"ေမေမ သား ဆီသြားထၫ့္မလို႔ အျပန္တီတီတို႔အိမ္ ၀င္လည္အံုးမွာ ေခၚထားတာ ၾကာ ၿပီ ။"
"သားကလည္း အိမ္ပဲတန္းတန္းမတ္မတ္ ျပန္တာမဟုတ္ဘူး ။သူမ်ားအိမ္ ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္နဲ့ အမ်ိဳးအိမ္လည္းမဟုတ္ဘူး ။ဘုန္းျပည့္ေကာ မေတြ့ဘူး အဆက္သြယ္ရိွလား ။"
"ဆရာက ဆိုဒ္ဆင္းေနတာ ပုပ္ပါးဖက္(Gboardနဲ႔ ပတ္ဆင့္မရိုက္တတ္လို႔ပါ) ။ျကာ ၿပီေလ ေမေမ ။"
"ေအာ္ အင္း ။သြား သြား အၾကာ ႀကီးလုပ္မေနနဲ႔ ။
ခုတေလာ ေမေမမွာ အရင္ႏွင့္မတူ ။တီတီတို့ အိမ္အလည္လာဖို႔ေခၚတာမလႊတ္ဘူး ။နွစ္ပတ္တစ္ခါ သြားလ ည္တတ္တဲ့ ေမေမကိုယ္တိုင္က ခုဆို အဲ့အိမ္အေၾကာင္းတစ္ခြန္းမဟ ။သူ အၿမဲ ခ်ီးက်ူးသေဘာက်ရသၫ့္ ဆရာကိုလည္း အရင္ကေလာက္ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ မရိွ ။
ကြၽန္ေတာ့္ကို ရည္းစားရိွလားဟု ထူးထူးဆန္းဆန္း ေမးကာ ကြၽန္ေတာ္မရိွလ်ွင္လည္း ဖုန္းယူစစ္တတ္ေသးသည္ ။ဆရာနဲ့ရည္းစား စျဖစ္တည္းက ဖုန္းမက္ေစ့ႏွင့္ တျခားအတိုအထြာ မ်ားကို တန္းဖ်က္တတ္ေသာေၾကာင့္ ဘယ္ခ်ိန္ယူ ၾက ၫ့္ ၾကၫ့္ ေအးေဆးေနေလသည္ ။
ဘုန္းျပၫ့္မရိွလို႔ ဒီကေလးၿငိမ္ေနတာကို ငါကအဟုတ္မွတ္ေနတာ ။ရည္းစားရွိလား ေကာင္မေလးေတြကငါ့သား ျပန္ေကာႀကိဳက္လား စေတာ့ စိတ္မ၀င္စားပါဘူး ေမေမတဲ့ ဟဲ့ ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆိုေတာ့ ၿပံဳးစိစိမ်က္ႏွာလုပ္သြားတယ္ ။
ဗိုက္ထဲထြက္လာတဲ့ခ်ိန္ကစ ၿပီး ခုခ်ိန္ထိ သားက မိန္းကေလးအသံုးအေဆာင္ စိတ္၀င္စား ျခင္းမရိွ ႏြဲ႔ ျခင္း ေနွာင္း ျခင္းမရိွပါပဲ ဘာေျကာင့္ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္နဲ႔ ခ်စ္ႀကိဳက္ေနရသလဲ ဘယ္လိုမွစဉ္းစားမရ ။ငယ္ငယ္တည္းက ဆံပင္အိအိ ငယ္သြား ႀကီးႀကီး ျဖဴဖတ္ဖတ္ေလးမို႔ မသိတဲ့လူက သမီးေလးလို႔ေခၚ ရင္ေတာင္ ေပေစာင္းေစာင္း ၾကၫ့္တတ္တဲ့ကေလး မျကိုက္တဲ့ကေလး။ ေဘာလံုးကန္တာ သူ႔ဝါသနာ ။၀ါသနာပါတာေတာ့မေျပာနဲ့ ေျခေထာက္က်ိဳးေအာင္ေတာင္ ကန္တယ္ အဲ့ေတာ့သူ႔အေဖရဲ့ မကန္ရဘူး ဆိုတဲ့ ျပင္းျပင္းထန္ထန္အမိန႔္ေၾကာင့္ မကန္ရဲတာ ခုခ်ိန္ထိ ။
