Fanboy | Michael Clifford AU

Seven: Surprise

Michael's point of view

Ik zat in een mooie auto, spelend met mijn duimen. Toen Ashton weg was, werd ik weggedragen door een bodyguard. Hoe vroeg om mijn naam en met dat, bracht hij me letterlijk van mijn plek hierheen. 

Het liet me nadenken over waarom ik hier überhaupt was, maar daarna was het alsof ik wist wat dit was, over wat deze set-up was. Ashton deed dit; ik kon het voelen.

De deur van de auto opende, en Ashton kwam in zicht. Ik opende mijn mond om hem te vragen what the hell hier gebeurde, maar was gestopt door dat ik Belle zag.

Mijn mond werd droog; ik kon geen woord zeggen. Ze was niks minder dan prachtig. Ze was niks minder dan perfect. Ze was niks minder dan van wat ik van haar had gedacht.

Haar zwarte haar zat omhoog in een staart, het leek alsof het snel gedaan was, wat me vermaakte. Ze was in haar vest, net als mij en ze droeg haar zwarte jeans.

Het zorgde voor een glimlach op mijn gezicht om hoe casual ze eruit zag. Ze deed niet haar best om zo geweldig te zijn. Ik was sprakeloos, maar ik was gelukkig.

Haar mede bandleden waren nergens te zien, ook al stond ze alleen. Haar handen zaten in de zakken van haar vest en Belle swingde heen en weer, om haar heen kijkend. Ze keek waarschijnlijk wat er om haar heen was omdat het haar eerste keer hier was, dus ik begreep het.

"Verrassing," fluisterde Ashton. Hij keek stralend om wat hij deed, alsof hij trots was. Hij duwde Belle in de auto, zodat ze naast mij zat.

Ik voelde mijn wangen warm worden. Shit, wat deed ze hier? Ik was oké met gewoon naar haar te kijken.

"Belle, Michael. Michael, Belle," stelde hij ons voor, wijzend naar mij en dan naar haar, en zo door.

Belle glimlachte, ondanks hoe verschrikkelijk deze introductie was en hield een hand uit voor mij om te schudden. "Hey, ik ben Belle. Leuk om je te ontmoeten, Michael," zei ze, starend naar mij met haar vriendelijk, bruine ogen.

Seconden vanaf nu, dacht ik dat mijn hart uit mijn borst zou komen. Het bonsde zo hard, en ik kon het voelen en horen.

Mijn hand, trillend van nervositeit, pakte die van haar en schudde het lichtjes. Ik zag de mooiste glimlach die ik ooit had gezien. Ik kon niet helpen maar hetzelfde te doen.

"Ook. . . ook leuk jou te ontmoeten, Belle."