Κεφ 25

201 17 18
                                    

Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.




Σε μία καρέκλα καθόταν η Αθηνά ή μαλλόν κοιμόταν η Αθηνά. Μαλλόν θα ήρθε χθες όταν φύγαμε όλοι. Από εδώ που στεκόμουν μπορούσα να δω τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια της. Πάντως έχει πολλά κότσια που ήρθε εδώ. Αφού σε λίγες μέρες παντρεύεται, απορώ τι λένε οι γονείς της. Αν και ξέρω ότι αυτός ο γάμος είναι από προξενιό και ξέρω πως νιώθει,  από την στιγμή που και αυτή συμφώνησε δεν μπορούν να γίνουν και πολλά πράγματα.

Ξέρω πως ο αδερφός μου έψαχνε απελπισμένα να βρει ένα τρόπο για να γλυτώσει την αγαπημένη του από αυτόν τον γάμο, αλλά συνέχεια έπεφτε σε αδιέξοδο. Ενώ τα σκεφτόμουν όλα αυτά ο Αλέξανδρος είχε πάει κοντά στην αδερφή του και την αγκάλιασε, παρηγορώντας την όσο μπορούσε. Έτσι πήγα και εγώ προς το μέρος τους, αλλά πριν φτάσω εκεί η Αθηνά σηκώθηκε και με αγκάλιασε.

Αθ: Λυδία μου λυπάμαι πάρα πολύ γι αυτό που του συνέβη.

Μου είπε και συνέχισε να με αγκαλιάζει. Δεν ξέρω αν μου φάνηκε, αλλά συμπεριφέρεται σαν να φταίει η ίδια. Ξέρω από τους γονείς μου ότι έβαλαν ανθρώπους να ρωτήσουν και να ψάξουν στο χωριό για το τι πραγματικά συνέβη εκείνη την μέρα. Ελπίζω μόνο να μην έχουν καμία ανάμειξη η οικογένεια του Αλέξανδρου, γιατί αν αποδείχτει ότι έχουν, θα σκοτώσω εγώ η ίδια αυτόν που πυροβόλησε τον Άρη μου. Αν και η οικογένειά μου είναι όλοι γνήσιοι Κρητικοί, εγώ ποτέ δεν ασπάστηκα τις παροδοσιακές αντιλήψεις τους.  Αυτή την φορά όμως είμαι κάτι παραπάνω από πρόθυμη να υπερασπιστώ το όνομα της οικογένειάς μου, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να βάψω τα χέρια μου με αίμα.

Αλ: Λυδία είσαι καλα;

Με ρωτάει ο Αλέξανδρος και καταλαβαίνω ότι για άλλη μια φορά αφαιρέθηκα στις σκέψεις μου.

Λ: Ναι ναι μια χαρά, θα πάω να πάρω έναν καφέ θέλει κανεις σας τίποτα;

Ρωτάω και ελπίζω να μην με ακολουθήσει ο Αλέξανδρος.

Όπλο το πάθος μαςOnde histórias criam vida. Descubra agora