*25*

53 2 0
                                    

Istanbulun sonuna gelmiştim.Şimdi Balıkesir edremit ve sonunda akçaya doğru rotasımızı izleyecektik.Bana iyi gelicekti biliyorum.Otobüse binerken son kez arkama bakmıştım sanki o orda duruyor gibi veda ettim sessizce.

Deniz:Sabah yasemin kokusu ile güne başlamak tarifsizdi.Birden ellerimin boş olduğunu farkettim yanımda yoktu.Saate baktığımda öğlene geliyordu.Okula gitmişti ama dolap kapakları sonuna kadar açıktı eşyaları yoktu.Komidinin üzerinde not vardı.

-Deniz Hoşçakal ve umutlarım sende...Gidiyorum belli belirsiz duygularını sana bırakıyorum bana ağır geliyor ve ben bunun altında bir enkaza yeterince dönmüştüm.Sol yanım sende hoşçakal seni bana ait olmadığın yere bırakıyorum.

-Gitmişti ben henüz yarım cümlelerimi tamamlayamadan.

Eve çıktım hızlıca ne yapacağımı bilmiyordum.Deli gibi evin içinde sürekli geziyor düşünüyor düşünüyordum.Belkide biraz zaman ikimizde iyi gelicekti gelicekti sonuçta ondan ebedi kopmayacaktım.Ya gelmezse görmezsem.Yine bulurdum onu ilk günkü gibi...

Telefonun sesi ile ara verdim

-Anne

-Deniz nerdesin oğlum çok ihmal ettin beni haberin olsun aslında senle konuşmuyorum aradım yinede ama bak konuşmuyorum yani.

-Annem özür dilerim

-Sesin kötümü geliyor senin ne oldu?

-Iyiyim merak etme evhamlanma hemen

-Ben tanımaz mıyım oğlumu

-Özledim anne seni

-Hayta bende onun için aradım hani küçükken Sami amcanlar vardı karadenizde hatırladın mı?

-Anımsıyorum

-Heh işte onların akçayda yazlıkları var babanda illa tutturdu bizde alalım diye ablanla nişanlısı da gelicek dügünden önce ailecek vakit geçirelim dedik atla gel senide bekliyoruz aksama burda ol.

-Bilmiyorum anne biliyorsun babamı

-Bıktım artık Deniz aranızda kalmaktan aayy yormayın beni sonra Ankaraya geceriz kırıyor musun bir tanecik anneni sen şimdi

-Tamam annecim geliyorum tamam

-Aferin benim oğluma yemeğe bekliyorum

-Hoşçakal

Okyanusun gidişini sindirmek için ani kararla gitmem gerekti.

Ekin:Deniz ne oldu?

-Off ben seni tamamen unutmuşum benim çıkmam lazım Ekin

-Nereye sorun mu var?

(Sorun mu birde soruyordu Hayatımın tam ortasına gelip s**mıştı daha ne olabilirdi acaba)

-Annemlerin yanına kısa bir tatil akçaya

-Tamam bizde gelelim bekle

-Tek lütfen Ekin sadece tek

-Tamam gerilme sen çık ben evi hallederim

Elime ne geçtiyse topladım. Arabaya atlayıp yola çıktım.

Okyanus:Bahar coktan uyumuştu. YOllar hızlıca akıyordu birbirine karışıyor bense kısa zamanda allak bullak olan hayatımı gözümün önünden geçiriyordum.Saat 8 e doğru evin kapısının önüne gelmiştik.Şimdi herseyi kenara atıp normal hayatıma dönme zamanıydı.Yüzüme kocaman bir tebessüm oturtup zile bastım.

-Kızlarım

-Anneciğim

-Hoşgeldiniz bizde sizi bekliyorduk ne olmuş size zayıfladınız mı bakıyım siz

-Yok Gülten teyzecigim iyiyiz ama yemeklerini çok özledik

-Deniz:Annemlerle özlem giderdikten sonra Sami amcanın ısrarı ile onlara yemeğe gidicektik.Bir kızı vardı yolda gelicekti.Çocukken anımsıyordum benden küçük bir kız çocuğuydu.

-Okyanus:Ooooo annem ne kadar sey hazırlamışsın

-Eeee misafirlerimizde gelicek kızım hadi üzerinizi değiştirin

-Kim geliyor anne

-Babanın çok eski bir arkadaşı ahh senin doğumunda yanımdaydılar sen 5 yaşına kadar Serap teyzenin elinde büyüdün.Hem oğluda gelmiş en son 9 yaşındaydı gördüğümüzde

Bu kadar seyin üstüne birde misafir çekicektim yukarı odaya çıkıp üzerimizi değiştirdik.

SES(N)SİZ YALNIZLIK'DIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin