Buti nalang at hindi ako nalasing nang gabing 'yon. Tinulungan ako ni Luke sa pag sagot ng Math activity ko nang maka uwi kami sa amin.
Hindi ko naman maiwasang hindi kabahan dahil ngayon ang uwi nila Dad. He called me last night at ngayon na raw ang uwi nila. Ito na 'yung araw na pinaka hihintay ko but now parang ayaw ko nalang na mangyari 'to. Mygosh!
Kanina pa ako pa lakad lakad sa may living room habang hinihintay sila Daddy. Kailangan ko pa siyang kausapin about don sa sinabi ni Ryoga. Yung sa engagement chuchu na sinasabi niya at yung sinabi pa noon ni Luther na akala ko faked news lang. Tae! Legit pala ang potek.
Natigil naman ako sa pag lalakad at tumakbo ako agad sa may labas nang marinig ko ang busina ng sasakyan. It's him! Napa kunot ang noo ko nang may kasunod pa itong kotse na papasok. Sino 'yun? Bakit dalawang kotse ang pumapasok?
Huminto ang mga kotse sa may parking lot at pakiramdam ko ay namuti na ang mukha ko at dumoble ang kaba na nararamdaman ko nang bumaba na ang tao sa dalawang kotse.
It's Dad on the first car. And it's Pat together with his Dad on the second car. Damn it! Bakit sila nandito?
I put a faked smile on my face. Nag lakad ako papalapit sakanila and Pat smiled immediately nang makita niya ako. He walked towards me and he hugged me so tight.
"I missed you so much." Bulong niya sa akin.
Hindi naman ako naka sagot ka agad. Napa tingin ako kay Daddy at sa Dad niya and they are both smiling to us. Shit talaga!
Humiwalay si Pat sa pagkaka yakap sa akin and he placed his both hands on my cheeks. He kissed me at nanlaki naman ang mga mata ko dahil doon. I didn't respond on his kisses. Humiwalay ako sa pagkaka halik niya sa akin at hindi ako maka tingin sakaniya. Fuck! I have a boyfriend now and he shouldn't do that!
"Well, easy there Abellano. Kaka uwi palang natin pero hinahalikan mo na agad ang anak ko. In front of me pa talaga."
"Just let them. They are going to be Mr. and Mrs. Abelleno soon, so it's fine. That's normal. They love each other." Tumatawa na sabi ng Dad niya. Fuck! Ano ba 'tong nangyayari?
"Lancie, nagpa handa ka ba ng dinner?"
"O-oo, Dad."
He called last night at hinabilin niya na magpa luto ako ng mga pagkain. I even bought some wine in the mall kanina at tinulungan ako ni Luke roon. Hindi ko naman expect na kaya pala siya nag habilin ay dahil nandito si Pat and Tito. Akala ko kaming dalawa lang ang kakain! Hindi pala! Bwisit!
"Let's go inside. Let's have dinner so that we can talk. Your son cannot wait for it. He's really excited." Sabi ni Dad.
Napa tingin naman ako kay Pat nang hinawakan nito ang kamay ko.
"Tara na. Let's start talking about us." He said while smiling. "And I'm gotta make sure this time na wala ka nang kawala sa akin." Kumalabog ang dibdib ko dahil sa sinabi niya.
No fucking way!
"Pat, may dapat kang malam-"
"Save it later. Unahin muna natin pag usapang ang tungkol sa kasal natin with our parents."
Ano bang kasal ang pinag sasabi niya diyan?! Shit ha!
Pumasok na kami sa loob at para na akong mahihimatay. Naiinis ako na kinakabahan na hindi ko maintindihan kung ano ba ang dapat kong maramdaman.
Dumiretso kami sa may dining room at naka hapag na roon ang mga pagkain. Actually si Luke ang nag luto ng mga foods na 'yan. Umalis lang siya dahil may kailangan pa siyang asikasuhin. Hinayaan ko nalamang dahil mukhang importante.
