16.BÖLÜM:Sırlar Açığa Çıkıyor 2

94 30 9
                                    



Biraz bekledi. Sigara dumanının milim milim dolaştığı bu odada bir nefes çekti ciğerlerine.

Sigarası bitmişti. Ama hikayesi devam ediyordu.

Dudaklarında oğlunu kaybeden annenin feryatlarını saklıyordu.Daha fazla tutamadı dile geldi dudakları.

   O gün yaşadıklarım meğer hayatımın en masum hikayesiymiş.

Aldığı tüm nefesi usul usul veriyordu şimdi.

Yine bir gün anam tarlaya gitmişti. Yemeği hazırladım. Sofrayı kurdum kimse yoktu.

Bekledim. Bekledim kaç saat öyle aç açına bekledim bilmiyorum.

Perdeyi hafif araladım hava kapkara olmuştu hala ortada ne Rüstem ne anam vardı.

Haberim yoktu bir şeyden.

Kalbim, dedi orayı işaret ederek

Bir sancı kaplamıştı ki Tarifi mümkün değil.
Bir vakit sonra Kapı çalındı. Koştum açtım.
Muhtar gelmişti yanında Hanımı   gözlerim gecenin karanlığında anamı arıyordu.

İçeri girdiler . Hanımı  elini omzuma koydu.

Konuşmadılar. Anladım bu sessizliği
Anladım.

O ana geri gidiyordu yüreğinde biriktirdiği acıları  da alarak.

Vah bahtsız yavrum vah kısmetsizim demek kaderinde varmış. Beni oturttu Sırtımı sıvazlıyordu kadın

Anam de böyle yapardı. Hep kötü bir hikayemiz yoktu ya. Geceleri Rüstem uyuduğunda anam yanıma sessizce gelir bana güzel sonu mutlu biten hikayeler anlatırdı.
Bizim hikayemizi.

Şöyle derdi.

Selma bir gün çok paramız olursa bir araba alacağız.

Hemen atılırdım kırmızı olsun rengi
Yanağıma bir öpücük kondurur

tamam derdi.

Kardeşlerini de yanımıza alıp gideceğiz buralardan.

Çok heyecanlanırdım.

Nereye nereye?

Çok uzaklara mutlu insanların olduğu yere.

Ne zaman çok paramız olacak.

Bir gün olacak.

Pamuklu şekerde  yermiyiz?

Evet tabi  yemez olur muyuz

Ben iki tane isterim.

Tamam sana iki tane alırız. Gülerdi yanımda. Isınırdım

Ana biliyon mu ben kardeşlerimi çok özledim.?

Ben de der iç geçirirdi.

Ne zaman yanımıza alacağız?

Bir gün çok paramız olunca.

Ama o bir gün hiç gelmeyecekti.

Birbirimize bakar sarılır uyurduk.

Bilseydim o zamanlar daha sıkı sarılırdım. Kokusunda boğulana kadar içime çekerdim.

Onlar bana diyemedi ama ben anladım kötü bir şey olmuştu yoksa anam beni bırakmazdı.

Anam dedim Ona bir şey oldu değil mi Emmi?
Tarlaya gitti bu vakit oldu gelmedi.

Traktör dedi, kekeledi bilmemişler görmemişler ananda oradaymış. Sustu, sustu..

Beynimin kabul etmek istemediğini kulaklarım işitmişti.

Anan öldü kızım başın sağ olsun.

Anaaaaa dedim koştum çıplak ayaklarımla.

Ağlıyordum.Gözyaşlarım sıcaktan kuruyan toprakları ıslatırken koşuyordum.

Anama doğru. Koştum çıplak ayakklarım çalı dikenlerine batıyor ben hala koşuyordum.

Ana ne olur gitme anaana koştum. Muhakkak beni bırakmazdı. Boğazım yırtılırcasına anaaa dedim sesimi duyarsa elbet gelir.

Ayakları görünüyordu. Lastik terliklerinden biri ayağının berisindeydi.

Yanına yaklaştım mavi tülbenti vardı. üstüne örtmüşlerdi.

Oraya yığıldım ayaklarım vücudumun ağırlığını taşıyamıyordu.

Anaa dedim terliğin diğer tekini elime alarak ana ayakların  onlar üşür giy bunları.

Biri geldi omuzlarumdan çekip beni uzaklaştıracaktı.

Bırakkk beni dedim terliklerini giydirdim.

Uyanmıyordu.Bizim hayallerimiz vardı Ana hani çok paramız olacaktı hani arabamız olacaktı.

Hadi kalk kurbann olduğum bana yine sonu mutlu biten hikayeler anlat.

Ana Aç gözlerini de eve gidelim yemek yaptım sen seversin diye yağlı ekmekte pişirdim.

Ses vermiyordu. Böyle yapmazdı.

Hep o beni uyandırırdı ama ben onu uyandıramıyordum. Uyanmıyordu.

Yanına uzandım. Bir gün çok paramız olacak. Kırmızı hayır sen hangi rengi istersen o renkten bir araba alacağız  kardeşlerimi de yanımıza alacağız.

Cevap vermiyordu. Sinirlendim ayaklarından dürttüm hadi ana!

Kas katı kesilmiş bedeni sükunet ediyordu.

Kafamı kaldırdım etrafızımı saran kalabalığa dönerek

Anam niye uyanmıyor anam niye uyanmıyor söyleyin ağalar?

Susmayın lal mı oldu sevap işlemeyen dilleriniz?

Benim yüreğim yanıyor ama anam hala uyanmıyor.

Biliyorum kolayı seçecek hiç uyanmayacak ama ben niye hala uyanığım  Ben niye ölmüyorum?
 

Anıları arasında değildi gördüğüm gözyaşları. Her damlası eteğine düşerken devam etti

Ben o gün de ölmedim Dilay dedi.

Herkes giderken ben hep onların beni terk edişlerini İzledim. Gitmek kolay iş asıl mesele kalmakta.

Kalınca gidenin acısını yaşarsın.

Kalınca Alışmaya alışırsın.

Ben kimseyi ardıma bırakmadım ama beni hep en  sevdiklerim geride bıraktı....
  




GECEYE SAKLI SIRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin