Igniting Chances

Chapter 20

Game

The next days went smoothly hanggang sa dumating na ang pinakahihintay na District meet, dito sa school gaganapin kaya hindi na namin need na mag-travel.

I'm so nervous. Lalo na ng pangalawa kami sa mga contestants na magp-perform.

Sobrang daming tao, the first contestant finished their dance cleanly.

Halos mapatalon ako sa gulat habang pinapanood ang exit ng first contestant ng may malamig na bagay ang dumapo sa leeg ko. Pagtingin ko ay si Van, he smiled at me then gave me chuckie which is the one he put on my neck. Nasa gilid nya si Nadia at nakangiti, they're holding hands.

"Congrats in advance!" Saad nya. Sinimangutan ko lang sya at nangingnig na kinuha ang chuckie.

"Thanks Van." I said and pinakinggang ang kung anong sinasabi ng emcee sa kung anong theme ang nakuha ng cheerdance namin. Nang inikot ko naman ang tingin sa audience ay puro mga nakajersey ito, ilan lang ang makikitang hindi.Natigil ang tingin ko sa varsity ng school namin. Kumunot ang noo ko ng parehong naka-jersey si Athena at Gad.

"Hindi ako naglaro, tinatamad ako." Saad ni Van kaya napalingon ako sa kanya.

"Anong laro ni Athena?" Tanong ko.

"Athena?" Tanong naman ni Nadia at hinanap kung nasaan man si Athena, both Gad and Athena are now laughing.

"Volleyball?" Hindi rin sigurado si Van  sa sagot nya. "Oh fuck." I look at Van when I heard him cursed. I saw how his eyes immediately look away from someone. I thought there was something wrong because of Van's cuss. Only Van's friend, Leo.

I saw Gad and Athena again.

Why the hell are they laughing?

How dare they laugh while I'm dying here in nervousness?

Hanggang sa tinawag ang cheerdance namin. Buong routine ay silang dalawa ang nasa isip ko. Hindi ko alam kung maganda ba iyon dahil nawala ang kaba o hindi dahil nanggigigil ako habang sumasayaw hanggang matapos kami.

Nakasimangot akong bumalik sa upuan namin at hindi na nakapag-focus pa sa ibang dancers.

Natapos ang first part ng program, they did not announce the winner yet, the second part of the program is the games.

We are still excuse in our classes kaya nagaliw-aliw muna akong iniikot ang mga naglalaro.

Humiwalay ako kila Van dahil ayokong maging third-wheel, lalo na sa kanila.

Hindi ko alam pero dinala ako ng paa ko kung nasaan naglalaro si Gad ng basketball.

Umupo ako sa bleachers kung saan marami rin ang nanonood, they even cut classes just to watch this game.

I was silently watching Gad playing basketball while eating the chocolates he gave me yesterday.

Napa-pout ako ng naagawan sya ng bola at walang nagawa.

Nanood ako hanggang second half at magpapatuloy pa. Wala rin naman akong gagawin, hindi naman naglaro si Van kaya wala akong mapapanood kung 'di si Gad.

Gad saw me, he smiled a bit but did not came, didn't expect that. Akala ko lalapitan nya ako, but he did not. Bumagsak ang balikat ko dahil dito.

Are we fine?

Inubos ko ang chocolate at hindi na napigilang lumipat sa kabilang parte ng gym kung nasaan ang mga bag ni Gad.

I need to talk to him.

I need to know why he's not picking me after school, eating lunch with me or talking to me like before.

I need to know. My curiosity is killing me and its like something's missing in every day of my life.

Sakto at hindi na sya naglalaro.

"G-gad, pwede ba tayong m-mag-usap?"

"Here I bought energy drink, naalala ko kasi na naglalaro ka rin pala." Sabay kaming nagsimula ni Athena na biglang sumulpot kung saan.

Napatingin sa akin si Gad, bigla akong kinabahan. Nakalimutan lahat ng planong sabihin kanina.

"Thanks." Saad nya at inabot ito bago tumayo at maglakad papunta sa bag nya para kumuha ng bimpo. Humarap sya sa akin, I heard my heart beating so fast as if it'll run out of my heart. Napaatras ako ng isang hakbang ng humakbang sya papunta sa akin habang nagpupunas ng pawis.

"Ipapasok ka na ata Gad." Hindi nya pinansin ang mahinhing boses ni Athena.

"U-um." Me not knowing what to say.

"Go change, Ahonoama. Let's just talk after my game." He said coldly.

Wala sa sariling tumango ako at tumalikod. I felt my tears falling, I dont know why. I pouted and walk as fast as I can.

I dont even know why I'm crying!

Damn it.