The Accidental Groom [Completed] Self - Published

Chapter 43

"Ace, Ace hi hi hi" she giggled, "stop it nakikiliti ako" ang sambit ni Autumn, habang nakapikit ang mga mata. They were still lying on his bed, nang maramdaman niya ang ilong ni Ace sa kanyang batok.

     "Hmggh" ang ungol ni Ace, while he snuggled closer to Autumn, and start nuzzling the back of her neck. Ang mg braso nito ay mahigpit pa rin na nakayakap kay Autumn, he inhaled deeply, he liked what he was feeling right now. Parang nawala bigla ang bigat sa kanyang dibdib na ilang araw na niyang dinadala.

     Kahit pa naninigas na naman si little Ace dahil sa nakadikit na naman ang pwet ni Autumn dito, he didn't felt grumpy. Nope, not at all.

     He just settled with the light feeling na nadarama niya ng mga sandaling iyun, truthfully, it was better than sex, well, yeah, of course sex is definitely good, but lying next to her just holding her tight? With her soft body against his hard one, he sighed. He had never felt any better, ang sabi ni Ace sa sarili.

     "Anong oras na ba? Sunday ngayon, kailangan kong magsimba" ang sabi ni Autumn na pilit na kumakawala sa mga bisig ni Ace, and her body was half raised, at lumingon siya sa likuran para tingnan ang nakangiting mukha ni Ace.

     Her heart started to beat fast, yes she knew that she's falling in love with him. She realised that last night, nang yakapin siya at ikinulong sa mga bisig nito. That moment she felt safe and contended, and that made her realised that she loves him. She's not doing this to be free anymore, yes, it was her main reason, kung bakit niya ginamit si Ace, but after a while, after being with him, kahit pa, hindi maganda ang pagtrato nito sa kanya noong mga nakaraan na araw, she didn't or couldn't stop herself from loving him.

     Pero alam niya na hindi siya mamahalin ni Ace, yun ang malungkot na realidad, pero, hindi niya pipigilan ang sarili. Hindi niya pipilitin ang sarili na hindi ito mahalin. Mamahalin niya si Ace, kahit pa palihim lang.

     "Ace, I have to get up, kailangan kong magsimba at mag grocery" ang sabi ni Autumn.

     "Ugh, kailangan mo ba talagang magsimba?" ang umaangal na sabi ni Ace, bago nito inalis ang mga braso kay Autumn at naupo na rin.

     "Oo, hindi ko pwede makaligtaan yun, and I have to run some errands" ang sagot ni Autumn.

     "Sige sasamahan kita" ang sagot ni Ace.

     "Saan? Sa mga gawain ko?" ang tanong ni Autumn, na tumayo na, at sinimulan na nitong iplump back ang mga unan.

     "Oo, pati sa pagsisimba" ang sagot ni Ace, na hindi napigilan ang mapangiti ng makita ang reaksyon ni Autumn, na napanganga at nanlaki ang mga mata, "bibig mo isara mo, baka pasukan ng langaw" ang natatawang sabi ni Ace sa kanya. Saka ito tumayo sa gilid ng kama at tinulungan siyang ayusin ang kama.

     "I'll brew some coffee"- ang sabi ni Autumn pagkatapos nilang magligpit, pero umiling si Ace.

     "Magready ka na, sa labas na tayo magbreakfast" ang sabi ni Ace, at isang ngiti ang isinagot ni Autumn bago ito tumangu-tango at mabilis na lumabas ng kwarto.

     Pinagmasdan niya ang likod ni Autumn na naglalakad papalabas ng kwarto at naalala niya ang mga ngiti nito, napabuntong-hininga siya, "Ace, I hope you know what you're doing" ang bulong niya sa sarili, bago siya pumasok sa loob ng bathroom.

     "Saan tayo pupunta?" ang tanong ni Autumn while sipping her milk tea. Katatapos lang nilang magsimba, bago nun, ay nag breakfast muna sila sa isang coffee shop.
    
     At talagang nadagdagan ang pagmamahal niya kay Ace ng mga sandaling nasa simbahan sila, she knew na hindi palasimba si Ace, ang hula nga niya ay mabibilang sa daliri nito sa kamay ang bilang ng mga pagkakataon na pumasok ito sa loob ng simbahan, kasama na ang kasal nila.