Pain and Pleasure

Pain and Pleasure 9

Nakatulala ako habang pinoproseso ang mga nangyari. I almost kidnapped. Muntikan na akong makidnap at sa pagkakataon na iyon pwede akong mamatay sa isang kisap mata lang. Of all people? Why me? Dahil ba anak ako ni papa? Alam kong may pera kami pero hindi talaga kahit kailan sumagi sa aking isipan na sakin mismo mangyayari iyon.

A tears rolled down my cheeks. My stomach was aching. Kumirot ang dibdib ko nang maalala ang lalaking sumuntok sa aking tiyan. It's fucking hurt and scary!

Pakiramdam ko na phobia ako sa mga sasakyan. Parang hindi ko na maisip na sumakay sa isang sasakyan na mag isa.

The door swung open. Pumasok si papa na nag aalala. Concious ako kanina ng lapatan ng pain reliever ng nurse. At anim na oras rin akong nakatulog at ngayon ag malalim na ang gabi.

Sumunod kay papa ay si Ezekiel. Gulo ang buhok nito at hindi mapaliwanag ang ekspresyon. Mula pa siya kanina tahimik. Hindi ko rin magawang kausapin siya. I'm too stunned from what happened.

"Hija, anak." umupo si papa sa aking tabi. Pinaglakbay niya ang tingin sa aking kabuuan tila sisingsisi.

"This time wa'g matigas ang ulo!" He hissed.

I gulped. Hindi ako makatingin kay Zeke na nakahilig sa dingding, nakahalukipkip.

"Pa bakit ganoon? Bakit ako?" naguguluhang tanong ko.Nagkatinginan sila ni Ezekiel. May dapat ba akong malaman?

"Anak." papa captured my hands. "Ang kumidnap sayo ay ang kaagaw natin sa lupa na binili ko katabi lamang ng hacienda natin." he explained.

"What?"

Tumango si papa. "They want the land. Pero ako ang nakakuha 'nun. Now they are not playing fair. Asset nila ang lupa na iyon at may balak silang pabagsakin ang kompanya natin."

"Bakit ganoon pa? Kailangan ba nilang pumatay?"

"We've got a personal issue. Pero iba na kapag ikaw ang dinamay.You don't need to worry now. You're safe. Hindi na'to mauulit.Nakulong na ang mga hudyong iyon pero ayaw umamin na mga Dela Fuente ang may pakana nun!"

Napabuga ako sa hangin. I got stress. Hindi ko pa naalala na nastress ako ng ganito sa buong buhay ko.

"Anong gagawin ko papa? I'm scared." Suminghap ako at pinunasan ang luha sa mga mata.

Nagkatinginan sila ni Ezekiel. "Nag usap na kami ni Ezekiel tungkol diyan."

Tiningnan ko si Ezekiel na malamig na nakatingin sakin.

"Ano iyon papa?"

"Sa kanya ka na ngayon titira."

Halos mapamura ako sa narinig mula kay papa. I bit my lips to suppressed my smile.

"But..." wait."What do you mean pa?"

Huminga ng malalim si papa at kinumpas ang kamay. "I...I just think that you'll be safe with him."

"And?" I probed.

"We are fixing the arrange marraige for good." dagdag ni papa.

Oh my?

Kinabukasan, nakalabas na ako ng hospital. Limang body guards agad ang pumalibot sakin. Napapikit nalang ako ng pinagtitinginan ako. Pagkalabas namin ng hospital, nakita ko si Ezekiel na kausap ang tauhan niya at si papa na nakatingin sa relo nito.

"Anak please be safe with him. Marami akong tatapusin at bibisitahin kita doon. Inaayos ko ang enrollment mo at schedules."

"Thanks pa." I hugged him tightly.

Kinakabahan akong pumasok sa Aston Martin ni Ezekiel. Gumala ang mata ko sa loob nun.

"Are you okay?" he asked.