Far Away From Here

25th

-Za co mnie przepraszasz?

-Nawet nie potrafiłem go odepchnąć-Płakałem dalej

-Kogo? Jeongin! O co chodzi!?

-Bałem się...albo po prostu tego chciałem? Nie wiem! Boże...Hyunjin....Dałem się całować swojemu nauczycielowi-Wybucham głośnym szlochem pod koniec mojej wypowiedzi

-Innie. Spokojnie. Okej? Nic się nie stało. Słyszysz? Wszystko w porządku

-Ale ja...ja...

-Nie zrobiłeś nic złego. Naprawdę. Nic się nie stało

🌅🌅🌅

-Jeognin. Wstawaj. Jedziemy do pana Park'a-W tym momencie „Pan Park" nie kojarzy mi się z moim psychologiem, a z moim największym koszmarem-Za pięć minut na dole

-Nie zawozi mnie tata?

-Ja cię dzisiaj zawożę-Mam wrażenie, jakby mama była na mnie o coś zła. Zrobiłem coś?

Wstaje powoli z łóżka. Kiedy ja w ogóle zasnąłem? Za dużo na mnie...

Od: Donghun
Nic ci nie jest?

Jeognin. Wszystko w porządku?

Martwię się

Nauczyciele się o ciebie pytają

Mówię, że się zwolniłeś, bo źle się czułeś

Tak ps. Pan Park też poszedł wcześniej do domu

Czyli to co mówiłeś to prawda?

Przepraszam, że ci nie wierzyłem

Co się dzieje?

Dlaczego nie odpisujesz?

Jesteś zły?

Naprawdę przepraszam 😞

Do:Donghun
Sorki. Przysnęło mi się. Wszystko jest okej. Co prawda czuje się zgwałcony psychicznie, ale najgorzej nie jest

Schodzę na dół. Patrzę po drodze w lustro. Nie wyglądam najgorzej! Pomijając fakt, że mam malinkę na szyi, której nie zrobił Hyunjin...

-To idziemy-Mama trzyma klucze od auta w ręce i wskazuje nimi na drzwi

Otwieram drzwi, wychodzę i wchodzę do auta. Jest cholernie zimno. Na minusie jak nic...

-Co się stało, że przyszedłeś dzisiaj wcześniej?-Kobieta uruchamia silnik

-Nic takiego...

-Nie chcesz mi powiedzieć?-Mój wzrok kieruje na swoje buty-Kto zrobił ci tą malinkę?

-Nikt...-Staram się o tym nie myśleć, żeby nie dostać ataku

-Jeognin. Jeżeli to dla ciebie trudne-

-Nie chce o tym mówić! Okej? Skończmy na tym ten temat!-Przerywam jej w środku zdania, co jest oczywiście niegrzeczne, ale nie chce się popłakać, a już czuje łzy w oczach

Co mną wtedy kierowało? Czemu od razu go nie odepchnąłem? Dlaczego odchyliłem wtedy głowę!?

-Nie płacz...-Wycieram łzy, które mimo mojego oporu i tak opuszczają moje oczy