The Missing Princess

Chapter Seven

Rhea's POV

Nagising ako ng maaga kaya agad akong umuwi sa dorm ko para mag ayos at mag handa sa pagpasok. Dumeretso ako sa canteen at dun mag agahan. Umorder na ako ng pagkain at nagsimula ng kumain. I was on the middle of eating ng may naramdaman akong kakaiba. Napalingon ako sa pinanggalingan nun and I saw a dagger made from fire approaching me. I stared at it and in a snap nag laho bigla yung dagger.

I saw the girl who released the Dagger siya yung babaeng inatake ako nung nasa room ako. Mukhang nagulat siya sa ginawa ko

"How did you do that?" Pang iintriga niyang tanong. I stared at her blankly at bumalik na ulit sa pagkain. I'm not in the mood to entertain people who is just bored with there life. I'm still not in the mood dahil sa napanaginipan ko kagabi. "Bitch don't you dare turn your back at me. Kinakausap pa kita." Naiinis na sabi niya at hinarap niya ako sa kanya.

"My mom says that I shouldn't talk to strangers." Walang ganang sagot ko.

"You bitch think I'm playing with you?"

" Na, I'm to old to play around." Sagot ko

Sa sobrang inis niya ay balak niya sana ulit akong atakihin ng bigla ko siyang batuhin ng ice dagger. Ako tong naistorbo at siya pa tong May ganang magalit. Nasugatan siya sa pisngi dahil sa ginawa ko kaya napa atras siya.

"We're not done yet." Sabi niya sakin at patakbong umalis. Umupo na ulit ako sa upuan ko at bumalik sa pagkain. Nagbulong bulongan yung mga taong nakasaksi sa nangyari pero di ko na iyon pinansin.

Maya-maya ay dumating si Hygea at sinabayan akong kumain.

"Kumusta ka na?" Tanong sakin ni Hygea.

"Okay na." Medyo kalmado na, na sagot ko.

"What happened to you yesterday? bakit bigla ka nalang hinimatay ?" Napalingon ako sa kanya. Kahit ako ay hindi ko alam kung bakit. Wala naman akong sakit para maging cause ng pagkahimatay ko.

"Honestly, hindi ko rin alam. Bigla nalang akong nahilo at nawalan ng malay."

"But still I'm glad na okay ka na. Go eat some more, para lumakas ka." Nakangiting sabi niya sakin. Tipid rin akong ngumiti sa kanya.

Sa kalagitnaan ng pagkain namin ni Hygea, naramdaman kong may nakatitig sakin at familiar ang mga presensyang iyon.

"I know your here Frost. Show yourself." Nakatingin lang sa pagkain na sabi ko. Nagulat naman si Hygea ng lumitaw si Frost sa tabi niya.

"Geez, stop doing that. Your creeping me out. Anong trip mo at ngayon mo ginagawa yang prank na yan? You never did this kind of scheme before on us." Gulat na sabi ni Hygea. Ngumiti lang si Frost at nakisalo ng pagkain samin.

"Are you gonna stand there the whole time? I know your here too Zeus." Sabi ko sabay lingon sa likod ko. Napalingon naman yung dalawa kong kasama sa likod ko at nagulat ng lumitaw si Zeus. Nagtaka ako ng pati si Frost ay nagulat. Diba dapat alam niyang nandito si Zeus dahil may invisibility din siya?

"He cant see me when I'm using my invisibility. I'm different from a normal invisibility users." Maya mayang sabi ni Zeus. Akala ko ba hindi nila nababasa isip ko bat nila nasasagot yung mga tanong ko?."If your thinking on how we answer the question in your thoughts even though we told you we can't read your mind. Your just too obvious and we can see it through your eyes." Paliwanag niya.

" Pero Rhea, pano mo nalamang andyan si Zeus?" Tanong ni Frost.

"Just like yours, I can sensed him. Feeling ko i have this weird ability to sensed the people around me "

"Really? Ang galing naman. Di ka malilinlang ng invisibility users." Tuwang tuwa na sabi ni Frost.

Tumahimik kami saglit at umupo na si Zeus sa harap ko.