Heaven in your eyes (Completed)

Rewind

A.N - အရမ္းျကာသြားတာ ေတာင္းပန္ပါတယ္ personal caseေတြနဲ႔ လံုးဝမအားလို့ပါ :(

(Zawgyi)

ထိုေန့က စကားေျပာခန္းေလးဟာ နွစ္ေယာက္စလံုး ေနရခက္စြာနဲ႔ပဲ အဆံုးသတ္သြားခဲ႔သည္။
ေဆးခန္းမသြားပဲ ရုတ္တရက္ျပန္လာခဲ႔သည့္ သူ့ကို ေမးခြန္းမ်ား ေမးခ်င္ေသာ္လည္း မေမးျဖစ္ခဲ႔။

ေရွာင္လို့မရတဲ႔ တစ္အိမ္တည္းမွာ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္လိုက္တိုင္း ရွိဳးတိုးရွ့န္တန့္နဲ႔ လည္ပင္းပြတ္ ေခါင္းကုတ္လုပ္ရသည္မွာ အခါေပါင္းမ်ားစြာ။

သူ့ကို အရင္ကေလာက္ ပြတ္သီးပြတ္သပ္ လာမလုပ္သည္မွာ ခပ္ေကာင္းေကာင္းဟု စဥ္းစားမိေသာ္လည္း အနည္းငယ္ေတာ့ ေဝးကြာသြားသည္ဟု ခံစားရသည္။ ေနာက္ သူ့ကို မသိမသာနဲ႔ ေရွာင္ေနသလိုပဲ။

ရာသီဥတု သာယာလြန္းေသာ မနက္ေစာေစာ တစ္ေန့တြင္ သူတို့ သံုးဦးသား ရြာနွင့္ မနီးမေဝးမွာ ရွိေသာ ေတာင္ တက္ဖို့ထြက္ခဲ့ျကသည္။
အားကစားလိုက္စားေသာ အေဖက အာရုဏ္တက္ ေစာေစာစီးစီးကတည္းက တက္ျကြေနသလို အေဖ့ေျကာင့္ မလုပ္ခ်င္လဲ လိုက္လုပ္ရေသာ သူနွင့္ ေတာင္တက္ရမည္ဆိုကတည္းက မ်က္လံုးျပဴး မ်က္ဆန္ျပဴးနွင့္ ထိုလူကေတာ့ ျမိဳ့မွာ အေတာ္ေလး အားကစားလိုက္စားခဲ႔ပံုပင္။

ေဆာင္းဦးရာသီ ျဖစ္ေပမယ့္ ေတာင္တန္းမ်ား ေပါမ်ားလွေသာ သူတို့ ေဒသတစ္ဝိုက္က ျမဴခိုးမ်ား ဆိုင္း၍ ျမင္ေလသမွ်က ရီေဝအံု့မွိုင္းေနသည္။

ရိေပၚ ေနာက္က ေျဖးေျဖးနဲ႔ မွန္မွန္ စကားေျပာရင္း တက္ေနေသာ ထိုလူနဲ႔ အေဖကို လွည့္ျကည့္သည္။

ဘာေတြေျပာေနျကမွန္း မျကားရေပမယ့္ အတန္ငယ္ေလးနက္ေသာ မ်က္နွာထားမ်ားနွင့္။

သူလွည့္ျကည့္တာ သိေတာ့ မသိမသာေလး တိတ္ဆိတ္သြားျကသည္။

ေျကြက်ေနေသာ သစ္ရြက္ေျခာက္ အခ်ိဳ့ရဲ႔ နင္းလိုက္တိုင္း ျမည္လာေသာ တဂ်ြတ္ဂ်ြတ္အသံမ်ား ျကားေနရသည္။
ေတာင္အထက္သို့ နည္းနည္း အျမင့္ကို ပိုေရာက္လာသည္နွင့္ တိုက္ခတ္လာေသာ ေလထုက ပိုျပီး ေအးျမ လတ္ဆတ္လာသည္။