Όπλο το πάθος μας

🔫κεφ 4🔫

Εδώ και πόση ώρα προσπαθώ να ανοίξω τα μάτια μου χωρίς αποτέλεσμα. Η γνωστή μυρωδιά του νοσοκομείου ,όμως εισβάλει στην μύτη μου και αρχίζω να τρομοκρατουμαι καθώς σιγά σιγά μου έρχονται εικόνες από το τι μου συνέβη. Και  αναρωτιέμαι Ποιος ή τι με έσωσε αλλά τότε θυμάμαι...

Εκεινη η φράση έχει καρφωθεί στο μυαλό μου《είμαι εδω τώρα μωρό μου, μπορείς να ησυχάσεις 》.
Αυτή η φωνή...ποιανού να ήταν άραγε;

Έχοντας αποκτήσει πλέον πλήρως τις αισθήσεις νιώθω ένα χέρι να κρατάει το δικό μου ...λες να είναι το αγόρι με την βραχνή φωνή?
Μακάρι να είναι αυτός γιατί θα ήθελα πολύ να γνωρίσω τον σωτήρα μου και για να το ανακαλύψω με σιγουριά βάζω τα δυνατά μου και ανοίγω επιτέλους τα μάτια μου .Γυρνώντας το κεφάλι μου μένω έκθαμβη από το πρόσωπο που αντικρίζω. Βλέπω το μελαχρινό αγόρι που με κάρφωνε το πρωί  να κοιμάται δίπλα μου και να μου κρατάει σφικτά το χέρι. Όση ώρα τον παρατηρώ συνειδητοποιώ πόσο πραγματικά όμορφος και γαλήνιος είναι. Θέλοντας να μάθω ίντα  πραγματικά είχε συμβεί του έσφιξα λίγο παραπάνω το χέρι και αυτός αμέσως άνοιξε τα μάτια του . Τα μάτια του καρφώνονται στα δικά μου και εγώ απλώς χάνομαι μέσα στο βαθύ μπλε χρώμα τους. Μείναμε έτσι, απλα κοιτώντας ο ενας τον άλλον, ώσπου έσπασε αυτή τη σιωπή λέγοντας μου :
Α: πως αισθάνεσαι μωρό μου?
Συγγνώμη μόλις με είπε μωρό και Μου ?
Α: συγγνώμη δεν σου συστήθηκα Άλεξ
Μου λέει και μου τείνει το χέρι του
Λ: Λυδία
Του λέω και του δίνω το χέρι και με το που τον ακουμπάω νιώθω έναν ηλεκτρισμό να με διαπερνάει.
Με κοιτάει περίεργα και μου λέει
Α: το ένιωσες και εσύ αυτό
Του εγνευσα καταφατικά  .Αυτός τραβάει το χέρι του και μουρμουρίζει κάτι που δεν πολυκατάλαβα
Α: Όμως ας γυρίσουμε στο θέμα μας δεν μου είπες πως νιώθεις.
Λ: Δεν με βρισκεις και στα καλύτερα  μου όμως απάντησε μου και εσύ σε κάτι: εσύ με έσωσες?
Α: Αν σε είχα σώσει δεν θα βρισκόσουν εδω .
Λ: Εξήγησε το μου λίγο αυτό γιατί από ότι καταλαβαίνεις δυσκολεύομαι λίγο να σε παρακολουθήσω.
Του είπα γιατί πραγματικά δεν κατάλαβα τι εννοούσε.
Α: Δεν μου αξίζει ο τίτλος του σωτήρα , μωρό μου , αφού σε είχαν ήδη αγγίξει όταν έφτασα .
Λ: Μπορείς λίγο να πλησιάσεις κοντά μου ;
Του λέω και εκείνος κατευθείαν υπακούει και εγω του δίνω ένα φιλί (Στο μάγουλο ) και του λέω:
Λ: αυτό γιατί ότι και να λες για μένα θα είσαι πάντα ο ήρωας μου
Α: Πάντα; με ρωτάει
Λ: Ναι του απαντάω
Α: το υπόσχεσαι?
Λ: θα είσαι ο ήρωας μου τώρα και γαι πάντα...
Α: χαίρομαι μωρό μου, Καλό θα ήταν να μου πεις το επίθετο σου τώρα ώστε να ειδοποιήσουν τους δικούς που σίγουρα θα έχουν ανησυχήσει καθώς είναι 1 το βράδυ .
Λ: δίκιο έχεις...λοιπον με λενε Μαρκακη
Του λέω και τον βλέπω να παγώνει
Λ: Τι έπαθες;
Α: Το δικό μου επίθετο είναι ....

🦄🦄🦄🦄🦄🦄🦄🦄🦄🦄🦄🦄🦄🦄🦄
Hey unicorns

Πως είστε?
Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο?
Ποιό λέτε να είναι το επίθετο του Άλεξ;

Σποιλερ : Αποκαλύψεις και κρυφά πάθη

Μην ξεχνάτε ⤵️