Serap teyze dikkatlice bana bakmıştı.Suan herkes aslında bana bakıyordu.Bense sadece Denizin söylediklerinde takılı kalmıştım.
Deniz öksürerek araya girip beni af çıkmış biri gibi sevindirmişti.
-Aslında tesadüf oldu dedi direk babama dönerek İstanbula gidince Okyanusların üst katına taşındım bizde şaşırdık dedi içinden zafer sesiyle.
Babam hiç beklemediğim bir cevap verdi.
-Oooo duydun mu?Mehmet senin oğlanı bekçi olarak kullanacağım hem kızlarda aklım kalmamış olur.
-Eee Deniz bizim kız uslu duruyor mu dedi annemde ona katılarak
Deniz ise ailemide benim ailemi hemde arkasına alarak şuanki anın tadını çıkartıyordu.Hersey yolunda siz merak etmeyin artık dahada dikkat eder başlarında gerekirse beklerim dedi.
Canım babam kimi kime emanet ediyor diye geçirdim içimden Bahar ise zorlukla tuttuğu kahkasını salonun ortasına pat diye bıraktı.Denizle göz göze gelmiş bizde gülümsedik.Herkes her ne kadar ne olduğunu anlamasada.
Yine konu benim doğum anıma gelmişti.Tek fark bunu Denizin gözleri üzerimdeyken dinliyor olmaktı.
Deniz birden atıldı bu sefer ben anlatmak istiyorum izninizle dedi.
-Gülten teyze çok garip geliyordu bana elimi sürekli karnında gezen şeyde gezdiriyor onunla konuşmamı söylüyordu.Siz fırtınalı bir günde balığa çıkmıştınız ogün daha huzursuzdu içindeki şey birden bağırmaya başladı annem geldi hemen ne olduğunu anlamamış ifade ile yüzlerine bakıyordum.Bebek geliyor dedi annem telaşla ben hala anlamamıştım.
-Bunları anlatırken gözlerini bendenbir an bile ayırmıyordu Deniz.
Nefesini vererek devam etti.
-Acele ile hastaneye gittik yol çok yormuştu bizi fırtına kopuyordu.Icimden bugün mü gelmen lazım diye ofkelenmistim Gülten teyzeyi almışlardı size ulaşmak mümkün değildi sonra bir ses duydum kulaklarımı tırmalayan bebek doğmuştu.Annem beni elimden tutup odaya sokmuştu. Gördüğüm şey bir mucizeydi çok ağlıyordu hatta Gülten teyze de ağlıyordu söyleniyordu ah Sami sen gel ben sana sorarım diye bağırıyordu.Bense sadece bebeğe odaklanmıştım yavaşça ona doğru ilerledim harika birseydi birde şu ağlaması olmasaydı dedi.
-Herkes gülüyordu herkesin gözünde bir anı canlanmıştı benim dışımda Deniz devam etti.
Elimi parmaklarının arasına aldı birden susmuştu gözlerini açtı bense dehşete düşmüş ona bakıyordum Okyanus gibi gözleri vardı.Derin, berrak, kuytu.
Gülten teyze isim koymamıştı hala Sami amca ya sinirliydi.Okyanus dedim sadece ona bakarak ağzımda oluşan müthiş bebeğin adını sayıkladım Okyanus ve Deniz.
-Son cümle içime işlemişti Denizin gözlerinde hapsolmuştum kurtulmakta istemiyordum.
Herkes ona benim gibi seslendiğinde anlamıştım hızlıca dışarı çıktım yağmur altında babamları saatlerce bekledim gelmişlerdi onlara koştum heyecanla
Babam atıldı ahhh evet sırılsıklam olmuştun bizi beklerken dedi.İcimde bir hüzün oluştu onu öyle düşünürken.
-Evet doğru kaç gün hasta olmuştum degilmi?Okyanus doğdu dedim bağırarak panik halde hastaneye gelmişlerdi herkes o isme çoktan alışmıştı zaten.
-Ahhhhh anılar dedi annem
Hala babama kızgındı.
-Ayy nerden hatırlattınız hala kızgınım Samiye
-Yok artık hanım kaç sene oldu hem ben nerden bileyim bu hırçın kızın kendi gibi bir günde dogucağını
Serap teyze izin istedi hadi artık biz kalkalım geç oldu yarın kahvaltıda didişmenize devam edersiniz
Bana dönerek
-Canım sen bunlara bakma iyiki doğdun dedi gülerek
Herkes vedalaştı Deniz hala kapıda sanki o anki hala küçük çocuk gibi gözlerime bakıyordu.Bahar bizimkileri durumu anlamış gibi içeri soktu. Deniz annesinin bakışlarına aldırmadan kulağıma eğildi
-Kokun hala degismemis biliyor musun belki bundan uzak duramıyorum senden sen hala.....
