Black Light ~ B-Brave

20

P.o.v Diana

ik loop op straat opzoek naar het busstation.
ik moet wel met de bus, want Samuel is voorlopig nog niet klaar. voor ik het weet zie ik een busstation.
ik loop er op af en ga op het bankje zitten.
als de bus aankomt stap ik in en ga ik ergens achterin zitten.
ik pak me oordopjes en ga wat muziek luisteren.
de bus stopt even, en ik kijk op.
er komen nieuwe mensen in de bus zitten en ik berg mijn oordopjes op.
ik kijk even naar buiten, en ik voel dat er iemand naast me komt zitten.
ik kijk om.
2 heldere blauwe ogen staren me aan en ik begin te glimlachen hij glimlacht terug en vraagt dan ''Diana toch?''
ik kijk hem verbaast aan ''uhm ja, hoe weet je dat?''
hij haalt zijn schouders op ''via via'' zegt hij dan.
''oke'' zeg ik verbaast.
''ik ben trouwens Daniel''
''aangenaam'' zeg ik lachend.
ik bekijk hem even, hij is best wel heel erg knap..
''waar zit je op school?'' vraag ik hem nieuwsgierig.
''zelfde school als jij'' ik kijk hem verbaast aan.
''waarom heb ik jou nog nooit gezien dan?'' hij begint te lachen ''andere pauzes''
''oh''
onze gesprekken gaan over van alles en nog wat, en voor ik het weet stopt de bus al.
Daniel staat op en vraagt me ''moet jij er hier ook uit?''
ik knik en kijk hem glimlachen aan.
als we buiten staan vraagt hij ''waar moet je naar toe?''
''eldoornstraat 37''
''oh ik woon 2 straten verder op, wil je een lift?'' vraagt hij glimlachend. ik aarzel even en zeg dan maar ja, ik heb echt geen zin om dat stuk te lopen.
ik ga op zijn bagagedrager zitten en sla mijn armen om zijn middel. hij begint met fietsen en ik laat mijn hoofd rusten op zijn rug, ik hoor zijn rustige hartslag en begin spontaan te glimlachen.
het blijft stil.
als we het grindpad op fietsen spring ik van de fiets af.
ik geef Daniel een bedankende knuffel en dan zoent hij me.
ik laat het toe, maar ik weet niet waarom.
als hij de zoen verbreekt kijkt hij me glimlachend aan ''nou, dan zie ik je wel weer'' zegt hij ''oh uh ja'' zeg ik maar snel en ik draai me om.
ik loop naar binnen en kijk hem na als hij weg is en ik zeker weet dat hij het niet meer kan horen, schreeuw ik ''fack!'' door het hele huis ik haal me handen door me haar.
''waarom is hij zo knap!''