Heaven in your eyes (Completed)

the first cloud was so pretty (Zawgyi&Unicode)

' အစ္ကို '
'ကေလး '
လူနာခုတင္ေပၚမွာ ျငိမ္ျငိမ္ေလးထိုင္ေနေသာ အစ့္ကိုကို သူ ဝွီးခ်ဲေပၚကေန ဟန္မေဆာင္နိုင္စြာ ေထြးေပြ့ခ်င္မိသည္။

တစ္ရက္တည္းမွာပင္ နဂို ျဖဴေလ်ာ့ပါးလ်ေသာ မ်က္နွာက ပိုေခ်ာင္က်သြားသလိုပင္။

' ဒဏ္ရာက ဘယ္လိုေနေသးလည္း ဟင္ ေျပာပါအံုး အရမ္းနာေနေသးလား ဘာ့ေျကာင့္မ်ား ဒီေလာက္ေတာင္ ကေလးကိုဓားနဲ႔ ရက္ရက္စက္စက္ ထိုးရက္ရတာလည္းကြာ'

သူ့မ်က္နွာကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ရင္း မ်က္ရည္ေတြ တမံလိုက်ိဳးက်ကာ အစ္ကိုက ဆိုသည္။
စိတ္သေဘာထား နူးညံ့လြန္းေသာ အစ္ကို့ရဲ့ေသာကထုထည္ကို ခံစားမိေသာ သူ့ရင္ထဲမွာလည္း မခ်ိမဆံ႔။

သူ့အနာကို မေတာ္တဆ ထိမိမည္စိုး၍ မဝ႔ံမရဲ သတိထားေနေသာ အစ္ကို့ပံုစံေလးကို သူသနားလြန္းလွသည္။
ညက သူ့အေျကာင္းျကားျပီး shock ရ၍ မူးလဲသြားျပီးေနာက္ ေဆးရံုေရာက္ သတိရလာခ်ိန္တြင္လည္း သူက ခြဲခန္းထဲက မထြက္ေသး

အစ္ကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ တစ္ေယာက္တည္း ေဆာက္တည္ရာမရျဖစ္ေနလိမ့္မလဲ

နွစ္ေယာက္တည္း ရွိတဲ႔ဘဝမွာ တစ္ေယာက္က ဘယ္လို ဒဏ္ရာရေနမွန္းမသိ ေျပးသြားျကည့္ခ်င္ေပမဲ႔ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က အျမင္အာရံုခ်ိဳ့တဲ႔ေနလွွွ်င္ သူမ်ားအကူအညီမွ မပါလ်ွင္ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပနိုင္ေသာ ဘဝကို ဘယ္လို ခံစားရလိမ့္ေလမလည္း ။

' ခု က်ြန္ေတာ္ ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူး အစ္ကို
ေနာ္ အားလံုးေကာင္းသြားျပီ ဓားထိတာလည္း ရွပ္ခနဲပါ အေပၚယံေလးပါ အစ္ကိုရဲ႕ '

' ငါတို့ အစ္ကိုမ်ား တန္းမူးလဲသြားတာေနာ္ သတိၱေကာင္းလိုက္တာ '

ဒဏ္ရာကို ခဏေမ့ထားကာ အားနည္းသူ အစ္ကိုအတြက္ စိတ္သက္သာရာ ရလိုရျငား စကားမ်ားပဲ သူေရြးေျပာေနမိသည္။
သူစေရာက္လာတည္းက သူ့လက္ကို ကိုင္ထားသည့္ လက္က ခုထိမလွြွတ္ေသး။
နွစ္ေယာက္သား ငိုရင္း ေခ်ာ့ရင္းပင္ အခ်ိန္က ကုန္မွန္းမသိ ကုန္သြားသည္။
ေဆးရံုထမင္းကို သူက drip ခ်ိတ္ထား၍ မလိုေသာ္လည္း အစ္ကို ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးကို ထမင္းမကုန္ကုန္ေအာင္ ေခ်ာ့ေက်းြရေသးသည္။