Gümbet mahallesinde yeni bir güne haberci olarak doğan güneş ile Çiçek tatlı uykusundan uyandı.
Her zamankinde farklı bir gün olmadığını düşünerek yatağından kalkarken hayatın onun için neler hazırladığından bir haberdi.
***
İşi için geldiği yerde h...
Arkamızda bıraktığımız 1 ay benim içim hem yorucu hem de hüzünlü geçti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Okulların kapanmasına kısa bir süre kala askerlik şubesine gidip tecilimi bozdurmuş ve en kısa sürede askere gitmek için işlemleri başlatmıştım.
Öğrencilerim ilkokulu bitirdiği ve artık benimle yollarını ayıracakları için okulda sorun çıkmamıştı. Sadece bu dönem öğrenci almayacaktım. Önümüzdeki sene okul döneminde kaldığım yerden devam edecektim.
Tecilimi bozdurduğum günden beri Ebru ve Çiçek'in gözleri hep dolu doluydu. Tabi bir de Bahar sultan vardı. O gözlerini doldurmakla kalmıyor sessiz sessiz ağlıyordu.
Bir yanım vatanıma olan borcumu ödeyeceğim için huzurlu, diğer yanım ailemi ve sevdiğim kadını arkamda bırakacağım için huzursuzdu.
Bakıldığında kısa bir zaman ama gel bunu bizimkilere ve deli gibi seven kalbime anlat.
Acemi birliğimin İskenderun'a düştüğünü ve üç hafta sonra gideceğimi öğrendiğimden beri ailemle ve Ebru ile olabildiğince çok zaman geçirmeye çalıştım.
Gelin görün ki bu ne onlar için ne de benim için yeterli gelmiyordu. Hele Ebru'm masum masum bana baktığında gidesim gelmiyordu.
Bizimkiler askerlik eğlencesi yapmak istese de ben istemedim. Tabi mahalledekiler beni dinlememiş ve benim için eğlence düzenlemiştiler.
Dün akşam hep beraber bizim evde otururken bir anda mahalleyi korna sesleri kapladı. Neler oluyor diye bakmaya çıktığımda ise tüm arkadaşlarımın toplandığını gördüm.
Hep beraber onların yanına indiğimizde önce konvoy yapmış, sonra da evin önünde saatlerce oynamıştık.
Şimdi ise askere gitmeden aklımdaki şeyleri halletmek için hazırlanmış, dışarı çıkıyorum.
"Anne ben çıkıyorum." Seslendiğim an annem içerden çıktı.
"Hayırdır oğlun nereye?" Gözlerime öyle bir bakıyordu ki içim daraldı.
"Mahallede biraz işim var anne gelirim gecikmeden." Bahar sultanı öptükten sonra ayakkabılarımı giyinip evden çıktım.
Çiçek sabah kahvaltısından sonra dükkana geçmişti. Son birkaç gündür Ebru'nun dükkana gitmesine izin vermiyordu. Dükkandaki zamanı benimle geçirmesini söyleyerek kızı içeri almıyordu.
Apartmandan çıktığım an güzelimi gördüm. Üzerine giyindiği basit bir kot ve tişörtle bile bu kadar güzel olunur mu?
