HAYAT

hoşgeldin partisi

Multimedia:Elisa

Gözlerimi açtığımda sesler vardı. Saate baktığımda 12'yi çoktan geçmişti. Bu saate kadar nasıl uyumuştum. Içimden hiç kalkmak gelmiyordu ve içimden geleni yapıp kalkmıcaktım.

Pikeyi üzerime daha çok çekip düşünmeye başladım. Her şey çok hızlı gelişmişti ve ben kötü sonuçlanmasından korkuyordum. Kalkcak halim bile yoktu. Ailem iki haftadır hiç aramamıştı. Önceden de hep ilgisiz olmuşlardı ama bu kadar da değildi.

Ne zaman ilgiye ihtiyacım olsa hep istediğimi alıp susturmuşlardı. Bu duruma bozulsamda elimden bir şey gelmiyordu. Arkadaşlarım desen herkesin bir derdi vardı zaten ama ellerinden geldikçe hep yardimci olmuşlardı.

Üstümden pikeyi bir anda çekilince irkildim. "Menopoza girmiş teyzeler gibi bune hal kızım " diyen Hazal'a omuz silkip pikeyi tekrar kafama orttum. " Elisa ya noldu yemin ediyorum iki haftada bir depresyona giriyon" diye yakındı. Haklıydı aslında "Hastayım ve uyumak istiyorum " dedim. Pikeyi kafamdan kaldırıp Hazal'a baktım. Dudak büzerek bana bakıyordu. "Tamam ya geliyorum " dedim. Çocuk gibi sevinip "yaşasın " dedi.

Ayaklarımı yataktan sarkıtıp yavaşça ayağa kalktım. Belimin ağrısı hala geçmemişti ve daha da artmıştı. Lisede olsam ortaklığı yıkıp "anneegggg ölüyogggmm" derdim. Ama şimdi çok farklıydı. Her zaman aramızda bir soğukluk vardı ama sanki bu kadar değildi.

Banyoya gidip aynaya baktım. Çok değişmiştim. Eskiden olsa güler geçerdim. Şimdi ise yapamıyorum. Içimde geçmek bilmeyen bir acı vardı. Çoğu gece içime attığım için her şeyi ağlamaktan çok kötü olmuştum. Çevreme durumu anlattığım zaman; senin yerinde olmak isteyen çok kişi var diye umursamamışlardı. istediklerim olmasaydı ama mutlu olsaydım. Bu durumu kimse anlamadı. Anlamalarını da beklemiyordum zaten. Büyüdük ve eski zamanlarımı çok özlüyorum. Küçükken her Pazar lunaparka gittiğimiz, eğlendiğimiz zamanlardı. O kadar mutluydum ki benim için dünyanın en şanslı kızıydım. Hatta doğum günümde yapılan sürprizler, abimle ateri oynamak için yaptığımız kavgalar bile beni hep mutlu etmişti.

Şimdiye bakınca ise yalnız kutlanan doğum günleri ve kavga etcek kadar göremediğim abim. Oda çok şanslı bir çocuk olmuştu. Her istediği yapılmıştı. Her dediğine evet denilip aksi iddaa edilmemişti. Ama bana gelince durumlar hiç öyle olmamıştı. Hep benden daha iyi şeyler yapmamı bekledikler. Yaptığımda ise beğenmediler. Çoğu zaman hep üstüme geldiler ve hepsinde Susup içime attım. Çünkü hep onları kaybetme korkusu olmuştu.

Sanırım suskunluğum yüzünden onları kaybetmiştim. Eski hayatımı kaybetmiştim. Bunları farkettiğimde çocukluğum bitmişti. Altıncı sınıfta kimseyle konuşmama yol açmıştı. Derslerim düşmüştü. Eskisi kadar korkmuyordum bir şeyleri kaybetmekten .. Yedinci sınıfta ise Kübra hayatıma girmişti. Ben yine kimseyle konuşmuyorken o sınıfa yeni gelmişti. Hiç konuşmamıştık. Yanıma oturmuştu.

Ikimizde birbirimizi hiç sevmiyorduk. Daha sonralarda birbirimizin her şeyi olmuştuk. Buse'de öyle hep beraber olmuştuk. Duşa girip soğuk suyu açtım. Ne kadar üşüsemde sanki içindeki acıyı söndürüyordu. Gözyaşlarımı saklıyordu. Üzerime bir kot giyip salaj bir tişört geçirdim.

Salona gittiğim de her yerde balonlar ve süsler vardı." Neyi kutluyorduk ki? " dedim. Doğa bana dönüp ""Kübra'ya hoşgeldin partisiii" dedi. Vay bee "Oha bana bile yapmamıştınız" dedim. Kübra kahkaha attı Hayır kahkaha kübra attı "hadi ya yapmadık mi " deyince Hazal kafasına yastık attım. "Çok konuşmayın ben gidiyorum gelirim partinize "dedim ve ayakkabilarimi giydim. "Nereye gidiyosun ?" Dedi Buse. "İşim var " deyip çıktım.

Arabaya binip yapabildiğim kadar hız yaptım. Şehiriçinde 120 de gidiyordum. Reflekslerim güçlü olduğu için içimde hiç panik yoktu. Önümdeki arabaya makas atıp ilerledim. Otobana geçtiğimde hızımı 180 e çıkardım.

Sahile geldiğimde uzun bir süre arabadan inmedim. Içimdeki hırs geçmiyordu. Içimde sürekli "Neden?" Soruları vardı . Neden hiç bir şey geçmiyordu. Gözlerim dolmuştu ve kendimi sıktığım için boğazım yanıyordu. Bu sefer olmaz. Bu sefer ağlayamazdım. Arabadan inip sahile yürüdüm. Denize girenler vardı. Bu kıyafetlerle denize de giremezdim. Sesli bir şekilde ķüfredip arabaya bindim. Kızların yanında olmalıydım. Eve doğru sürmeye başladım ama bu sefer daha sakin ve yavaş şekilde .

Eve geldiğimde seslere bakarsak parti başlamıştı. Cebimden anahtarları çıkarıp kapıyı açtım. Iceride herkes deli gibi dans ediyordu. Odama geçip askılı spor elbisemi giydim ve hafif makyaj yapıp aşağı indim. Koltuğa yayılıp elime cips paketi açıp yemeye başladım. Mal gibi dans ediyorlardı. Çoğunu videoya çekip "hepinizden iğreniyorum " bakışları attım. Elime kurdan alıp yerdeki balonları patlatınca yanımda oturan kız kulağımın dibinde çığırdı. " Ne bağrıyon bee" diye cırladım kıza. Gözlerini devirip başka koltuğa geçince daha da yayıldım koltuğa.

Canım sıkılınca bahçeye çıktım. Gözlerimi kapatıp kalbimin sesini dinlemeye çalıştım. Müzik sesleri azalınca içeri girdim. Bizim grup dışında herkes gitmişti. "Elisa, Uygar'ın önemli bir davete katılması gerekiyor ve aramızda tek sap sen olduğun için senin gitmene karar verdik " dedi. Bana niye kimse fikrimi sormuyordu? " Irımızdı tık sıp sinsin " dedim taklitini yapıp "Aman ne komiksin" dedi.

Uygar'a bakınca gayet cool bir şekilde bize bakıyordu. Suna bak ya "kübra da sap o niye gitmiyo," dedim . Kübra kafama yastık atıp "ben bunla yanyana bile yürümem " dedi. "Bende Kübra gelmiyo diye nasıl üzüldüm ki" dedi. Bunların atismasina bayılıyordum.

Birbirlerini hiç sevmiyorlardı . Uygar ayağa kalkıp "Yarın 8 de hazır ol almaya gelicem " deyip gitti. "Egoist palet ayaklı iguana boku " diye bağırdım arkasından ama duymamıştı.

Bizimkiler kahkaha atarken onlara Göz devirip odama gittim. Kendimi yatağa atınca belim sızlamıştı. Off ya yarın ben ne giyicektim ki? Gözlerime ağırlık çökünce kendimi bıraktım ve mal gibi yere düştüm. Filmlerde hiç böyle olmuyodu ama derken yatağa girip düzgünce uyumaya karar verdim.

Umarım zamanla her şey yoluna girer...

Yazar notu: telefondan yazdığım için yazım hatalarım oluyor elimden geldikçe düzeltmeye çalışıyorum. Iyi okumalar :))