Black Light ~ B-Brave

30

P.o.v Samuel

ik loop achter de dokter aan door de gangen heen.

ik erger me dood, waarom kan die vent niet even doorlopen?

opeens staat hij stil en ik bots bijna tegen hem aan.

hij pakt de deurklink vast en draait zich nog even om

''niet schrikken als je haar ziet''

en hij opend de deur langzaam.

ik loop langs hem naar binnen en ik hoor de deur achter mij sluiten, ik kijk nog een keer om naar de deur om zeker te weten dat we alleen zijn.

mijn ogen glijden langs de grond naar het bed eigenlijk durf ik niet te kijken maar ik wil haar echt zien.

ik twijfel nog even en kijk dan toch zodra ik haar zie worden me ogen wazig en ik voel een traan over me wang rollen.

er komen allemaal slangetjes uit haar neus en mond ook ligt ze aan het infuus.

langzaam loop ik naar haar toe en ik ga op het randje van haar bed zitten.

ik pak voorzichtig haar hand vast en staar naar haar gesloten ogen.

rustig luister ik naar haar hartslag op de monitor en het geeft me een goed gevoel.

ik glimlach even naar haar alsof ze me toch kan horen en zien.

dan hoor ik de deur open gaan ik kijk om het is de dokter hij kijkt me aan en zegt

''het is half 9 ze heeft rust nodig, en jij ook''

ik knik en de dokter verdwijnt weer.

even kijk ik haar nog aan en geef haar dan een kus op haar voorhoofd

''ik hou van je'' zeg ik en ik sta op.

langzaam loop ik door de inmiddels verlaten gangen naar de uitgang.

helemaal niet beseffende dat ik geen vervoer heb.

eenmaal buiten kijk ik om me heen ''kut''

ik pak me mobiel en bel dan maar Dioni

''hee man, kan je me ophalen?''

''natuurlijk ik kom er zo aan''

''mooi tot zo'' en ik hang op.

niet veel later hoor ik een scooter en ik weet dat het de Vespa van Dioni is.

''hee, alles goed?'' vraagt hij met een bezorgt gezicht.

''nja, kan natuurlijk beter'' zeg ik een beetje afwezig.

''en Diana?''

''dat weet ik niet, ze hebben me niks verteld..''

Dioni kijkt me nog even pijnlijk aan en dan verandert zijn gezicht.

''nou, spring achterop''

ik loop naar hem toe en ga achterop zitten.

''zit je?'' vraagt Dioni voor de zekerheid.

''ja hoor'' antwoord ik en we rijden snel weg.

als we bij mijn huis aankomen stap ik af en ik bedank Dioni.

''ik heb met de jongens en Rose afgesproken dat we morgen ochtend met je mee gaan naar het ziekenhuis''

ik glimlach even ''dankjewel'' zeg ik en ik draai me om naar de deur en open hem.

ik draai me weer even om en zwaai naar Dioni dan sluit ik de deur.

ik loop naar de woonkamer en ik plof neer op de bank even denk ik na.

''kut Iza, fack! en haar moeder..''

maar die wil ze toch niet meer zien nadat ze een brief van haar kreeg dat ze een man had ontmoet en samen met hem in het buitenland bleef..

ik sta op en ren naar de schuur zo snel mogelijk pak ik mijn scooter en rij ik naar Iza.

ik ren naar de deur en bel heel vaak aan.

uiteindelijk doet Iza haar moeder open.

''Samuel? wat doe jij hier?'' vraagt ze zeer verontwaardigt

''waar is Iza?''

''uhm boven.. maar..''

ik loop langs haar naar binnen en ren de trap op ''Iza!''

ik loop haar kamer binnen ''Iza!''

''Samuel? wat.. wat doe jij hier?''

''Diana.. ze ligt in het ziekenhuis''

ze kijkt me geschrokken aan ''maar maar..'' en ze begint te huilen.

ik loop naar haar toe en omhels haar.

''wat is er gebeurt?'' probeert ze uit te brengen

''Daniel.. het was Daniel'' op het moment dat ik het zeg herinner ik me zijn naam weer.

ze kijkt me aan ''en, en hoe is het met haar?''

''dat weet ik niet ze wouden me niks vertellen''

even kijkt ze weg.

''ik vertrouwde die klootzak vanaf het begin al niet'' zegt ze op een boze toon.