Heaven in your eyes (Completed)

The End

[[ Zawgyi]]

တကယ္တမ္းေတာ့ ကိုကို့ရဲ႔အသားက သိပ္မျဖဴဘူး။
ဆန့္က်င္ဘက္ ျဖဴဆြတ္ေနသည့္ သူ႔ကို အားက်သေယာင္ အျမဲေနာက္ေျပာင္ခဲ႔ေပမယ့္ သူကေတာ့ ထူးထူးျခားျခား ထိုအသားအေရာင္ေလးကို ဘယ္ေတာ့မွ ထုတ္မေျပာမိခဲ႔ေပမဲ႕ သိပ္သေဘာက်ရပါသည္။

အရင္က ရင္းႏွီးခဲ႔တဲ႔ စီနီယာဆိုတဲ႔ ခပ္ေျမာက္ေျမာက္ ေကာင္ေလးပံုစံ ဆိုသည္မွာလည္း တစ္ျခားစီ။
လည္ေထာင္ဆြယ္တာ အေပၚမွာ ကုတ္အက်ီ ထပ္ဝတ္ထားေသာ သူက ျကီးမားတဲ့ တာဝန္မ်ားစြာကို ယူထားရေသာ သူပီပီ အနည္းငယ္ တင္းမာခိုင္ခံ့ေနပံုေပၚသည္။

လူတစ္ေယာက္ဟာ အခ်ိန္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ ဘယ္ေလာက္ထိ ရင့္က်က္သြားနိုင္ပါသလည္း။

ဝိတ္လဲနည္းနည္းက်သြားပံုေပၚသည္။ က်န္းမာေရးေကာ အဆင္ေျပရဲ႔လား
အျပံဳးနည္းျပီး အေတြးမ်ားလာေသာသူသည္ ညစဥ္ညတိုင္း ေကာင္းေကာင္းမွ အိပ္ေပ်ာ္ပါရဲ႔လား။

အနည္းငယ္လွန္တင္ထားေသာ ဆံပင္နွင့္ ေျပျပစ္ေသာ နဖူးေပၚသို့ ျပန္က်ေနေသာ အညိဳေရာင္ ဆံပင္မ်ား။
ပို၍ ေပၚလြင္လာေသာ ေမးရိုးနွင့္ မ်က္နွာက် ပါးလြွာ၍ အနည္းငယ္ရဲေနေသာ နွုတ္ခမ္းမ်ား။

ဒီႏွုတ္ခမ္းကို ဒီပါးရိုးေျပေျပကို သူဘယ္ေလာက္ထိ လြမ္းဆြတ္ခဲ႔ရသည္လည္း။

အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုခ်င္းစီကို စကၠန့္ပိုင္းအတြင္း သူဓာတ္ပံုရိုက္ထားသလို အလ်င္အျမန္ျကည့္မိသည္။

ေနာက္ဆံုး သူ ရင္မဆိုင္ရဲဆံုးေသာ တစ္စံုတစ္ရာ။

ထိုမ်က္လံုးမ်ား။

အျမဲတစ္ေစ ျကည္လင္ေပမဲ့ ညွိဳးရိပ္သန္းေနေသာ ထိုမ်က္လံုးမ်ား။

ျကည့္လိုက္တိုင္း ေပ်ာ္ရြွင္ေနသလိုနဲ႔ တကယ္ေတာ့ တစ္ခုခုကို ဖံုးကြယ္ထားေသာ ထိုအရိပ္အေယာင္မ်ား။

မျမင္ေစခ်င္သည္ကိုမွ ျကည့္နိုင္ခဲ႔ေသာ သူ။

အခ်ိန္ေတြကို ထာဝရ ရပ္တန့္ေစခ်င္ခဲ႔ေပမယ့္
သူ႔ရဲ႔ ဆႏၵမျပည့္ေျမာက္ခဲ႔။

မ်က္စိေရွ႔မွ သူသည္ သူ႔လိုပဲ မ်က္ေတာင္မခတ္ ျငိမ္သက္ေနခဲ႔ရာမွ တစ္စံုတစ္ရာကို ေျပာလိုသည့္နွယ္ အနည္းငယ္ လွဳပ္ရွားလာခဲ႔သည္။