CAN SUYU

1. Bölüm: "Kara Bakışlar."

Multimedya;

Yavuz Bingöl | Öykü Gürman - Bir Gönüle Aşk Girince

Hoş geldiniz.❤

Başladığın tarihi ve saati bırakır mısın lütfen?

Okurken yorumlarınızı benden esirgemeyin.🌹

Eski zamanları (yaklaşık 65-70 yıl önce) anlatan bir kurgu olduğu bilincinde okuyun ve yapacağınız yorumları ona göre yapın.

*

"Belkıs!"

İsmimi duymam bacaklarımı hızlandırmaya yetiyordu. Korkuyordum. "Kaçma Belkıs!"

Bacaklarım korkudan titrese de nefesim kesilse de durmadım. Tüm gücümle koşmaya devam ettim.

Issız bir sokağa girmiştim. Birilerinin görmesinden çok korkuyordum. Görürlerse beni suçlayacaklardı. Kimse neden bu kızı kovalıyor demeyecekti. Neden bu kız kendini kovalattırıyor diyeceklerdi.

Göz yaşlarım yanaklarımdan dökülmeye başlarken durdum. Ne olacaksa olsun diyerek durdum. Duvara sırtımı yasladıktan sonra içime derin soluklarımı çektim. Koşarken kafamdaki yazmam kaymıştı. Sağ elimle onu düzeltirken önümde bir karartı gördüm.

Yetişmişti bana. O da nefes nefeseydi. Ellerine dizlerine koyarak eğilmişti. "Niye kaçıyorsun Belkıs?"

Niye kaçıyorum öyle mi?

"Benden uzak dur." dedim hâlâ nefes nefeseyken. "Sadece konuşmak istiyorum." Kahverengi saçlarının arasındaki sarı tutamlara baktıktan sonra gözlerimi etrafta gezdirdim. "Ben konuşmayı da istemiyorum. Ben seni istemiyorum."

"Ne var beni kabul etsen. Elini sıcak sudan soğuk suya sokmam Belkıs." Bana doğru yaklaştığında korkuyla etrafıma baktım. Elleri kollarımı buldu. "Dokunma bana, istemiyorum!" Kaçmaya çalışıyordum ama sert tutuyordu kollarımı. "Bırak dedim sana!" Bekir kollarımı sıkmaya devam ederken beni kendine doğru çekti. "Yeter be! Aylardır peşindeyim. Fazla naz aşık usandırır!" Kollarımı sarsarak bağırmıştı.

Birinin duymuş olmasından ölesiye korkuyordum. Neler derlerdi hakkımda! Ona bir şey olmazdı. Olan bana olurdu. "N'olur bı-bırak..." Ağlarken çok zor konuşuyordum.

"Benim olmak zorundasın Belkıs! Seni bu köyde barındırmam!" Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştım. "Yalvarıyorum bırak beni..." Sesim neredeyse çıkmıyordu.

Öyle çok korkuyordum ki kalbim ağzımda atıyordu. Elim ayağım tutmuyordu. Nefes bile alamıyor gibiydim. "Bir kez koklayayım seni." diyerek kafasını boynuma yaklaştırdığında çırpınmaya başladım. "Çek ellerini üzerimden!"

"Kardeşim n'oluyor burada?" Duyduğum sesle başımı sağ tarafa çevirdim. Korkudan gözlerim kocaman olmuştu. İşte görmüştü birisi. Tüm köyde ne diye anılacaktım!

"Bir şey yok kardeş sen yoluna bak." dedi Bekir beni kendine çekerek. Onu itmeye çalıştım ama bir işe yaramıyordu. Yardım istesem yardım eder miydi bu adam?

Adam gözlerime baktı. Göz yaşlarımı görüyordu. Sesini çıkarsın istiyordum. "Kız neden ağlıyor? Ulan namussuz sen ne yapıyorsun burada!?" Bağırarak Bekir'e doğru iri adamlar attı. Koskoca cüssesinin yanında Bekir de ben de küçücük kalmıştık.

Kara bakışlı adam Bekir'i yakalarından tutarak benden uzaklaştırdı. Uzun bir soluk vererek yere çöktüm. Titreyen ellerimle yerdeki toprakları avuçladım.