Nefesim kesiliyordu ne olacaktı şimdi. Kolları bütün vücudumu sarmıştı.
- Bu bu yaptığın doğru değil Deniz
-Biliyorum
-Neden peki?
-(Verebilcek onca cümlem varken susuyordum sadece onun bana ait olduğu hissetmek istiyordum. )
-Neden Deniz
-Özlüyorum
-Evet Ekini özledin sayıklıyordun.
-Neeeee
-Duydun işte
-Özlediğim o değil ki kokun
Şimdi ne cevap vericektim.Kendimi bu tuzağa bizzat kendi ellerimle düşürmüştüm.
-Deniz:Cevap vermemişti bu iyi birsey miydi?Aklıma sürekli Edizin de ona böyle sarıldığı ve aynı kokuyu içine çektiği geliyordu.Dahada sardım onu fazlasıyla...
-Deniz yapma canımı acıtıyorsun
-Pardon bir an dalmışım
Ben ne olduğunu daha anlamadan beni yüzüne çevirdi. Gözlerimin içine gelip oturmuştu sanki ve ben öylece bakıyordum.
Nefesi hızlanmıştı ve ben ona karşı koyamamaktan korkuyordum.
-Öylece okyanus gözleri ile bana bakıyordu nefesi dudaklarımın arasından içime karışıyordu.Biraz daha yaklaşsam hatta dudaklarına dokunsam kızar mıydı?
Okyanus:Hayatımın ilk öpüşmesi böyle mi olmalıydı. Yarın bunu hatırlamıycaktı.
-Gittikçe yaklaşıyordum.Öpmek için bu kadar yaklaşmısken kaçırmasıyla hayal kırıklığına uğramıştım.Belkide Edizle bunu yapmıştı o yüzden istemiyordu.Bunu düşünmek bile beni öfkelendiriyordu.
-Gitmelisin
-Neden?
-Ait olduğun yer burası değil, ben değilim
-Peki(Ah be hırçınım ben sana aitim sende kayboldum sende buldum kendimi bunu bize yapma)
-Yine yine sadece bir peki gelmişti.Neden en olmadık yerlerde sadece bu kelimeyi kullanıyordu.
-Özür dilerim hoşçakal
