HAYAT

Üst üste gelen felaketler

Dans etmeyi ve şarkı söylemeyi çok seviyorum.  Okula geldiğimde tiyatro salonunu ararken , dans sınıfını diye tahmin ettiğim yeri keşfettim. Burası oldukça güzel bir yerdi ve kimse yoktu. Fırsattan istifade durumu değerlendirmek gerekli sonuçta değil mi? Burda genelde siyah ve koyu mor tonları hakimdi. Kolonlar siyah renk ve duvarlar ise koyu mor renkli.  Duvarlarda yabancı grup isimlerinin  sembolleri ve isimleri vardı.  Oldukça sıra dışı gerçekten.  2 yıldır dans dersleri ve San dersleri alıyorum ama yazın bırakmak zorunda kaldım çünkü ailem istemiyo ve ben yine kendimden fedakarlık yapmak zorunda kalıyorum .  Yavaşça yere diz çöküp  düşünmeye başladım.  Onunla aynı okuldayim. Sadece bir kaç metre ötemde ama binlerce kilometre uzakta bana. Bazen neye üzüleceģime bile şaşırıyorum .  Sadece içimden ona doğru koşup sarılmak geliyo. Böyle  biraz kolumu gevsetsem ellerimden kayıp gidicekmis gibi . Yavaşça kokusu içimi doldursa o hiç bilmediğim kokusuna olan Hasretim bitse. Çok sevdim ulan diye bağırsam .  Bugüne kadar çevresine  girmek , yakın olabilmek için çok uğraştım hatta hayatta yapmam dediğim şeyi yapıp  ona her şeyi anlattim ama onun verdiği tepki sadece "bunları nasıl söylersin , kimse bilmesin" demek oldu .  O günden sonra uzun süre onunla ilgili hayaller kuramamistim canım o kadar yanmıştı ki canım bile bana acımıştı .   sonradan kendimi topladım her şeyi boşvermeye çalışıp  . Ama hayallerimi  yıkan adam başkasına aşık olmuştu . El ele   , aşk tivitleri derken yine sarsıldım . Kendimi ciddi anlamda toplamam uzun zamanımı aldı. Gözyaşlarımi silip olduğum yerden ayağa kalkıp  piyanoya doğru ilerledim . Tuslara basıp  kendimde bişeyler mirildandim . Daha sonra ayağa kalkıp mikrofonun olduğu yere ilerledim . Orda ki bar sandalyesi şeklinde ki yere oturup şarkı söylemeye  başladım. Gözümden yaşlar geliyodu her ritimde. Bir nevi acimi azaltmaya çalışıyodum. Burayı keşfetmem iyi oldu . Boş buldugum her zaman şarkı söylemek için kendime söz vererek dışarı çıktım . Basımı eğerek dikkat ederek yürümeye özen gösterdim . Kimsenin kırmızı gözlerimi görmesini istemiyorum. Cebimde ki telefon titreyince  onu almak için uğraşırken sert bişeye çarpmam bit oldu . Arkadan düşmemem için belimi kavrayan eller . Kafamı Yavaşça kaldırıp " çok ozurdiler.." derken şok oldum .  Karşımda ki yüz oydu . Bana dikkatli şekilde bakarken ağlayan kızarmış yüzümü görmesiyle gözlerinde endişe belirdi. " sen iyi misin " dedi . Gerçekten  iyi olduğumu mu soruyodu ? . Evet senin sayende gerçekten bombok bir hayatım var demek geldi içimden ama tabiki yemedi. "E-evet   i-yiyim "   diyerek cevap verdim . Kekelemistim gerçekten süper . Belimde ki elleri gevşedi. Yavaşça doğrulup ilerlemeye başladım . Otoparka geldiğimde koşarak arabaya ilerledim . anahtari sokup arabayi çalıştırdım . Elimi direksiyona koyduğum da  ellerimin titrediğini farkettim. Geriye yaslanıp kendime gelmeye çalıştım . Kendime gelince arabayi çalıştırıp vitesi ayarlayıp ilerledim . Hızlı sürüyodum . Yanımda ailem ve radar olmadıkça hiç bir zaman arabayi yavas sürmem.  Evin önüne geldiğimde  yine araba koyucak yer yoktu .  Harika . Apartmanın otoparkına arabayi park edip  hızlı hızlı içeri girdim . Iyiki ailem yine tatildeydi yoksa bu şekilde görseler bir ton soru sorarlardı . Üstümdekileri  değiştirip kendimi yatağa attim . Düşünmeye başlarken  Yavaşça kendimi uykuya teslim ettim .