"Herkes iyi biri olduğunu söyler. Göremedikleri şey, onlara hiç kötü olma fırsatı verilmediğidir."
Ben İzgi Tanyel. Ve gücümün bittiği yerde adım başlar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Böyle sonbahar mı olur? Tadı kalmamış, Eylül akşamlarını fena boşaltmışlar, Ne o, kızlar hani? Varla yok arası, Bir tebessüm gibi Hayalimizde yaşar..
Sinemadan çıkmışız, Yağmur başlamış, Ne vahim Bir korkunun birden anlaşılması, Beyoğlu'nda karartma, Eflatun tramvaylar, O gizli hüzünler ki Hiç anlaşılmamış..
Böyle sonbahar mı olur? Yüreği titremiyor, Asfalt, beton, cam, her tarafı otomobil, Bilançoda bir rakam Çektiğimiz acılar, Bitmesiyle bir oluyor aşkların başlaması, Telefonda bozdurulup Duygular kirleniyor, Mavi mora dönüşmüş, Sarılar çoktan yeşil..
Yanlış ama kim biliyor? Bir de bu var, Yaşamak, Doğruların yanlışlarda aranması..
Boğaziçi'nde sis Unutulmuş vapurlar...
Bu Nasıl Sonbahar, Atilla İlhan
58.Bölüm: "Bir Saniye Önce, Bir Saniye Sonra"
İzgi Tanyel
Günler geçiyor, aylar devriliyor, mevsimler değişiyor ve ben günbegün çöküyordum.
Dalgındım, hem de çok dalgındım, birinin bana seslendiğini birkaç defadan sonra işitebiliyordum ve çoğu zaman insanları dinlemiyordum bile.
Evdeki kimseyle konuşmuyor, Deniz'in bile gönlünü almak için bir çabaya girişmiyor ve en ufak şeyler de insanları azarlıyordum. Sadece yemekler de ailemle oturuyor ve geriye kalan vaktimi odam da ya da herhangi bir parkta geçiriyordum. Şu son bir haftadır mideme içki ve sigaradan başka belki birkaç çerez girmişti, bilmiyordum. Ne Ulaş'la ne de Temmuz ve Fetih'le konuşuyordum.
Bir ay gibi bir süre geçmişti olanların üzerinden. Evren'i cenazeden sonra hiç görmemiştim.
Ben onu aramamıştım. Elim gitmiş fakat her defasında bir şeyler bana engel olmuştu. O da bir kere bile aramamıştı.
Arada bir evlerine yolum düşüyordu fakat Evren'i bulamıyordum. Neredeydi, aklından ne geçiyordu ve ne ile uğraşıyordu bilmiyordum. Derin'le ve diğerleriyle birkaç kez konuşma fırsatımız olmuştu. Lavin döneli uzun bir zaman oluyordu.
Eve uğramıyormuş. Derin onu en son cenazeden bir gün sonra görmüş. Bir daha da ulaşamamış.
Derin onu en son Norveç'e gelmeden önce böyle gördüğünü söylüyordu. Robotik bir canavar.
