma baktım.Umut,Arda,Kuzey ve Kıvanç bir köşede konuşuyolardı.Yanlarında da sürtükleri.Cidden bu kızalrı anlamıyorum.Erkeklerin ayağına paspas olacaklar neredeyse.Okulun hoparlöründen ses yükseldi.

''Sayın öğrencilerimiz.Evlerinize gidebilirsiniz.Bugün 1 ders olacak.İyi günler.....

Herkesin yüzünde tebessüm belirirken benimkinde hocaman bir sırıtık belirdi.Malım yaa.Çantam yanımda olduğu için okulun çıkış kapısına ilerledim.Taksiye bimeyecektim.Yolu ezberemiştim.Zaten hava güzeldi.Beremi düzeltip okuldan çıktım.Bir süre sonra yanımda siyah bir porshce durdu.Oha lan.Bunlar bugünkü grup.Çüş lan bu yaşta arabaları mı var? Hemde porsche.Oha mk.

''İstersen bırakalım Ayda.'' ded Kuzey.

''Gerek yok.Ayaklarım var zaten.''

''Atla hadi.'' dedi Arda.

Israr duymak istemediğim için arabanın arka kapısını açmaya çalıştım.Ama başarılı olamadım.

''Arabanın kapıları yukarı kalkıyor Ayda.'' dedi Umut.

İşte bu tam olarak rezillik.Gerçekten rezil oldum.Arabanın kapısını yukarı kaldırıp bindim.Kapıyı binbir güçlükle kapatmaya çalışıyordum.

''Öhm.Eeee, şey otomatik kapanıyor Ayda.'' bu sefer gerçektn rezil olmuştum.Yani pes Ayda.Dines Rekorlar Kitabına mı girmeye çalışıyorsun yavrum?

''Pardon.Uzun zamandır binmiyorum.Unutmuşum.'' Neyy? Uzun zamandır binmiyorum mu? Ayda hiç binmedin ki unutacan yavrum?

''Senin ailenin porche'si mi var?'' dedi Umut.Kıvanç hiç konuşmuyordu.

''Aslında yok.Arkadaşımın vardı.'' dedim kızararak.

''Utanmana gerek yok.Biz insanları yarglamıyoruz.'' dedi Kuzey.

''Hadi canım, ben mi utandım?''

''Burnun domates oldu sandım.'' dedi Umut.

Tebessüm ettim. ''Belki biraz.''

''Evini tarif etsen iyi olucak.'' dedi Kıvanç.Hele şükür yaa.Dilini yuttun sandık cicim.

''Bahçelievler'de.'' Bahçelievlere giriş yaptıktan sonra evimi tarif ettim.

''Şirin bir evin var.''

''Teşekkürler.Kahve istermsiniz?''

''Belki sonra.Görüşürüz Ayda.'' dedi Kuzey.Sonra uzaklaştılar.