Heliotropism

5.9K 594 57
                                    

( Zawgyi )

ျဖဴလွြလြွ အခန္းက်ယ္ထဲမွာ လွဲေလ်ာင္းေနတဲ႔ လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္။
နဖူးနဲ႔ ဦးေခါင္းေနရာမွာ ပတ္တီးျဖဴစည္းထားတဲ႔ သူရဲ႔ ပံုသဏာၭန္ကလည္း အခန္းရဲ႔ အေငြ့အသက္နဲ႔ အျပိဳင္ ျဖဴေလ်ာ့ ညွိဳးငယ္ေနတယ္။

" ကေလး "

အခန္းထဲကို ေရာက္လာတဲ႔
တစ္ေယာက္ေသာ သူ ။
ေျခသံတိုးတိုးက ဘယ္ေလာက္ပဲ နီးကပ္လာသည္ျဖစ္ေစ ရိေပၚ
မ်က္လံုးေတြကို မဖြင့္မိဘူး။

အခုဆိုရင္ အေျခအေနေတြက သူ႔ဘဝမွာ တစ္ခါမွ မစဥ္းစားခဲ႔ဖူးတဲ႔ ေဇာက္ထိုးမိုးေမွ်ာ္ေတြ။

အခ်ိန္အေတာ္ျကာ ငုပ္လွိ်ဳးေပ်ာက္ကြယ္ေနတဲ႔ သူ႔မွတ္ဥာဏ္ေတြကို နာနာက်င္က်င္ပဲ ျပန္ရခဲ႔တယ္။

သူသိပ္ခ်စ္ခဲ႔ရတဲ႔ သူ႔အစ္ကိုက သူ႔ကို တစ္ေလာကလံုး ဘယ္သူမွ ရွာမေတြ႔နိုင္ေအာင္ အျကံအစည္နဲ႔ ပိတ္ေလွာင္ထားတယ္။

ေႏြးေႏြးေထြးေထြးနဲ႔ ထမင္းလက္စံုအတူတူ အခါေပါင္းမ်ားစြာ စားခဲ႔ဖူးေပမဲ့ ခု သူ တစ္ခုခုေလး စားဖို့အေရး အခန္းထဲကို မေရတြက္နိုင္ေအာင္ အျကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္နဲ့  ေတာင္းပန္ခယေနရတယ္။

" အစ္ကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒီလို ဆက္လုပ္ေနရင္ ကေလးပဲ ထိခိုက္ရလိမ့္မယ္ "

" … "

" က်ြန္ေတာ့္ကို ျပန္လြွတ္ေပးပါ "

" မျဖစ္နိုင္ဘူး "

ေစာေစာကပဲ မ်က္နွာငယ္နဲ႔ ေတာင္းပန္တိုးလိ်ဳးေနေသာ သူ ဘယ္ေရာက္သြားျပီလည္း ?
မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတဲ႔ ေလသံက ျပတ္သား အစြန္းေရာက္လြန္းလွသည္။
ရိေပၚ အံကို တင္းတင္းျကိတ္မိသည္။

ရက္အနည္းငယ္ ဘာအစာမွ မရွိဘဲ ဟာလာဟင္းလင္းျဖစ္ေနေသာ အစာအိမ္ေျကာင့္ လူက အားမရွိသလို နံုးခ်ိေနသည္။

ဒါေပမဲ႔ သူတတ္နိုင္တာက
ဒီအခ်ိန္မွာ သူ လြတ္ေျမာက္ဖို့ ျကိုးတစ္မွ်င္ လမ္းတစ္စက …

" က်ြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို မခ်စ္ဘူး "

" ကေလး အစ္ကို့ကို ခ်စ္ပါတယ္ "

Heaven in your eyes (Completed)Where stories live. Discover now