Beklerken sanki günler geçmişti. Birden kapı açıldı ve ben koca iri mavi gözlerimi ona dikmiştim.
Ben:Merhaba ben Okyanus
O:Merhaba bende Deniz
Okyanus:Hoşgeldiniz bu sizin için
Deniz:Teşekkürler girmez misiniz?
OKYANUS
Girsem seni tanısam ya yüreğimi alıp götüremezsem?Aşk icin denediğim bütün yolların gelip seni bulduğunu bir çırpıda söyleyip sana doğru akar ve kaybolursam.
DENİZ
Ya gelmezse öylece çekip giderse? okyanus gözlerine daha fazla bakamazsam savruk saçlarına yakınlaşamazsam.
Tonlarca anlamlı anlamsız bakışmadan sonra sadece teşekkür edip ordan ayrıldım. Kendimi eve sürüklemiştim resmen ona bir adım varken neden geri atmıştım bu adımı?Soluğumun sesini duymasından mı korkmuştum yoksa kendimi çoktan kaptırdığımdan mı?
Bugün okula gidicek durumda degildim.Aklım bana türlü türlü oyunlar oynuyor ona yenik düşüyordum.
DENİZ
Bana özel mi yaptı?Yoksa sıradan bir komşu olarak mı?Soğuk durmalıyım ona karşı belliki sadece tek kişilik bir aşkdan öte gitmeyecek benimkisi.
Artık akşam olmuş ben aşk ve korku sarhoşluğunu yaşarken bir kadeh koyup kendimi balkondaki en sessiz yerime bıraktım.Yukarıdan tekrar melodiler yükseldi.Deniz balkonda adeta bana serenat yapıyormuş gibi duygu sarhoşluğu içindeydim.
Duygularımın kucağına kendimi bırakıp hayellerimin ortasına düşmüştüm.
Aslında beni bulan aşk benim dibe çöküşümü sağlamıstı Birden eski anılar canlanmıştı.
Üniversiteye başladığım,şehre yeni geldiğim zamanlarda aşık olmuştum.Belkide hayatımda böyle hiç olmayacağımı düşünerek ama bu aşk beni esir etmiş,tüm benliğim kaybolmuştu.
Aşk sandığım şeyin en berbat şekli gelmiş beni bulmuştu.Ben hala peşinden giderken aşkın,aşk beni yarı yolda bozulan bir araba gibi öylece bırakmıştı. Bu kötü tecrube beni aylarca umutsuz bir vaaka gibi bırakıp bütün tenimi sarmıştı.O zamanlar sanki hayat durmuş,nereye gitsem nefes alamıyordum.Böyle dipten çıkmaya karar verdiğim gün aşkımı kendim bulmak istiyor nedense beni kendine esir edicek,bana esir olucak bir aşk bulacağıma inanmıştım.
