Igniting Chances

Chapter 22

Miss you

"Where do you want to eat?" Tanong nya ng medyo kumalma ang tensyon sa aming dalawa.

I did not speak, my anger is eating me. Umiwas ako ng tingin at sinarado ang dalawang kamay sa dibdib tsaka lumingon sa bintana.

Bumuntong hininga sya at pinaandar ang sasakyan kung saan.

"See how stubborn you are?" Tanong nya. Hindi parin ako umimik.

I'm not the one who's wrong. Ano naman kung may makakita sa amin. Is he denying me?

Not that he shouldn't deny cause we have something, but we dont have or something but iniiwasan nya ako and he doesn't like the people to see us, like I have a disgusting desease. The hell is wrong with him?!

Or ayaw nyang makita ko ang ginagawa nila ni Athena kapag wala ako?

Darn I hate those reason, if it is. Magwawala ako!

"We'll eat pasta in our house, is that okay with you?"

I see, he doesn't want people to see us hanging around.

"Do you want to have something else? Magisip ka kung ano pa ang gusto mo para madaanan natin pauwi." He said looking straight in my eye habang pumaparada sa isang Italian restuarant, kung saan din kami bumili ng pagkain dati. "Ako nalang ang lalabas, and please do listen to me." Mariing saad nya pero di ko parin sya pinansin ang umalis sya.

Hindi ako kumibo at hinintay syang pumasok, nang nakapasok na sya ay bumaba ako sa sasakyan at sinundan sya.

Nakaupo na sya sa pangdalawahang table at kausap na ang waiter, mula sa menu ay napabaling ang tingin nya sa akin at bumaba muli sa suot ko. Ngumisi ako at umupo sa tabi nya.

"Dito na tayo kumain, doon nalang ang dessert sa bahay nyo." Malambing na saad ko at ngumiti sa mas matanda lang ng kaunting lalaking waiter kay Gad tsaka inabot ang isa pang menu na hawak nya.

"I'll take this." Turo ko sa inorder ko rin last time, but take out. "And this pineapple juice." Ngumiti ako ng matamis sa waiter at binaling si Gad ng ganoon parin ang ngiti sa labi, kanina pa sya nakakunot noo pero mabilis syang umorder at pinaalis ang waiter.

"I told you not to come out--"

"Why not?" Pumalungbaba ako.

He "Tsk." Tsaka umirap.

"Dont you miss me kuya Gad?" I asked emphasizing the word "kuya".

"Im not your brother so dont call me kuya." Saad nya pero umirap ako.

"That is called respect." Saad ko.

"C'mon Ahonoama I'm just two years older than you, dont tell me you like someone like four to five years older than you or more." Saktong pagkasabi nya noon ay dumating ang waiter, pinasadahan ni Gad ng tingin ang lalake tsaka ngumisi. "Doesn't know your types were older men, really older." Diin nya.

Ngumiti ako sa kanya. Sobrang naiinis.

How dare you?

Ngumisi sya.

"Thank you po." He said to the waiter, emphasizing the word "po" like how I emphasized the word "kuya" to him.

Napairap ako.

"C'mon Gad, dont you miss me? Ilang linggo ka ng walang paramdam. Ako kasi I do miss you, a lot." Saad ko tsaka kumindat. Natigil naman sya. Yes Gad I do miss you, I miss bossing you around. "You should stay besides me from now on." Napalunok sya at nakatingin lang sa akin.

Bumuntong hininga sya bago magsalita.

"I'll be leaving soon, kaya sinasanay na kita. Ang kulit mo kasi kaya hindi ko napagilan sarili ko ngayong araw."

With that, ako ang natigil.

What?