Αλέξανδρος και Λυδία
Ένας έρωτας που προσπαθεί να ανθίσει ανάμεσα σε τόσο μίσος. Αν και μια χρόνια βεντέτα χωρίζει τις 2 οικογένειες, αυτό δεν θα γίνει εμπόδιο για τους 2 νέους να ανακαλύψουν το πάθος τους .
Εκείνη μια πολλα υποσχόμενη μαθήτρια , π...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Μετά απο αυτό το υπέροχο πρωινό ο Αλέξανδρος έφυγε και εγω αυτή τη στιγμή κατευθύνομαι προς το πατρικό μου. Πρέπει να ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα, πρώτα με τον Άρη και μετά με τους γονείς μου. Φτάνοντας εκεί, δίστασα λίγο να χτυπήσω το κουδούνι. Μόλις το έκανα η μητέρα μου άνοιξε την πόρτα και έπεσε στην αγκαλιά μου.
Μα.Λ: σε ευχαριστώ πολύ παιδί μου.
Μου είπε και με άφησε άναυδη! Δεν περίμενα τέτοια αντιμετώπιση απο κανένα μέλος της οικογένειάς μου και ειδικά απο την μαμά μου.
Με έπιασε απο το χέρι και με οδήγησε μέσα στο σαλόνι, όπου βρισκόταν ο μπαμπάς μου μαζι με τον Σήφη.
Ο μπαμπάς μου σηκώνεται απο εκεί που καθόταν και έρχεται μπροστά μου και για δεύτερη φορά σήμερα μένω άναυδη, αφού γονατίζει μπροστά μου.
Μπ.Λ: λύπαμαι πάρα πολύ Λυδία μου.
Μου λέει, ενώ έχει αρχίσει να κλαίει.
Μπ.Λ: δεν έπρεπε να σε είχα διώξει ποτέ απο το σπίτι μας. Ήσουν ένα μικρό κορίτσι και εγώ σε εγκατέλειψα χωρίς καν να ακούσω αυτά που είχες να μου πεις. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πολύ έχω μετανιώσει για ότι σου έκανα. Κατάλαβα οτι είσαι η μόνη που έχει το θάρρος να να υπερασπιστεί το όνομα της οικογένειάς μας.Εχω χάσει το δικαίωμα να σου ζητήσω το οτιδήποτε, αλλά υπάρχει κάτι που θέλω απο εσένα κόρη μου, και αυτο είναι η συγχώρεσή σου.
Μου λέει και δεν αντέχω άλλο! Γονατίζω και εγώ και αγκάλιαζω τον μπάμπα μου. Λένε οτι οι κόρες έχουν πάντα μια αδυναμία στους μπαμπάδες τους και εγώ αποτέλω την ζωντανή απόδειξη για αυτή την θεωρία!
Μένουμε αγκαλιασμένοι για πολύ ώρα. Μέχρι που βγαίνω απο την αγκαλιά του.
Λ: η αλήθεια είναι πως τα λόγια σου και οι πράξεις σου, με πλήγωσαν όσο τίποτα άλλο. Φανταζόμουν ότι, ότι και αν έκανα, πάντα θα ήσουν δίπλα μου, λέγοντας μου μία γλυκιά κουβέντα. Θεωρούσα πάντα την αγκαλιά σου ως το κρησφύγετο μου απο οτιδήποτε μου συνέβαινε. Μου ράγισες πραγματικά την καρδιά, μπάμπα μου.
