Gümbet mahallesinde yeni bir güne haberci olarak doğan güneş ile Çiçek tatlı uykusundan uyandı.
Her zamankinde farklı bir gün olmadığını düşünerek yatağından kalkarken hayatın onun için neler hazırladığından bir haberdi.
***
İşi için geldiği yerde h...
Günler su misali akıp giderken çoktan sevdiğim adamın beni isteyeceği güne gözlerimi açmıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabahın köründe annemin milli temizlik günü ilanıyla uyanmış, kendime gelemeden elimdeki kova ve bezle kalakalmıştım.
Daha kargalar kahvaltısını edemeden Çiçek, Bahar teyze ve Sezen teyze bize gelmişti. Babam ise annem tarafından beylerin toplandığı Bahar teyzelerin evine kovalanmıştı.
Ciddi ciddi sabahın yedisinde hep beraber temizliğe girişmiştik. Oysaki daha iki gün önce annem canımı çıkarana kadar temizlik yaptırmıştı.
İşleri hafiflettiğimiz sırada yeni görevimizi yerine getirmek için Çiçek ile mutfağa geçtik. Hızlı bir şekilde kahvaltı sofrasını hazırladığımızda vakit kaybetmeden oturup karnımızı doyurduk.
Sonrasında ise kalan işleri halletmek için yeniden kollarımızı sıvamıştık. Öğlene kadar tüm işler bittiğinde herkes evine dağılmış, bende dinlenmek ve temizlik yaparken döktüğüm terden arınmak için kendimi duşa atmıştım.
Sabahın köründe ayağa diktiği için anneme söylensem de bir yandan iyi olmuştu. Bu akşam isteneceğimi düşündükçe aklımı kaçıracak gibi oluyorum.
Kalbim öyle hızlı atıyor ki bana ihanet edip sevdiğim adama ait olduğumu göremeden yarı yolda bırakacak diye ödüm kopuyordu.
Duştan çıktığımda üzerimi giyinip, saçlarımı kuruladım ve yatağıma kuruldum. Annem yatmama sinirlense de biraz dinlenmek istediğimi söylediğimde karşı çıkmadı.
Akşam ikram edeceklerimizi de temizlikten sonra hazırladığımız için hiç iş kalmamıştı. Akşam uykusuzluktan ayakta uyuyan bir gelin olmamak için biraz kestirmek benimde hakkım.
***
Telefonum sesi beni uykumdan uyandırırken bir an afalladım. Kendime geldiğimde baş ucumdaki telefonuma uzandım.
Taha'nın aradığını gördüğümde tam açacakken telefon kapandı. Ben daha tuş kilidini açamadan yeniden çalmaya başlayınca gülümsedim.
"Efendim."
"Güzelim neredesin? Ne yapıyorsun? Neden geç açtın?" Taha otomatiğe bağladığı sorularını sorarken gülümsedim.
"Evdeyim ve yeni uyandım. Telefona yetişemeden kapandı." Açıklamam ile bıraktığı nefesi kulaklarıma doldu.
"Bu kadar endişelenme Taha'm."
"Taha'n ölsün sana kalp yangınım. Dediğin şey hiç kolay değil. Bir şey olacak diye aklım gidiyor." Konuşması nabzımı hızlandırırken derin bir nefes aldım.
"Allah'ın izniyle hiçbir sorun çıkmayacak. Biraz rahatla."
"Rabbim hayırlısıyla seni bir bana nasip etse rahatlayacağım güzelim." Heyecandan verecek bir cevap bulamadım.
