Black Light ~ B-Brave

31

P.o.v Iza

So close but so far away.

Samuel is inmiddels al weer even weg en ik zit samen met mijn ouders op de bank zonder iets te zeggen sta ik op en loop ik naar me kamer hoe kon dit toch gebeuren..
ik loop me kamer binnen en gooi de deur achter me dicht. ''godverdomme!''
ik plof op me bed neer, even licht ik na te denken ik ik heb dan een geweldig idee als ik alles heb uitgedacht val ik in slaap.
ik word wakker gemaakt door de stem van de wekker radio.
ik kijk naar links naar de wekker 9 uur, ik druk hem uit en ik sta krampachtig op.
ik wrijf even met me handen over me gezicht en loop dan naar mijn inloopkast ik pak wat kleren en loop dan naar de douche.
snel stap ik er onder en ik was me haar even, ik droog me af en doe me kleren aan dan ga ik naar beneden om wat te eten.
als ik weer boven kom doe ik mijn make-up en loop ik naar beneden.
ik pak me jas en tas en ga in de woonkamer zitten wachten op Samuel en de anderen.
even later hoor ik de deurbel en ik ren er snel naar toe het is Samuel en ik loop naar buiten.
ik stel me even voor aan iedereen en dan stappen we de auto in en rijden we naar het ziekenhuis.
onderweg word er niet veel gezegd behalve dan dat Samuel steeds vraagt hoe laat het is.
dan opeens bedenk ik me dat Cassius er helemaal niet is.
zonder dat ik het door heb vraag ik het ook ''uhm.. waar is Cassius eigenlijk?''
ik hoor een diepe zucht en dan begint Dioni te praten ''hij is naar Suriname'' zegt hij.
''maar.. maar waarom dan?'' vraag ik dan ook maar gelijk.
''hij miste zijn familie'' zegt Dioni teleurgesteld terwijl hij uit het raam kijkt.
''we zijn er'' zegt Samuel opeens terwijl hij de auto parkeert.
iedereen stapt uit en we lopen naar binnen.
bij de balie vraagt Samuel meteen of we naar Diana toe mogen en dat mag.
we lopen de zuster achterna naar de kamer, ze doet hem op en we lopen naar binnen.
als ik haar zie beginnen de tranen in mijn ogen te prikken en langzaam lopen ze over mijn wangen.
Dioni komt naar me toe lopen en omhelst me.
''het komt wel goed'' fluistert hij in me oor en hij veegt mijn tranen weg.
ik kijk hem aan en ik glimlach even hij glimlacht terug en ik loop naar Diana toe.
ik kijk even de kamer rond en krijg dan een super goed idee.
ik kijk Samuel met een grijns aan en hij kijkt onbegrijpelijk terug.
''kom is mee'' zeg ik tegen hem en ik loop de kamer uit.
Samuel komt achter me aan en vraagt me wat er is.
''ik heb een super goed idee!'' zeg ik enthousiast.
Samuel zucht even ''ik heb hier nu geen zin in'' zegt hij bot.
''je weet nog niet eens wat ik wil doen!'' zeg ik bot terug.
''nou vertel het me dan!'' zegt hij geïrriteerd
''nou ik wil graag wat bloemen en ballonnen kopen want die kamer is hartstikke saai!''
''uhm, ja daar heb je wel gelijk in..'' zegt Samuel
''nou dan gaan we nu dus naar de winkel!''
en ik draai me om en loop naar de uitgang.
''dus naar welke winkel gaan we?'' vraag ik aan Samuel.
''uhm we gaan eerst wel naar de bloemenzaak hier aan het einde van de straat''
als we even lopen vraag ik aan Samuel ''hoe heb je Diana eigenlijk ontmoet?''
ik kijk hem aan en hij lacht even. ''in de discotheek ik gaf haar een cola en we hebben het heel leuk gehad, uiteindelijk heb ik haar thuis gebracht.''
''awh dat is echt lief!'' zeg ik terwijl we de bloemenzaak binnen lopen.
Samuel loop recht op de rode rozen af en pakt een groot boeket daarna pakt hij een kaartje en een wit lint.
hij schrijft op het kaartje ''I love you more than I can write on this paper kisses Sam''
''wauw wat heb jij een mooi handschrift voor een jongen''
''dankjewel'' zegt hij en hij bind het kaartje met het lint vast aan het boeket hij loop naar de kassa en rekent af.
we lopen weer naar buiten en ik zie aan de overkant een paar helium ballonnen vast gemaakt aan een hekje naast de lotto winkel.
we steken de straat over en ik kies een paar ballonnen uit met een leuke tekst erop en loop de winkel binnen om te gaan betalen.
als ik weer naar buiten loop hou ik de ballonnen voor me gezicht en Samuel begint te lachen ''haha gaan we nu weer terug?'' vraagt hij ''Ja!'' en ik huppel voor hem uit.
we lopen het ziekenhuis binnen en lopen meteen door naar kamer 115 Diana haar kamer.
Samuel doet de deur voor me open en ik loop naar binnen.
''daar zijn jullie!'' zegt Rose opgelucht ''oh my god wat leuk bloemen en ballonnen!'' zegt ze er snel achteraan.
ik glimlach breed naar haar ''goed heh'' zeg ik lieflijk en ik hang de ballonnen aan de rand van Diana haar bed.
ook de rozen staan al naast het bed in een grote vaas en Samuel geeft haar een kus op haar voorhoofd.
''Samuel, Samu..el.." zegt ze zacht. met grote ogen kijk ik naar Samuel.
en daarna weer naar Diana haar ogen gaan langzaam open en ze kijkt recht naar Samuel.
''Samuel..'' zegt ze weer en Samuel gaat op zijn knieën zitten ''rustig maar ik ben bij je'' en hij gaat rustig met zijn hand door haar haar.
meteen ga ik opzoek naar het knopje zodat de zusters worden geroepen en zodra ik hem heb gevonden druk ik er op niet veel later komt er een zuster aan.
''ze is bij'' zegt iedereen wat door elkaar als ze net binnen komt.
''mooi ik haal meteen de dokter'' en even later komt ook de dokter binnen.
hij loopt naar Diana toe en vraagt ons allemaal de kamer te verlaten.