REHAVEYH

2.Bölüm "Ruh 21gram derler"

Gözlerim yavaşça kapanmaya başlıyordu.

"Uyuyalım mı? yarın uzun bi gün benim için

-erken daha

"yorgunum hem yarın alışveriş yapmam gerek ve faturaları ödemeliyim

bide bankadan para çekicem.

-tamam hayatım ozaman seni yatıralım ve dinlen

Yatağıma yattığımda üzerimi örtüyordu ve yatağın kenarlarına doğru düzeltiyordu.

"iyi geceler canım

-iyi geceler pigme :)

Pigme.  lakabım.  genelde bana bunu çok nadir söylerdi. özel an veya günlerimizde.

Bugün özel bi gün değildi ki

Biraz oturduktan sonra yatmak için ayaklandım.

odama doğru ilerlediğimde kafamda "acaba kaç dakika sonra uyuya kalıcam? "diye bi düşünce oluştu.

Yatağa girdikten sonra aklıma bişey geldi.

Uzun süredir yapmadığım birşey.

Yatağa uzandım üzerimi örttüm ve gözlerimi kapadım. Sonra hayaller kurmaya başladım .Güzel hayaller eğlenceli şeyler tabikide ilk 4dakikadan sonra uyuya kaldım.

"Ümitt..Ümittt nerdesinnn.?

Nefes alamıyorum çok sıcak ya. Doğal gazı sonuna kadar açtın mı be naaptın?

Evin içinde ümiti arıyorum ama bir türlü bulamıyorum. Nereye gittiki?

Dışarısı karanlık daha sabah olmadı ki. Saate baksam iyi olucak.

Koridordan mutfağa doğru yavaş yavaş yürüdüm. Ev okadar sessizdi ki parkelerin gıcırtısını duyabiliyorum.

Mutfağa girdiğim anda bütün vücuduma sanki iğneler batıyormuş gibi hissettim.

Bi anda ev buz gibi oldu. Elimle duvara yapışıp ışık düğmesini aradım ışığı açıp dolabın karşısına geçtim. O anda aklıma takılan tek soru "Ya neden mutfağa geldim ki şimdi? "

Dolabı açıp baktım. kapağını kapattım. Tekrar açtım meyve suyu alıp tekrar kapattım.

Tezgaha yönelip bir bardak aldım ve meyve suyunu doldurmaya başladım.

Gözüm dışarıya takıldı. Bi karartı vardı.

Daha dikkatli baktım.

"Ümit?

Bu saatte dışarda ne işi vardı ki

Cama elimi uzattım. camı açıcakken birini daha gördüm.

Ümite doğru geliyordu. Siyahlar içindeydi. Kim olduğunu anlayamıyordum.

Ters giden birşeyler var. İçim huzursuzlukla dolup taştı.

Bi anda ümit caddeye çıkan orman yoluna doğru koşmaya başladı diper kişi de peşinden koşuyordu.

Elimdeki bardağı fırlatıp mutfağın balkon kapısına koştum. Kapıyı açıp korkuluklardan atladım. Çıplak ayaklarımla hızla koşuyordum. Bir yandan ümite bağırıp duruyordum.

Ormana doğru hızlı hızlı ilerledim.

Gözden kayboldular. Ormanın içinde etrafıma bakıp ümiti aradım.