Görevimin son günü yine bir hasta kaosu vardı sedye de cansız yatan bedende sinirlerimi oldukça germişti her ne kadar alışsamda yine ex haberi verecek olmak beni içten içe üzüyordu yüzüne baktığımda gencecik bir beden yatıyor gözlerini aralayıp baktığımda engin Okyanusların içine dalıp çıkmıştım ilk defa bir hastamı merak eder olmuştum kimdi?neden bu halde?diye durum pek parlak değildi sanki cansızdı müdaheleler oldukça yoğunlaşmıştı ve ben sırf o gözlerin normalde nasıl baktığını görmek için çabalıyordum.
-Deniz;dakikalar geçiyor içeriden hem haber gelsin hem gelmesin diye anlamsız bir bekleyiş içinde ordan oraya yürüyor ailesinin gelmesi Gülten teyze yi o halde görmemle yerle bir olmuştum.
-Kızım nasıl o iyi mi nasıl oldu bu Deniz oğlum çok iyi yüzer imkansız bu imkansız
Diyecek hiç birşeyim yoktu onu koruyamamıştım başımı öne eğip susmak zorunda kalmak bana yeterince utanç vericiydi Bahar yere oturup dizlerini kendine çekmiş sabit noktaya kitlenip göz yaşlarını sicim gibi akıtıyor Sami amca kendini sıkıyordu
Daha fazla dayanacak gücüm kalmamıştı Baharda sorulara cevap vermekten kaçmak ister gibi benimle aynı anda kendini bahçeye attı banka oturmuş öylece bekliyorduk neyi diye bile kendimize sormaya korkarak
-Deniz hepsi benim suçum keşke zamanında onu zorlamasaydım onunla çıkmaya şimdi bunlar olmazdı
Gözyaşları arasında kelimeler o kadar boguk çıkıyordu ki sadece ona sarılıp kolumun altına aldım ağzımdan dökülen kelimelere kendim inamasam bile
-Merak etme o inatçı kız mücadele eder baksana uyansın ilk işi bana laf yetiştirmek olucak ben başıma gelecekleri düşünüyorum diyerek zorla bir tebessüm ettim Bahar çocuk gibi heyecanlandı
-Değilmi şimdi kalkıp benimle de uğraşır o meraklı deyip kızar bana kızar değil mi Deniz?
Cevap vermeden içeride ki hareketlilik gözüme çarptı hemen Baharı sürükleyerek içeri girdim saatler sonun da bi haber gelmişti duyacaklarıma hazırlıklı olmasamda
-Merhaba ben Dr Serkan Balcı biraz zor bir an oldu o yüzden gecikmeli geldim hastamız oldukça kötü geldi gerçi şuanda da iyi olduğu pek söylenemez öncelikle bunu niye kendine yaptı bilmiyorum ama sizlerede bakıyorum ama içerideki hanımın kesin balinalar la bir akrabalığı olduğunu söyleyebilirim
Herkesi bir tebessüm almıştı bunun üzerine Sami amca bilmez miyim ben inatçı keçi mi dedi içi rahatlayarak
Dr devam ediyordu
-Şuanlik durum iyiye gidiyor akciğerlerde çok su alma durumu olmamış uyandığında ilk soracağım şey bu olucak flimlerde iki akciğeri gözüküyor ama bana sanki çokmus gibi geldi dedi gülerek
Dr konuştukça yüzüme gülümseme yayılıyor bana döndü diye seviniyordum o çıksın bana dönsün ben ömrümün sonuna kadar onu beklerdim bana kavuşma ihtimali varsa....
-Yani sonuç olarak biraz uyutmamız lazım sizlerden biraz zaman istiyorum hem benimde soracak o kadar sorum varken malesef bırakmam birde yüzme dersi almam gerek tabi şimdi izninizle kendi kendine nefes aldığın da odaya çıkartacağız görüşmek üzere
Duydukları üzerine herkes kendini bir boşluğa bırakır gibi bırakmıştı
-Deniz oğlum biraz dışarı gel benimle
diyen Sami amca ile çıkışa yönelmiştim
-Bak oğlum şuan hayatım da tek evladımın bu hale nasıl geldiğini bilmiyorum ve onun özellikle suda bu duruma geldiğini aklım almıyor hatırlarsan çok yaramaz diye sudan balık gibi çıkmıyor diye korkudan ona bir kardeş bile veremedik niye biliyor musun?
Sadece kafamı olumsuz anlamında sallayabildim
-Korktuk ne kadar tuhaf değil mi ben onu şuanda olduğu gibi ilgisiz bırakırım kızım benden bi kaza sonucu gider diye korktum gözüm hep üstünde olsun istedim senelerce bencil düşündüm belki ona bir arkadaş bir kardeş verebilirdik dedim o hep yalnız büyüdü ve şimdi ne anladım biliyor musun ben onu koruyamamışım ona iyi bir baba olamamışım olsam bu halde olur muydu?
Karşımda dağ nasıl yıkılır canlı şahidi duruyordu dağ gibi adam çökmüş çocuk gibi ağlıyor bende yanına oturup güçlü duran gözyaşlarımı serbest bırakmıştım onu koruyamamanın acısı içime oturuyordu
-Bak oğlum nasıl oldu bu olay bilmiyorum ama sende benim bir evladımsın hem kızıma nasıl baktığını görüyorum onu üzme sakın hırçın olduğuna bakma narindir o
Başımı yerden kaldıramıyor yüzüne bakacak yüzüm yoktu aynaya bile bakıp kendi yüzüme bakacak gücüm bile artık yoktu.
Omuzuma elini koyarak içeri çekti beni babam üzerime yeni kıyafetler getirmişti üzerimi biran önce değiştirip kapıda beklemeye devam ettim yine içeride bir hareketlilik oldu Dr endişe ile bakan gözleriminizin cevabını vermek istercesine -Merak etmeyin şimdi onu yoğun bakım ünitesine alacağız ve camdan göreceksiniz görüntü biraz size çirkin gelebilir ama bu genç hanım bu halde bile güzel oldu diye gülümsedi.
Sabırsızlıkla odaya alınmasını bekledik hazırlıklar bitince sevdiğimi gördü gözlerim bembeyaz teni hırçın saçları üzerinde sayısını bilmediğim onlarca takılı alet kendi kendine nefes alamadığı için ağzında hortumlar yinede orda yatıyor olması içimi rahatlatıyordu kimseye aldırmadan akan gözyaşlarım bana merak etme iyi olucak bakışları ile başımı yasladığım annem parmaklarımı aramızdaki camı aşmak istercesine bastırıyordum.
