"Herkes iyi biri olduğunu söyler. Göremedikleri şey, onlara hiç kötü olma fırsatı verilmediğidir."
Ben İzgi Tanyel. Ve gücümün bittiği yerde adım başlar.
RY X, Hounds Baba Zula, Bir Sana Bir de Bana Cem Adrian, Hüzün Kovan Kuşu Sezen Aksu, Bir Çocuk Sevdim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Temiz kalmış ne bulunur bir çöplükte! Âşk da kirlenir elbet insanla birlikte.
Metin Altınok
79.Bölüm: "Şeker Portakalı"
-Kısım 2-
Kendimi bildim bileli eğer bir yaşam felsefem varsa o da şuydu: Hep daha iyisi için, en iyisini yap.
'En iyi'leri yapma konusunda zaman zaman izlediğim yollar zalimce ve belki de çılgınca olsa da asla pişman olmamak, ikinci felsefemdi.
Çünkü gideceğimiz yollar, bizim seçimimizdir.
Ve insanın kendi seçimlerinden pişman olması kadar iki yüzlüce bir şey yoktur.
Mecbur bırakıldım, gibi bir cümle benim hayatımın hiçbir yerinde olamazdı. İnsan, daima kendi hayatına dökecek bir asfalt bulabilirdi çünkü daima başka bir yol vardı. Mecbur bırakıldığım yola girmedim, çıkmaza saptım ama duvarları yıkmayı başardım.
Çünkü balyozla 5 saatte ya da yumrukla 5 yıl da. O duvarı yıkmanın daima bir yolu vardır.
Daha iyi yenilmek varken en kötü zaferini kutlamak acınası bir savaşın sonucu değil de nedir?
"Anastasia, durdu ve düşündü. Kuşatma günlerce sürmüştü ve askerleri çok açtı, hastalıktan kırılıyorlardı. Salgının, hükümdarın çadırına kadar ulaştığı söyleniyordu. Çıkışsız kalmıştı."
Yutkundum. Gözlerimi araladım ve gökyüzünü izlemeye başladım. Mavinin en açık tonuna bürünmüş aydınlığı gözlerinizi alıyordu.
"Daha önce defalarca kuşatılan ama kimsenin almayı başaramadığı kaleyi alan ve ülkesine armağan eden kişi olmak istiyordu ama elinde sadece bir kılıç ve bir de yarım somon ekmek kalmıştı. Hepsi buydu." Evren'in sesi gitgide umutsuzluğa düşerken masalının sonunun nasıl biteceğini tahmin etmeye çalışıyordum. "Zaten kadın olduğu için ona güvenmiyorlar, hor görüyorlar, hükümdarın böyle bir şeye izin vermesini kınayarak izliyorlardı. Eğer Kuzeydeki askerler, güney cephesinin böyle düştüğünü öğrenirlerse savaşın ortasında isyan bayraklarını çekerler ve Anastasia'yı buldukları ilk yer de öldürürlerdi."
Nefesimi tuttum. Anastasia, ölecek miydi?
"Anastasia başını ellerinin arasına almış ne yapacağını düşünürken tam omzuna bir Cennet Kuşu kondu. Anastasia, omzuna baktığında kuş yere doğru uçtu ve kanatlarını açarak birkaç saniye olduğu yer de yürüdü. İnançsızlık, başarısızlığı getirir dedi kuş cıvıl cıvıl öterek. Sesi o kadar güzeldi ki Anastasia adeta büyülenmişti. Ve yine inanç, başarısızlığı getirir. Anastasia kaşlarını çattı, kuşun ne demek istediğini anlamamıştı. Aynı an da hem inançlı hem de inançsız nasıl olabilirim ki diye karşılık verdi."
