ΛΥΔΙΑΣ P.O.V
Έτρεχα, έτρεχα ελπίζοντας οτι δεν θα με φτάσει γιατί το τελευταίο που ήθελα ήταν να μου εξηγήσει τι γινόταν. Κάτι που τελική δεμ μου χρωστούσε αφού δεν είχαμε κάτι. Τον άκουσα να φωνάζει το όνομα μου αλλά δεν σταματούσα. Ήθελα απλά να πάω κάπου ήσυχα.Μετά απο λίγο φτάνω έξω απο κάποιες καινούργιες πολυκατοικίες. Γυρνώντας πίσω δεν βλέπω κανέναν , ετσι αμέσως ανακουφίστηκα και άφησα μια μεγάλη ανάσα που δεν είχα καταλάβει οτι κρατούσα. Πάντως απο τότε που γύρισα έχω ξεχάσει τι θα πει γυμναστική πράγμα πολύ κακό αφού τώρα έχω πεθάνει. Νιώθω τα πόδια μου να με εγκαταλείπουν!
Και εκεί που νόμιζα πως με είχε χάσει για τα καλά νιώθω ενα χέρι να μου αρπάζει το μπράτσο. Γυρνώντας βλέπω τον Αλέξανδρο να με τραβάει μέσα σε μια απο αυτές τις πολυκατοικίες.
Λ: Αλέξανδρε τι κάνεις. Άσε με!
Αλ: Νομίζω πως ήρθε η ώρα να δεις το καινούργιο μου σπίτι.Ήταν υπέροχο. Πραγματικά φώναζε Αλέξανδρος αυτό το διαμέρισμα. Το καλύτερο βέβαια ήταν που είχε αυτές τις τεράστιες τζαμαρίες και μπορούσα να δω έξω το δάσος απέναντι. Ήταν μαγικό το τοπίο. Από την μια το βουνό και από την άλλη η θάλασσα. Εύκολα θα μπορούσε να φανταστώ αυτό το διαμέρισμα ως το δικό μας...
Αλ: πως σου φαίνεται ;
Λ: είναι πάρα πολύ ωραίο και η θέα είναι μαγευτική.
Αλ: ήμουν σίγουρος πως θα σου άρεσε.
Μου είπε σίγουρος για αυτό που έλεγε. Άφησα τα πράγματα μου κάτω και κάνω μια βόλτα στο διαμέρισμα.
Όλα ήταν τόσο ωραία. Στρίβω στον διάδρομο και φτάνω στην κρεβατοκάμαρα. Ότι ονειρεύομαι. Φαντάζομαι πως θα ήταν αν το μοιράζονταν αυτό το κρεβάτι. Αλλά τι λέω αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Κάποιοι άνθρωποι απλά δεν είναι γραφτό τους να είναι μαζί.
Και τότε ο Θεός γέλασε.
YOU ARE READING
Όπλο το πάθος μας
RomanceΑλέξανδρος και Λυδία Ένας έρωτας που προσπαθεί να ανθίσει ανάμεσα σε τόσο μίσος. Αν και μια χρόνια βεντέτα χωρίζει τις 2 οικογένειες, αυτό δεν θα γίνει εμπόδιο για τους 2 νέους να ανακαλύψουν το πάθος τους . Εκείνη μια πολλα υποσχόμενη μαθήτρια , π...