KAZAK

FİNAL

- 5 Yıl Sonra -

''Hadi Dilek, hadi bebeğim...'' dedi Kıvanç, kızımıza bakarak.
''Kıvanç daha çok erken, çocuk dört aylık nasıl yürüyecek!'' bana sinirlenmiş gibi baktı.
''Yürür benim kızım, benim kızım babası gibi zeki olacak.Ben kaç yaşında yürümüşüm biliyor musun sen?''
''Bilmiyorum Kıvanç.''
''Üç aylıkken.İnanabiliyor musun? Kızım da yürür.'' 
''Peki sen benim belimin nasıl ağrıdığını biliyor musun? Belim koptu Kıvanç, koptu...''
''Değecek.Büyüdüğünde sırıtarak izleyecek kızımız bu videoyu.''
''Hangi birini izleyecek? Her gün ilerde izler ve güler diye Dilek için videolar çekiyorsun.'' bu doğruydu.Her gün yarım saat kameranın karşısına geçiyordu ve gelecekteki Dilek'e bir şeyler anlatıyordu.Neler anlattığını ben bile bilmiyordum.Söylemiyordu ki.
''Çekiyorum.Ama onu ne kadar önemsediğimizi anlayacak.Aman Tanrım Arda şuna bak!'' Dileğe bakmamla sevinç çığlığı attım.Biz laf dalaşına girmişken, kızımız babasının ellerinden tutarak paytak adımlar atıyordu!
Göz yaşlarımı tutamadım,Kıvanç kameraya döndü.
''Dilek, sen bugün yürüdün kızım.Dört aylıkken yürümeyi başardın.'' 
''Aferin annecim, bizi çok mutlu ettin.'' dedim kamerayı kendime çevirip.
Ardından kamerayı masaya koyup Dileği kucağıma alıp döndürdüm.
Yanaklarından şapur şupur öptüm ve daha sonra kamerayı kapattık.
Ben Dileği yukarı çıkarıp uyuttuktan sonra aşağı indim.
Kıvanç indiğimde bana baktı.Ellerimden tuttu.
''Seni çok seviyorum.'' gülümsedim.
''Bende çok seviyorum.''

İşte böyleydi.Çoğu zaman kavga etmiştik, aramızın bozuk olduğu zamanlar olmuştu.Aramıza kişiler, hastalıklar girmişti ama biz hala bizdik.Beraberliğimizi hiç bozmamıştık.Hep destek olamasak ta, sonunda beraberliğe yemin etmiştik ve şimdi bir kızımız vardı.Bir artık bir aile olmuştuk.Ne kadar ağlasak da, ne kadar yıkılsak ve ne kadar arada başka kişilere aşık olsak da gerçek aşk hiç bozulmamıştı.Eğer biriyle yaşadığınız şey gerçek aşksa zaten, ne olursa olsun asla bitmiyordu.Ölüme kadar gidiyordu.
Biz de ölüme kadar gidecektik.Bizim aşkımız gerçekti, biz gerçektik.