HAYAT

acılarla yüzleşmeli insan

Hayat bazen gerçekten zor. Birini çok seversiniz ama hiç sevilmezsiniz. Benimkisi daha mantıksız. Hiç öpemediğim, kokusnu içine çekmediğim hatta kokusunu bile bilmediğim birine 4 yılımı vermek. Bize geldiklerinde aynı eviin içinde konuşamamak nasıl bilir misiniz? Biriini sevmek akıl işi değil. Ya kaderin oluyo ya da imtihanın. Ama aşk varlığına yokluğuna razı olmaktır. Bunları birilerine paylaştığınızda her zaman ki gibi ''anlıyorum'' derler. Hiç sanmıyorum. Yaşamayan bilemez bu tarifsiz kalp acısnı...

- '' Hey! Elisaa'' sesi duyduğumda arkama baktım. Mert dağınık saçları ve muhteşem fizğiyle karşımdaydı. Üsüne giydiği bordo kazak ve siyah pantolonu oldukça tarz gözüküyodu.

-'' ooo Mertt'' dedim. Sesim çok tiz çıkmıştı.

-'' Burnun kızarmış gel hadi kantinde bi kahve içelim '' dedi. En sevdiğimin bile yrnunda değilken sadece arkadaşı olarak beni önemsemesi çok güzel bi duygu.

-'' çok centilmensiniz bayım '' dedim. Pis pis sırıtıp :

-'' her zaman bayan '' dedi . Kızlar koridorda bana kötü kötü bakıyodu. Sanırım Mertin platonikleri vardı. Hadi ama yicek gibi bakmayı keser misiniz.? Ya da bakın hoşuma gidiyo. Size kankamı vermicemm. Yaşasın kötü elisa. Mert kahve söylerken on gördüm. İnanamıyorum . Gözlerim dolmuştu. Dünkü sarı yellozun elini tutup gülerek bişeyler anlatıyodu. Gerçekten bu kaadarı fazlaydı. Koridorda uzaklaşmışlardı.

-Elisa iyi misin ? gözlerin doldu cidden noldu bi anda'' boş boş yere bakıyodum. Gözlermi kapatsam yaşlar dökülcekti. Mert e dayanamayıp her şeyi anlattım. Çünkü gerçekten biriktim. dışarı çıktık. Otopark ın ordaki banklarda otururken ağlayarak her şeyi anlattım. Gerçekten dışardan cool, ukala ve kötü çocuk gibi dursada bana karşı hiç öyle değildi

- mert ben onu çok sevdim ya sırf onu görüp aynı ortamda bulunabilmek için bu okula geldim. Hep içimden gizli gizli sevdim. Hani derler ya dokunsalar ağlarım diye, ona kim dokunduysa ben ağladım. Ben sadece benim olsun istedim. Karşılıksız sevdim . Hayat bu mu gerçekten. ben ona bir kez olsun sarılamadım. Ama onu hep başkaları yaşadı. Ben onunla nefes aldım. Dayanamıyorum. Geceleri fotorağflarına bakıp ağlarken uyuyakalmak.. Hiç görmüyo , duymuyo, bimiyo..

artık gerçekten kendimi durduramıyodum. o kadar birikmiştim kii. Neyseki kimse yoktu o an. Kendimi acındırmak istemiyorum . Mert şevkatle bakıyodu. Gözleri dolmuştu. Elim soğuktan ve sinirden titriyodu. O an sıkıca sarılıp

- '' her zaman yanında olucağıma söz veriyorum, hayallerini gerçekleştirmek için uğraşıcam söz veriyorum sana ama gözyaşlarının da hesabını sorucam. Bir kızı yürekten ağlatmak zordur. Sen çok iyi birisin lütfen ağlama, ya da ağla ama sadece en sevdiklerinin yanında ağla. Unutma hep yanında olucam..

merak etme günlüğüm bunları yazarken ağlamıyorum, kendimdeyim çünkü mutlu gözükmek zorundayım. Her şeye rağmen yaşamalı , şükretmeli insan. İyi geceler...