Michael's point of view
Het kostte haar een moment voordat ze kon praten zonder pauzes ertussen, op momenten zoals dit, had ik gewild dat ik een auto had. Maar natuurlijk had ik er geen—ik was niet zo rijk.
"Het spijt me," bood ik mijn excuses aan, wrijvend over haar rug, proberen om haar te verlossen van haar uitputting.
Ze zwaaide het weg, een beetje lachend. "Het is goed, Michael. Gewoon een beetje moe, dat is alles."
Dat liet mij me alleen maar schuldiger voelen. Het feit dat ze moe was door mij, tot zo ver een briljante eerste date.
Belle leek de blik op mijn gezicht te zien, dus ze kneep in mijn andere hand, me gerust stellend. "Wees niet verdrietig. Ik ben blij, kijk?" Ze wees naar de vrolijke glimlach op haar gezicht, waarvan ik niet kon vertellen of het echt was of niet.
Ik keek haar sip aan, alsof ik het nog steeds niet gelovende. Ik geloofde het, maar op de manier hoe ze naar me keek—de manier hoe ze bezorgd naar me keek, liet me voelen alsof ik in de zevende hemel was.
Ik wou haar aandacht, dat is waarom. En ook al was ik niet zo'n soort persoon, het voelde goed om haar hand vast te houden en dat ze naar mij keek.
"Michael, word vrolijk, alsjeblieft?" zeurde ze, haar bovenlip naar voren. Haar handen lagen op die van mij en gewoon—ik wist het niet.
Oh, fuck, mijn hormonen draaiden door.
"Alsje-alsjeblieft? Ik ga je heel erg stevig knuffelen als je het niet doet!" dreigde ze, ook al was het niet echt een bedreiging voor mij.
Ik antwoordde niet en voor dat ik het wist, waren haar armen om mij heen geslagen. Met haar kleine lichaam, was het moeilijk om mij een grote knuffel te geven. Maar het voelde goed, zo goed.
"Uh, mevrouw, meneer?" De werknemer keek ons oncomfortabel aan en ik merkte dat ik begon te blozen.
Belle kuchte, liet me los en keek naar de jongen. "Ja?"
"Hier zijn jullie schoenen." Hij plaatste ze op de toonbank en liep snel weg, bang dat hij het moment had verpest. Dat deed hij ook, maar het was niet alsof we samen waren. Ik bedoel, waarom zouden we ook samen zijn? Er was geen reden dat Belle met mij uit zou gaan.
Ik stond daar, zonder te bewegen, niet wetend of ik moest spreken om dingen te verduidelijken, of gewoon te laten.
Ik voelde een por in mijn wang en zag dat Belle naar me straalde. "Ik ga je zo in maken met bowlen, Clifford."
JE LEEST
Fanboy | Michael Clifford AU
Fanfiction"But it tears me up inside because she doesn't even know I exist." Waarin Michael hopeloos verliefd is op dat ene meisje uit zijn favoriete band, waarvan het meisje verliefd is op zijn allerbeste vriend. [word count 10.000 - 20.000]
