My Butler Boyfriend

Chapter 4

Chapter 4
His eyes

Kinabukasan, habang kumakain ako ng breakfast ay inagaw agad ng kaka-dating na anak ng mga hardinero ang kinakain ko! Sinundan ko siya ng tingin at binato 'ko siya ng tinidor.

They we're given a chance to step here one time because naawa sa kanila si mommy. Omygosh! Hindi ko alam na ganito pala sila ka—wild!

"What the heck?!" Sigaw ko sa babaeng umagaw nito. Patay gutom! What is her problem?

"Ako muna ang kakain. Nagugutom na ako." Inirapan ko nalang siya at aakyat na sana sa taas nang makita ko na nangangalikot ang isa ko pa'ng tinulungan ni mommy noon na lalaki sa table of century namin. Ang alam ko, mahalaga pa daw sa buhay ko 'yun sabi ni Mommy.

Kaya agad ako'ng tumakbo papunta don' at hinila siya palayo.

"Hey! Pumunta lang ba kayo dito para manggulo? at sino ba kayo? what the fuck are you doing here?!"

Halos malabasan na ako ng ugat sa pagsigaw kaya agad na lumapit sa'kin si Shawn. Pumunta siya sa likod ko at hinawakan ang dalawang braso ko. Napatalon ako sa gulat. And I felt goosebumps! Myghad! Never in my entire life pa ako naka feel non!

Napatingin ako sa kanya at sa braso ko. Kaya mabilis niya namang inalis 'yon. Pumunta siya sa harap ko at hinarap ang dalawang outsiders.

"Hey stop acting like you own this house! Hindi na nga kayo nagpaalam at basta nalang kayo pumasok, manggugulo pa kayo?!" He shouted. He hold me in my arms.

"Bakit sino ka ba? boypren ka ba niya para ganyanin mo kame? Hinde!! Badigard ka lang! Kaya mabuti pa umalis ka na diyan at nang masambunutan ko 'yang gaga'ng 'yan!" sigaw nung babae.

Tumaas bigla ang dugo ko! Sino ba 'to? ano to gagohan?

"Shut the fuck up or i'm going to take your goddamn life!" Nakakatakot na sigaw ni Shawn. Napatalon ako. Napatingin siya sa'kin. But when his eyes met mine, I can see the gentleness in his eyes. Hindi katulad ng paraan ng pagtingin niya sa dalawang tao'ng kaharap namin.

"Tignan mo nga naman! Ang yabang mo pre ah!" Susuntukin na dapat nung lalaki si Shawn pero nahawakan ni Shawn ang braso niya. Naglabas siya nang baril na ikinasinghap nila'ng dalawa.

"See this? you will taste the mouth of my gun." Mabilis na nagsitakbuhan ang dalawa at bumaling sa'kin si Shawn.

"You okay?" He asked.

"Y-yes." Tumango ako at aakyat na dapat sa taas nang hawakan niya ang kamay ko. I frozed.

"Wait lang." May inilabas siya'ng panyo sa pocket niya at pinunas sa mga luha ko. He moved closer kaya magkalapit na ang mukha namin. I can't utter a word. Just the fast beat of my heart I can hear.

Minuto ang lumipas, inilayo niya na sa wakas ang mukha niya

"Ugh! Sorry." Saad niya.

"Hindi dapat ako lumapit ng ganon. I should have give you nalang the handkerchief."

eh? conyo?

"I'm sorry, milady." He uttered as he stare away. Avoiding my gaze.

I can't find my words! I just felt some ache in my heart nung bigla siya'ng lumayo.

Aalis na dapat siya pero natagpuan ko nalang ang sarili ko na pinigilan siya.

"Why?" takha niya'ng tanong.

Wala ako'ng masagot. Napatitig lang ako sa kanya.

"Hmmm. B-bakit?" tanong ko na ikinakunot ng noo niya.

Napakibit balikat ako.

"Anong bakit?" tanong niya pabalik.

"H-huh?" Nag igting ang panga niya at tumango nalang bilang sagot at umalis na palabas ng mansion.

His eyes.. I wanted to see his eyes once more. There's something in it.. something heavy. I can't describe it. There's something in his eyes that's not yet on dictionary.