ဆရာမရိွသၫ့္ႏွယ္ က်ြန္ေတာ္မွာ ေဇာင္းထဲကလြတ္တဲ့ ျမင္းလို ထက္ထက္ႏွင့္ ဟိုဟိုဒီဒီ ေျခရွည္တတ္ေနသည္ ။ဟဲ့--ဟိုနားမွာ ဘာပြဲရိွတယ္တဲ့ ဆို ေရာက္သြား ျပန္ၿပီ ႏွစ္ေယာက္သား။ တပ္ေဘးနားက ရပ္ကြက္ကလုပ္တဲ့ နတ္ကနားေပးပြဲပါမက်န္ နတ္အကေတြ သြားထိုင္ၾကၫ့္ၿပီး ေဝေလေလလုပ္ေနတာ ခုခ်ိန္က်လည္း တၫ့္ေနတာပဲ မိထက္နဲ႔ ။ သူ႔ခြက္ရွ္နဲ႔ အဆင္ေျပေနေတာ့ ဟုတ္ေနတာ အရင္လို ပြစိပြစိမႏိုင္ေတာ့ပဲ သိမ္ေမြ့ေနတာ ေတာင္ႀကီးသားအစြမ္းေပါ့ ။ ၾကမ္းတမ္းၿပီး လက္ယဉ္ေနတဲ့ထက္ေလး ေပ်ာက္သြားေတာ့ ေနရတာ တစ္မ်ိဳးလို ။ဟာသ တစ္ခုေျပာရအံုးမယ္ အၿမဲ တစ္ငါငါနဲ႔ေျပာတဲ့သူက ခုသူ႔ကိုသူ သံုးတဲ့နာမ္စားက ဘာတဲ့ ထက္ တဲ့ ။
ခနေန သူတို႔ ဒိတ္လုပ္တာ လိုက္သြားေပးရအံုးမယ္ အတင္းေခၚတာမဟုတ္ေပမဲ့ အခန္းထဲေအာင္းေနရင္ ဆရာ့လြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႔ တမိႈင္မိႈင္ မို႔ စိတ္ေျပလက္ေျပာက္လိုက္သြားေပးမလို႔။ဆရာ မရိွေတာ့ ဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမွန္းမသိ အားရင္စာဖတ္ ပ်င္းရင္အိပ္ လြမ္းရင္ဖုန္းဆက္တဲ့ သံုးခုမွာ ေနာက္ဆံုးတစ္ခုပဲလုပ္မိတယ္ ။
ဆရာရိွတဲ့ ၿမို ့ဆီ ေျပးသာသြားလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္ လြမ္းစိတ္္နဲ႔ မြန္းၾကပ္ေန ၿပီ ။ ရုပ္ျမင္ၿပီးအသံ ၾကားေအာင္လုပ္ေပးတဲ့ေခတ္မီဆက္သြယ္ေရးေတြနွင့္လည္း လြမ္းစိတ္မေျပပါ မတင္းတိမ္ႏိုင္ပါ ရင္ခြင္ထဲေခါင္းထိုးကာခ်ြဲ ခ်င္လွပါ ၿပီ။တီတီတာတာ ေျပာမိရင္ အူယားဖားယားပါးကိုဖ်စ္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲထၫ့္ကာ နဖူးအားတယုတယနမ္းရိုက္ေပးေသာ အနမ္းေလးလည္း သတိရေနပါသည္ ။ေရေမႊးမဆြတ္ပဲ ကိုယ္သင္းနံ႔ရေနေသာဆရာ့ကိုဖက္ထားကာ ဘယ္မွမလြတ္ပဲသိမ္းထားခ်င္မိေတာ့သည္ ။က်ြန္ေတာ့္အလြမ္း ထုထည္မွာ သိပ္သည္းဆ အေတာ္ႀကီးမားေနေသာေၾကာင့္ ။
ဘယ္ေနရာ ၾက ၫ့္ၾကၫ့္ သစ္ပင္ေတြရယ္ ေျမကြင္းျပင္က်ယ္က်ယ္ရယ္ ေကာင္းကင္က ေနလံုးထီးထီးႀကီးရယ္ ကေလးကိုပဲသတိရေနတဲ့အလြမ္းေတြရယ္ ။
က်င္တြယ္ဖမ္းေတာ့ ပိုက္သာဂိုရသီအိုရမ္အစား ရြတ္မိတာက မင္းနာမည္ ။ survey တိုင္းျပီး footing position ေနရာခ်တယ္ ။ footing ေနရာေတြထံုးျဖဴး ျပန္ေတာ့ အ ျဖဴေရာင္ထံုးလိုင္းေပၚ ၿပံဳးစိစိမင္းမ်က္ႏွာေလး ျမင္ေယာင္ ျပန္ေရာ ။ ဒီတိုင္းသာ ဆက္လုပ္ အလြဲအလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္နဲ႔ မေကာင္းေတြ ျဖစ္ကုန္ေတာ့မွာ ငဘုန္း ။ကိုယ္ကမွစိတ္မပါရင္ ေလဘာေတြလည္း ေပါ့ေလ်ာ့ေတာ့မယ္ ။
