HAYAT

☆Her şey sensin ☆

Gözlerimi açtığımda deniz kenarındaydık. Hava esintiliydi. Yanımda Mete'yi görünce bir an korktum. Dün gece neler oldu ve biz neden burda olduğumuz hakkında hiç bir fikrim yok.

Mete'ye baktığım da sürücü koltuğunda kafasını sağa doğru yatırmış bir şekilde uyuyodu. Nasılda masum uyuyodu. Içimden öpmek geldi ama buna cesaret edemezdim. Uyanirsa sonuçta ne açıklama yapabilirim ki 'aa içimden geldi 'dicek halim yok ya. Dün gece en son şarkı söylüyodum. Kızlar nerdeydi , neden Mete'nin arabasindayiz hiç bir şey hatırlamıyorum.

"uyanmışsın?" diye bir ses geldiğinde korkudan sıçradım. Dalmışım farkında olmadan "Afedersin korkuttuysam " dedi endişeli bir şekilde "evet dalmışım da sorun değil " dedim gülümseyerek. " Istersen kahvaltı yapalım " dedi. Ben kahvaltı yapmayı hiç sevmem kii diyemezdim tabii . Kahvaltı anlayışı sadece tost ve süt olan bir kızım sonuçta "farketmez ama dün gece neler oldu yani neden burdayım ben Mete ?" Dedim. Gözlerimin içine bakıyodu. Sanırım bu soruyu bekliyodu. " kahvaltı yaparken konuşuruz bunları " dedi.
"Hayır ben şimdi konuşmak istiyorum ayrıca bu elbiseyle kahvaltı yapabileceğimi düşünmüyorum " dedim .

Tamam biraz misafir çocuğu gibi huysuz davranmıs olabilirim ama haklı sayılırım. Ne olduğunu hemen bilmek istiyorum . Kızlar nerde acaba? Yoksa kötü bişey mi oldu ? "Dün gece en sızdın kızlara da ben seni birabiliceğimi söyledim . Ilk başta kabul etmediler ama daha sonra bişey demediler. Abine götürmeyi düşündüm ama bu halde görse seni iyi şeyler olacağını sanmıyorum bende bunun için buraya getirdim . Bu arada korkmana gerek yok gece seni yemedim". Dedi. Inanamiyorum cidden . Neymiş beni yememiş. Ukala ya. Resmen gözünde basit kız gibi gözüktüğüme eminim. Kafamı çevirince dikiz aynasinda kendimi gördüm. Rimelim akmış , eyelinerın kuyruk kısmı yok, rujumun kenarları kalmış ve bu halimle Mete'nin karşısındayım. Anında elimle yüzümü kapattım. Mete halimi görmüş olucak ki kahkahalar atmaya başladı. Ya ama yapılır mı bu bana "ya gülmesenee " diye cırladım. Hala gülünce omzuna vurdum . Torpido dan ıslak mendil çıkarıp verdi. Hemen yana dönüp yüzümü silmeye başladım. Korkunç vaziyetteydim , üstelik rezil olmuştum. Mete radyoyu açmış olucak sanırım cızırtı geliyodu. Yalın : her şey sensin çalmaya başladı. Küçükken abimin mp3 ünü çalıp dinlerdim bu şarkıyı aklıma o zamanlar gelince gülümsedim. Islak mendil paketini vermek için önüme döndüğümde biraz hızlı olmuş olucak ki parmagim Mete'nin gözüne girdi. "ya çok çok özür dilerim , iyi misin " dedim. Elimle yanağını tutup gözünü üflemeye başladım . Aferin bana cidden. Mete kafasını kaldırdığında aramızda sadece nefes alicak kadar mesafe vardı. Kalbim durucak gibi atmaya başladı. Gözlerimin içine bakıyodu. Yanağında ki elimin üstüne Yavaşça elini koydu. Sanırım ölmek üzereyim. Bakislarimi elinden gözlerine çevirdim. Derin koyu renk gözleri , gözlerime kenetlenmisti. Saatlerce böyle durabilirdim. Bakışları dudaklarıma kaydığında yanaklarım yanmaya başlamıştı. Kıpkırmızı olduğuna emin olabilirim.

-şimdi senden vaz mı geçmeli ,

-masal olup yola devam mı etmeli,

Elimi yanağından çekip önüme döndüm . Onu opemezdim. Ben bu değilim. Beni böyle bilmesini istemiyorum. Bir daha yüzüne bakamazdim. Oda bunun farkına varmış olmalı ki kendini toparladı.

Çantami alıp arabadan indim. " her şey için teşekkür ederim ama eve gitsem iyi olur ." Dedim. Yüzüne bakamiyorum çünkü çok utanıyorum.
"Elisa saçmalama ben bırakırım seni ." Dedi. ahh Hayır . " Gerek yok cidden" dedim. " Bu elbiseyle nasıl gidiceksin ve onuda geçtim neyle gidiceksin etrafta taksi gozukmuyo ısrar etme ben seni götürürüm " dedi. Sanırım bencillik ediyordum . Elbisem cidden uygun değildi. Haklıydı üstelik taksi yoktu etrafta "peki " dedim.